Południowe Taurydy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Południowe Taurydy
Ilustracja
Gwiazdozbiór radiantu
Symbol IMO

002 STA

Charakterystyka radiantu
Gwiazdozbiór

Byk

Grupa rojów

Kompleks Taurydów

α

02:08 (32°)

δ

+09

Prędkość w atmosferze

27 km/s

Widoczność roju
Okres występowania

10 września
20 listopada

Maksimum

10 października

Aktywność

średnia

ZHR

5

Widoczność w Polsce

TAK

Obiekt macierzysty
Obiekt macierzysty

kometa 2P/Encke[1]

Południowe Taurydy (002 STA) – rój meteorów aktywny od 10 września do 20 listopada z maksimum występującym w okolicach 10 października. Jego typowa aktywność nie przekracza 5-10 zjawisk na godzinę. Radiant roju, ze względu na położenie bliskie ekliptyki, jest rozmyty i ma rozmiar 20 na 10 stopni. Na początku okresu aktywności znajduje się on w konstelacji Ryb, następnie w Wielorybie, a dopiero potem w Byku. Za ciało macierzyste Taurydów uważa się kometę 2P/Encke[2], choć nie jest wykluczone, że i kometa i związane z nią roje meteorów oraz grupa planetoid poruszająca się po podobnej orbicie są efektem rozpadu większego obiektu, do którego doszło kilkadziesiąt tysięcy lat temu[3][4].

Na początku lat 90. XX wieku zauważono, że są lata, podczas których Taurydy popisują się aktywnością wyższą niż zwykle, a ich maksima są wtedy bogate w jasne zjawiska. Wyższe i bogate w bolidy maksima mają być związane ze spotkaniem Ziemi z materiałem kosmicznym utrzymywanym w rezonansie 7:2 z Jowiszem[5][6]. Przewidywana przez model wysoka aktywność Taurydów w 2005 i 2015 roku została potwierdzona poprzez obserwacje wykonane przez Polską Sieć Bolidową[7][8][9].

Południowe Taurydy wchodzą w skład grupy rojów określanej mianem Kompleksu Taurydów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IAU Meteor Data Center: South. Taurids. [dostęp 2010-07-18].
  2. Whipple F. Photographic meteor studies. III. The Taurid shower. „Proc. Amer. Phil. Soc.”. 83, s. 711–745, 1940. (ang.). 
  3. Asher D.J., Clube S.V.M., Steel D.I. Asteroids in the Taurid Complex. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 264, s. 93, 1993-09. Bibcode1993MNRAS.264...93A. (ang.). 
  4. Babadzhanov P.B., Williams I.P., Kokhirova G.I. Near-Earth Objects in the Taurid complex. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 386, s. 1436–1442, 2008-05. Bibcode2008MNRAS.386.1436B. (ang.). 
  5. Asher D.J., Clube S.V.M. An Extraterrestrial Influence during the Current Glacial-Interglacial. „Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society”. 34, s. 481–511, 1993-12. Bibcode1993QJRAS..34..481A. (ang.). 
  6. Asher D.J., Izumi K. Meteor observations in Japan: new implications for a Taurid meteoroid swarm. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 297, s. 23–27, 1998-06. Bibcode1998MNRAS.297...23A. (ang.). 
  7. Olech A. et al. 2015 Southern Taurid fireballs and asteroids 2005 UR and 2005 TF50. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 461, s. 674, 2016-05-29. DOI: 10.1093/mnras/stw1261. (ang.). 
  8. Żołądek P. et al. Taurids 2015. „Proceedings of the International Meteor Conference, Egmond, the Netherlands, 2-5 June 2016, Eds.: Roggemans, A.; Roggemans, P.”, s. 358–360, 2016-05-29. (ang.). 
  9. Taurydy mogą być źródłem kosmicznej katastrofy. PAP – Nauka w Polsce, 2017-01-17. [dostęp 2017-01-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]