Połączenie łapkowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Połączenie łapkowe – połączenie stosowane do wzajemnego łączenia elementów z cienkiej blachy, lub elementów z cienkiej blachy z płytkami niemetalowymi (np. laminatami czy obwodami drukowanymi). Połączenie polega na wprowadzeniu łapek jednego elementu w otwory drugiego oraz na odkształceniu łapek (przez skręcanie, zginanie lub zniekształcenie - rysunek poniżej)[1].


Połączenia łapkowe: a) łapka skręcana, b) łapka zaginana, c) łapka zniekształcona
Połączenia łapkowe: a) łapka skręcana, b) łapka zaginana, c) łapka zniekształcona


Zalety:

  • Połączenie jest proste w wykonaniu i tanie zwłaszcza przy masowej produkcji
  • Nieodkształcone łapki mogą służyć do wstępnego ustalenia łączonych elementów

Wady:

  • Połączenie nie może przenosić większych obciążeń
  • Odkształcone łapki są nieestetyczne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Oleksiuk, T. Paprocki, Konstrukcja mechanicznych zespołów sprzętu elektronicznego, WKŁ 1997, s. 37