Pluton łącznikowy nr 3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pluton łącznikowy nr 3
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppor. rez. pil. Piotr Dunin

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Rakowice

Rodzaj wojsk

Lotnictwo

Podległość

Armia „Kraków”

Pluton łącznikowy nr 3pododdział lotnictwa łącznikowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Jednostka Armii „Kraków” we wrześniu 1939[1].

Opis plutonu[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyka[2][3]:

  • dowódca: por. rez. pil. Piotr Dunin
  • miejsce stacjonowania: Rakowice
  • wyposażenie: 3 samoloty RWD-8
  • uwagi: nie dotarł na teren działania armii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Steblik 1975 ↓, s. 73.
  2. Pawlak 1991 ↓, s. 431.
  3. Pawlak 1982 ↓, s. 243-244.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7.
  • Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.