Południk geograficzny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik południka 18° E, przechodzącego przez Bydgoszcz
Południki (linie biegnące z góry na dół; pogrubiono południk zerowy)

Południk geograficzny – umowna linia na powierzchni Ziemi o kształcie zbliżonym do półokręgu, która łączy oba bieguny, o długości ok. 20 tys. km[1], wyznaczająca kierunek północ-południe i przecinająca prostopadle równik. Południkiem miejscowym (danego punktu Ziemi) jest południk przechodzący przez dane miejsce. Żaden z południków nie jest szczególnie wyróżniony. Za południk początkowy (zerowy) przyjęto w 1884 roku południk przechodzący przez obserwatorium w Greenwich. Płaszczyzna południka 0° i 180° dzieli kulę ziemską na dwie półkule – wschodnią i zachodnią.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]


Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W systemie odniesienia WGS 84, w którym kształt Ziemi przybliżony jest elipsoidą obrotową, długość ta wynosi 20 003,93 km