Pleśno (województwo lubuskie)
51°54′54″N 14°45′07″E/51,915000 14,751944| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
141[2] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-620[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FKR |
| SIMC |
0909472 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
| 51°54′54″N 14°45′07″E/51,915000 14,751944[1]
| |
Pleśno (niem. Plesse, łuż. Plesno)[4] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.
Miejscowość kiedyś nazywała się Pleśno – Bezki (niem. Beesgen – Plesse), a od roku 1928 tylko Plesse. Pierwszy raz o Beesgen, także (niem. Klein Besitz) wspominano w roku 1527, a osada Plesse (Plesowe) występuje w zapiskach od 1357 roku[5]. We wcześniejszym okresie do (niem. Beesgen) należał majątek a do (niem. Plesse) młyn wodny[6]. W XVI wieku opisywano o winnych stokach, a o pleśnieńskim młynie wodnym wspominano w XIX wieku[5]. Prawdopodobnie obie osady mają słowiańskie pochodzenie. Właścicielami Beesgen byli kolejno: von Sehlstrang, von Polenz, von Kleist, a Pleśna: von Dalwitz, von Breitenbach, von Carlsburg i von Zawadski[5].
W czasie wojny północnej wokół Guben w 1700 roku stacjonowało 13 000 żołnierzy, z czym związana była konieczność zapewnienia wojsku wyżywienia[7]. Powiat gubeński w dwa lata później był zmuszony dostarczyć na potrzeby wojska 1000 koni i wołu.
Przedzielone rzeką Lubszą osady Pleśno i Beesgen należały do różnych parafii. Pleśno podlegało kościołowi w Guben, natomiast Beesgen w Stargardt (Stargardzie)[7], a później również i Pleśno podporządkowano Stargardowi.
W 1947 roku przy udziale przedstawiciela Wojewódzkiego Urzędu dokonano regulacji stanu posiadania gromady, spisując odpowiedni protokół. W 1948 roku rozpoczęto opracowanie miejscowego planu zagospodarowania i regulacji gruntów. Ogólny obszar gruntów wynosił 480,62 ha, regulowany 309,44 ha[7]. W 1952 roku we wsi było 25 gospodarstw i zamieszkiwało 139 osób. W 1954 roku powstała spółdzielnia produkcyjna, którą rozwiązano w 1957 roku. Oddano do użytku w 1999 roku wodociąg i 3 km sieci[7]. W tym samym roku wykonano remont mostu na Lubszy o stalowej konstrukcji z przyczółkami, pomostem i drewnianym chodnikiem[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102071
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 944 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ a b c Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 285
- ↑ Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 28
- ↑ a b c d Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 286
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 287
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wydawnictwo Gubińskiego Towarzystwa Kultury 1999 r. - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.27-28
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 285-288. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Siedziba gminy: Gubin
| Miejscowości gminy |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
