Poniki (województwo warmińsko-mazurskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poniki
kolonia
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Sępopol

Liczba ludności (2006)

333

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-210[2]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0487568

Położenie na mapie gminy Sępopol
Mapa konturowa gminy Sępopol, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Poniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Poniki”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Poniki”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Poniki”
Ziemia54°19′46″N 20°55′18″E/54,329444 20,921667[1]

Poniki (do 1945 r. niem. Gross Poninken) – kolonia w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawny majątek szlachecki, istniejący już od XVI w. W XVIII wieku we wsi zaczęła funkcjonować szkoła. W 1935 r. w szkole pracowało dwóch nauczycieli i uczyło się w niej 64 uczniów. W 1939 r. we wsi było 448 mieszkańców.

Po 1945 roku duże zasługi w rozwoju szkoły miał nauczyciel Karol Rojek. W 1978 r. było we wsi 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, uprawiających 115 ha ziemi. W tym czasie we wsi była szkoła podstawowa oraz biblioteka. W 1983 r. we wsi było 6 domów z 17 mieszkaniami i 55 mieszkańcami.


Zobacz też: Ponikiew, Ponikiew Duża, Ponikiew Mała, Ponikiew Wielka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108025
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 967 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1