Polski Hak
Polski Hak (kaszb. Pòlsczi Hôk, niem. Polnischer Haken) – teren i nabrzeże w Gdańsku, przy ujściu Motławy do Martwej Wisły.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wzięła się od słowa hak, w języku dolnoniemieckim (Hake), w kaszubskim (hôk), w pruskim wariancie języka niemieckiego (Haken) oraz w żargonie flisackim (hak) oznaczającego przylądek i mieliznę[1][2].
W 1865 Julius Wilhelm Klawitter kupił grunt na Polskim Haku i zaczął tu rozbudowywać (istniejącą od 1827) Stocznię Klawitterów. Na początku XX wieku cała produkcja okrętowa stoczni została przeniesiona na Polski Hak[3]. Na terenie Polskiego haka znajdowała w czasach Wolnego Miasta Gdańska przystań polskiego Klubu Wioślarskiego w Gdańsku[4].
W końcu 2020 zawarto przedwstępną umowę sprzedaży dwóch położonych na Polskim Haku działek o powierzchni 1,3 ha, gdzie planowane jest powstanie zabudowy mieszkaniowej z częścią handlowo-usługową[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ hôk, (...)3. przylądek, pr.-niem. Haken, dniem. Hake: 1. Landspitze 2. lange, schmale Untiefe die sich von Ufer landspitzenartig weit in das Haff erstreckt, Stefan Ramułt, Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego, Kraków 1983
- ↑ hak to stary termin flisacki oznaczający 'mieliznę', por.: "Chceszli się zgadzać z flisowskim orszakiem, nieboże fryczu, zówże piasek hakiem" (Klonowic Sebastian Fabian "Flis to jest spuszczanie statków Wisłą i inszemi rzekami" Wyd. St. Węclewskiego. Chełmno 1682), Stefan Hrabec, Nazwy dzielnic i okolic Gdańska, Poznań 1949
- ↑ Stocznia Klawitterów 1827-1931 [online], rzygacz.webd.pl [zarchiwizowane z adresu 2012-07-21].
- ↑ Zarys historii polskiej kultury fizycznej w Wolnym Mieście Gdańsku 1920-1939, Jerzy Gaj, Gdańsk 1976, s. 98.
- ↑ 1,3 hektara na Polskim Haku sprzedane. Zbudują tam m.in. mieszkania
| Jednostki | |
|---|---|
| Podjednostki |
