Pojurze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pojurze
Pajūris
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 tauroski

Rejon

szyłelski

Gmina

Pojurze

Populacja (2005)
• liczba ludności


945

Kod pocztowy

LT-75020

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pojurze”
Ziemia55°26′40″N 22°01′40″E/55,444444 22,027778

Pojurze (lit. Pajūris) – miasteczko na Litwie w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim, siedziba gminy Pojurze, 945 mieszkańców (2005).

Było stolicą jednego z traktów Księstwa Żmudzkiego i razem z okolicznymi dobrami wchodziło w skład dóbr stołowych Wielkich Książąt Litewskich.

Dzierżawcami w XVI w. byli Wojnowie, w XVIII w. Szhemithowie. W 1775 r. decyzją Sejmu dobra sprywatyzowano i nadano Wolmerom. W końcu XVIII w. w rękach Wołłowiczów, a w końcu XIX w. właścicielami byli Platerowie.

W okresie międzywojennym majątek rozparcelowano, a jego największą część kupił Kazus Nauseda i w roku 1935 ofiarował je franciszkanom, założony klasztor działał do 1940 r. Po 1945 r. urządzono tu szkołę rolniczą. Zachował się park i kilka zabudowań gospodarczych.

Kościół katolicki fundacji Wołłowiczów (zbudowany w 1780 lub 1790 r.). Przebudowany w I poł. XIX w.

Podczas okupacji hitlerowskiej w lipcu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 800 osób. We wrześniu 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do obóz koncentracyjny Auschwitz[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1100.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]