Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:40, 14 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Orzeł Polskich Sił Powietrznych
Flaga Polskich Sił Powietrznych (1940-1947)
Flaga wojskowych portów lotniczych (1938-1945)
Fotografia grupowa Dywizjonu 306 wykonana w 1945 roku.
Pomnik Lotników Polskich poległych w czasie II wojny światowej, Northolt

Po przegranej kampanii wrześniowej polski personel lotniczy i naziemny (podobnie jak i innych rodzajów sił zbrojnych) przedostał się do Francji i Wielkiej Brytanii. Dzięki umowom z rządem francuskim na terenie tego kraju dość szybko powstały polskie jednostki wojskowe, w tym także lotnicze. W Wielkiej Brytanii sprawa była bardziej skomplikowana z uwagi na aspekty prawne: trudności z uznaniem suwerenności sił zbrojnych obcego państwa na własnym terytorium i dowództwa nad nimi. Początkowo zezwolono jedynie na uczestnictwo w walkach polskich pilotów w ramach dywizjonów angielskich (pod wyłącznie brytyjskim dowództwem i podlegających brytyjskim przepisom). W pierwszym okresie Bitwy o Anglię, w sierpniu 1940 roku, do akcji weszło dwóch spośród dziesięciu wyszkolonych pilotów (obaj ze składu 65 Dywizjonu Indii Wschodnich): F/O Franciszek Gruszka i F/O Władysław Szulkowski.

Podstawy prawne

Odpowiednia ustawa regulująca te zastrzeżenia została uchwalona 22 sierpnia 1940. Następnie 11 czerwca 1940 (po ewakuacji Dunkierki) została podpisana pierwsza umowa pomiędzy rządami brytyjskim i polskim. Strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym. Lotnicy, podlegający brytyjskiemu prawu i przepisom mieli składać dwie przysięgi. Polscy lotnicy mieli nosić brytyjskie mundury z polskim orłem na czapce i napisem Poland na górnej części rękawów. Na samolotach mogły się pojawić polskie oznaczenia lotnicze (pomniejszona szachownica obok kokardy RAF), a na lotniskach mogła być wywieszana polska flaga lotnicza (poniżej flagi RAF).

W trakcie napływu kolejnych polskich żołnierzy do Anglii powstała konieczność podpisania kolejnej umowy. Została ona zawarta 5 sierpnia 1940. Uznano w niej, że Polskie Siły Powietrzne są częścią suwerennych Polskich Sił Zbrojnych – lotnicy mieli już składać tylko polską przysięgę wojskową. Zadeklarowano powstanie 4 dywizjonów bombowych, 2 dywizjonów myśliwskich oraz 1 dywizjonu współpracy z armią lądową oraz przewidziano (w razie potrzeb i możliwości) powstanie 3 kolejnych dywizjonów myśliwskich. Flagi polskie mogły być już umieszczane obok flag brytyjskich, zaś piloci mogli nosić także polskie oznaczenia stopni wojskowych i specjalności lotniczych. Ważnym elementem umowy było powstanie Inspektoratu PSP, którego Inspektor miał współpracować z brytyjskim Ministerstwem Lotnictwa w zakresie administrowania polskim personelem. Polskie jednostki lotnicze w dalszym ciągu miały podlegać dowództwu brytyjskiemu.

6 kwietnia 1944 podpisano trzecią umowę, na mocy której polskie jednostki lotnicze przeszły wyłącznie pod polskie dowództwo z polskim regulaminem wojskowym. Inspektorat PSP przemianowano wówczas na Dowództwo PSP.

Inspektorzy PSP:

Mundur Polskich Sił Powietrznych

Żołnierze Polskich Sił Powietrznych nosili stalowoniebieski mundur RAF-u z polskimi guzikami, polskimi oznakami stopni na małych patkach nałożonych na wyłogi kołnierzy, oraz z brytyjskimi oznakami stopni funkcyjnych na rękawy kurtek, na naramienniki płaszczy i bluz battle-dressu. Szeregowi nosili metalowe godła wzorowane na lotniczych godłach z roku 1936, oficerowie zaś haftowane szychem srebrnym, a skrzydła husarskie — złotym na czarnych podkładkach. Do ubioru polowego piloci poszczególnych dywizjonów nosili różnokolorowe szaliki[1].

Lotnicy obowiązani byli nosić oznaki stopni RAF (błękitno-czarne) na rękawach kurtek i na naramiennikach płaszczy. Polskie oznaki stopni wojskowych (złote) noszono w formie patki naszytej na kołnierzu kurtki i płaszcza zimowego. Na obu rękawach uniformu 1,5 cm poniżej szwu naramiennika wszyscy żołnierze lotnictwa zobowiązani byli nosić naszywkę POLAND wyszytą nićmi błękitnymi na podkładce barwy munduru[2]. Ubiór polowy dla personelu latającego stanowił futrzany kombinezon identyczny jak w całym RAF.

Stopnie Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii
Odznaki specjalności lotniczych PSP

Sztandar Polskich Sił Powietrznych

Sztandar z wyobrażeniem Matki Boskiej Ostrobramskiej i słowami "Miłość żąda ofiary" zaprojektował pod koniec 1939 polski pilot myśliwski przybyły wraz z innymi do Francji. Inny pilot wykorzystując podziemne kontakty zorganizował wykonanie sztandaru w okupowanym Wilnie. Nici i adamaszek "znaleziono" w Berlinie, skąd dyplomaci państw neutralnych przywieźli je do Wilna. Sztandar został ukończony w czerwcu 1940. Japoński konsul w Wilnie (nominalnie neutralnej wówczas Japonii) przesłał sztandar pocztą dyplomatyczną do Londynu wiosną 1941. W czerwcu 1941 r. Sztandar przekazał Dywizjonowi Bombowemu 300 gen. Władysław Sikorski.

Na mocy rozkazu gen. Sikorskiego Sztandar miał być przekazywany kolejnym polskim dywizjonom, dopóki nie będzie go można przywieźć do ojczyzny. W 1991 r. Sztandar przywozi do kraju grupa byłych polskich pilotów walczących w Polskich Siłach Powietrznych oraz oficerów RAF. Obecnie Sztandar znajduje się na honorowym miejscu w Dęblińskiej Szkole Orląt.

Spis jednostek

Skrzydła Myśliwskie

Dywizjony

Podsumowanie wysiłku bojowego i operacyjnego

Wysiłek bojowy polskich dywizjonów myśliwskich

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945), nie dotyczy Polskiego Zespołu Myśliwskiego ani polskich pilotów myśliwskich służących w jednostkach RAF i USAAF) Dywizjon 309 "Ziemi Czerwieńskiej" wliczony od 1 czerwca 1943 roku, kiedy został przeniesiony do Fighter Command.

Fighter Command

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
samolotozadań 2199 13 032 10 390 13 266 25 399 9238 73 524
godzin 2295 16 722 15 365 23 264 46 595 18 575 122 816

Straty zadane nieprzyjacielowi przez polskich pilotów myśliwskich

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945 w jednostkach PSP, RAF i USAAF)

Samoloty nieprzyjaciela zniszczone w walkach powietrznych

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
zniszczone 214 1/6 199 90 114 3/4 101 29 1/2 748 5/12
prawdopodobne 35 52 36 42 8 2 175
uszkodzone 37 2/3 57 1/2 43 66 24 9 237 1/6

Samoloty nieprzyjaciela zniszczone na ziemi

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
zniszczone - 3 - - 2 9 14
prawdopodobne - - - - 2 - 2
uszkodzone - 3 - - 3 9 15

Łączne straty samolotów nieprzyjaciela

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
zniszczone 214 1/6 202 90 114 3/4 103 38 1/2 769 5/12
prawdopodobne 35 52 36 42 10 2 177
uszkodzone 37 2/3 60 1/2 43 66 27 18 252 1/6

Wysiłek bojowy polskich dywizjonów bombowych

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945), nie wliczony wysiłek działań specjalnych załóg w 138 Squadronie, 1586 (Polskiej) Eskadrze i 301 Dywizjonie "Ziemi Pomorskiej - Obrońców Warszawy".

Bomber Command, Coastal Command, Tactical Air Force

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
samolotozadań 97 1357 2999 1895 3607 1751 11 706
godzin 367,5 7451 17 788 11 482,5 18 126 8889 64 113

Tonaż ładunku zrzuconego przez dywizjony bombowe

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945), nie wliczony wysiłek działań specjalnych załóg w 138 Squadron, 1586 (Polskiej) Eskadrze i 301 Dywizjonie "Ziemi Pomorskiej - Obrońców Warszawy".

Bomber Command, Coastal Command, Tactical Air Force

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
bomby 62 1793 2784 813 5088 2667 13 206
miny - - 544 790 159 9 1502
Razem 62 1793 3328 1602 5247 2676 14 708

(liczby podane w tonach, w 1945 dodatkowo 152t żywności do Holandii).

Działania specjalnych polskich załóg

(7 listopada 1941 - 26 lutego 1945) w 138 Squadron, 1586 (Polskiej) Eskadrze i 301 Dywizjonie "Ziemi Pomorskiej - Obrońców Warszawy"

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
samolotozadania operacyjne - 2 104 191 943 95 1335
godziny lotu - 22 835 1573 6781 716 9927
zrzucony tonaż - 0,9 70 163,2 1248,4 94,3 1576,8
zrzuceni skoczkowie - 9 137 193 334 19 692
straty w załogach - 1 3 9 20 1/8 3/8 33 1/2

(straty w załogach odnoszą się do całych załóg, 7 do 8 lotników każda)

Działania transportowych polskich załóg i jednostek

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945)

Transport Command, piloci ATA

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
samolotozadania 163 1475 2648 3995 6747 3760 18 788
godziny lotu 261 14 868 16 914 20 111 30 204 14 709 97 067
dostarczone samoloty 118 1310 2120 3014 3966 1556 12 084
przewiezieni pasażerowie 324 1320 2868 6294 6117 3468 24 411
przewieziony ładunek 17 56 168 230 504 336 1311

(przewieziony ładunek w tonach)

Łączne wyliczenie wysiłku operacyjnego polskich jednostek PSP

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945, nie dotyczy Polskiej Ekipy Myśliwskiej ani polskich pilotów myśliwych służących w jednostkach RAF i USAAF)

Coastal Command, Bomber Command, Fighter Command, Transport Command, jednostki do zadań specjalnych

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
samolotozadań 2459 15 866 16 141 19 347 36 696 14 844 105 353
godzin 2924 39 063 50 901 56 431 101 706 42 898 293 923


Podsumowanie strat personalnych

Straty personalne Polskich Sil Powietrznych

(19 lipca 1940 - 8 maja 1945)

Jednostki Myśliwskie

Straty operacyjne

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
polegli w akcji 33 50 37 38 50 16 224
zaginieni - 4 4 10 31 3 52
wzięci do niewoli - 15 11 20 13 14 73
Razem 33 69 52 68 94 33 349

Łączne straty w szkoleniu

Lata 1940-1945 Razem
zabici 197
zaginieni -
wzięci do niewoli -
Razem 197

Łączne straty operacyjne i w szkoleniu

Lata 1940-1945 Razem
polegli/zabici 421
zaginieni 52
wzięci do niewoli 73
Razem 546

Jednostki Bombowe

Straty operacyjne

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
polegli w akcji 8 137 315 144 143 61 808
zaginieni - 5 16 7 6 - 34
wzięci do niewoli - 67 91 19 10 18 205
Razem 8 209 422 170 159 79 1047

Łączne straty w szkoleniu

Lata 1940-1945 Razem
zabici 197
zaginieni -
wzięci do niewoli -
Razem 197

Łączne straty operacyjne i w szkoleniu

Lata 1940-1945 Razem
polegli/zabici 1005
zaginieni 34
wzięci do niewoli 205
Razem 1244

Jednostki do zadań specjalnych

Straty operacyjne

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
polegli w akcji - - 19 36 109 3 167
zaginieni - - - 9 9 - 18
wzięci do niewoli - 8 - 15 26 - 49
Razem - 8 19 60 144 3 234

Jednostki Transportowe

Straty operacyjne

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
polegli w akcji - 4 4 9 12 6 35
zaginieni - - - - - - -
wzięci do niewoli - - - - - - -
Razem - 4 4 9 12 6 35

Szkoły i jednostki szkolne

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
zabici 19 58 38 43 30 7 195
zaginieni - - - - - - -
wzięci do niewoli - 3 - - - 1 4
Razem 19 61 38 43 30 8 199

Łączne wyliczenie strat jednostek operacyjnych PSP

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
polegli w akcji 41 191 375 227 314 86 1234
zaginieni - 9 20 26 46 3 104
wzięci do niewoli - 90 102 54 49 32 327
Razem 41 290 467 307 409 121 1665

Łączne wyliczenie strat szkolenia i jednostek szkolnych PSP

Lata 1940-1945 Razem
zabici 589
zaginieni -
wzięci do niewoli 4
Razem 593

Łączne wyliczenie strat jednostek operacyjnych i szkolnych PSP

Rok 1940 1941 1942 1943 1944 1945 Razem
polegli/zginęli 60 249 413 270 344 93 1823
zaginieni - 9 20 26 46 3 104
wzięci do niewoli - 93 102 54 49 33 331
Razem 60 351 535 350 439 129 2258

Łączne wyliczenie strat personelu naziemnego PSP

Lata 1940-1945 Oficerowie Szeregowi Razem
polegli w akcji 521 713 1234
zginęli podczas szkolenia 234 355 589
zginęli na ziemi 12 68 80
Razem 765 1136 1903

(dodatkowo 24 oficerów i 46 szeregowców zmarło śmiercią naturalną lub w wypadkach drogowych)

Łączne wyliczenie strat całego personelu PSP

Lata 1940-1945 Latający Naziemny Razem
polegli/zginęli 2258 1903 4161


Przypisy

  1. Zdzisław Żygulski jun: Polski mundur wojskowy. s. 134.
  2. Izydor Koliński: Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo). s. 297.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
  • Izydor Koliński: Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.