Pobiedna (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pobiedna
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lubański

Gmina

Leśna

Wysokość

401-474 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

1267[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-814[3]

Tablice rejestracyjne

DLB

SIMC

0190160

Położenie na mapie gminy Leśna
Mapa konturowa gminy Leśna, na dole znajduje się punkt z opisem „Pobiedna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pobiedna”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pobiedna”
Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pobiedna”
Ziemia50°56′16″N 15°17′46″E/50,937778 15,296111[1]
Strona internetowa
Nieoficjalny herb wsi Pobiedna

Pobiedna (niem. Wigandsthal) – wieś w Polsce, dawne miasto położone w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Leśna.

Pobiedna uzyskała lokację miejską w 1666 roku, zdegradowane w 1815 roku[4].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1945–1954 siedziba gminy Pobiedna. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1267 mieszkańców[2]. Jest największą miejscowością gminy Leśna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osada została założona w roku 1667 przez Wiganda von Gersdorf jako miasto górnicze dla prześladowanych protestantów z terenów Czech.

Na przełomie lat 1803/1804 w rejonie miejscowości hrabia Adolf Traugott von Gersdorff wybudował kamienną wieżę obserwacyjną, mającą służyć do doświadczeń naukowych (pomiary prędkości światła, badanie wyładowań atmosferycznych, obserwacje planet i gwiazd)[5]. Budowlę zaprojektował hrabia von Reden. W 1850 r. wieżę odrestaurowano; od tego czasu funkcjonowała jako punkt widokowy z przyległą gospodą. Po kolejnym remoncie udostępniono ją dla turystów w 1885 r., a rok później nadano jej imię Cesarza Wilhelma[6].

Miasto utraciło prawa miejskie w 1815 roku.

W roku 1945 miejscowość została przyłączona do Polski. Jej dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec[7].

Nazwa miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Osada została założona w roku 1667 koło wsi Meffersdorf (dzisiejsze Unięcice, stanowiące część Pobiednej) i otrzymała z tego powodu nazwę Meffersdorfer Städtel ("Miasteczko Meffersdorfskie" wzlędnie "Miasteczko Unięcickie"). Nazwa ta jednak funkcjonowała krótko - już w latach 70. XVII wieku pojawiła się forma Wigandsthal ("Dolina Wiganda" - od imienia założyciela miasta) i to ona ostatecznie się przyjęła. Po włączeniu miejscowości do Polski w roku 1945 nadano jej nazwę Sokołów, a następnie Pobiedna, nie związaną z wcześniejszą tradycją nazewniczą[8], mimo iż znane są przykłady tworzenia polskiego nazewnictwa związanego z imieniem Wigand (zob. Wigancice, Wigancice Żytawskie). Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 19 maja 1946[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[10]:

inne obiekty:

  • wieża Mon Plaisir(inne języki) (Moja Przyjemność, później wieża Wilhelma) - wybudowana w latach 1803-1804 jako obserwatorium astronomiczne do obserwacji planet i gwiazd, pomiarów prędkości światła, badań wyładowań atmosferycznych, od 1850 r.po odrestaurowaniu atrakcja turystyczna – punkt widokowy, od 1885 r. wieża Cesarza Wilhelma[12]
  • Czarna aleja wytyczona w 1766 r. w kierunku Wolimierza[12]

Urodzeni w Pobiednej[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102833
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 954 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 60-61.
  5. Arkadiusz Lipin "Zwrócić Moją Przyjemność gwiazdom" [dostęp 28.08.2013]
  6. Arkadiusz Lipin "Pałac Gersdorfów i wieża Mon Plaisir (Cesarza Wilhelma)" [dostęp 28.08.2013]
  7. [W. Sienkiewicz, G. Hryciuk: Wysiedlenia, wypędzenia i ucieczki: 1939-1959: atlas ziem Polski; Wyd. Demart; Warszawa; 2009; ISBN 978-83-7427-481-4]
  8. K. Rymut: Nazwy miast Polski, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1980, s. 188.
  9. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 101. [dostęp 2012-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  11. Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 309
  12. a b c d Pałac Gersdorfów i wieża Mon Plaisir. www.goryizerskie.pl. [dostęp 2015-09-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]