Polinik (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Polynaeces)
Polinejkes
Пολυνείκης
królewicz tebański
Ilustracja
Obraz przedstawiający walkę Eteoklesa i Polinejkesa autorstwa Giovanniego Battisty Tiepola
Inne imiona

Polinejkes

Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Edyp

Matka

Jokasta

Rodzeństwo

Eteokles,
Antygona,
Ismena,
Edyp

Dzieci

Tersandros

Polinik (także Polinejkes; gr. Пολυνείκης Polyneíkēs, łac. Polynaeces, „wielce kłótliwy”) – w mitologii greckiej królewicz tebański, uczestnik wyprawy siedmiu przeciw Tebom[1][2].

Uchodził za syna Edypa i Jokasty[1][2]. Prowadził z bratem Eteoklesem spór o tron miasta Teb[1]. Wygnany przez Eteoklesa z miasta, udał się na dwór króla Argos i ożenił się z jego córką Argeją[2]. Po namówieniu króla powrócił zbrojnie do Teb, próbując szturmem zdobyć miasto. Zginął w pojedynku z bratem[1][2].

Pochowany przez Antygonę wbrew zakazowi Kreona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 298–299. ISBN 83-04-04673-3.
  2. a b c d Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 369–371. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).