Pontos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pontos
Πόντος
bóstwo
Ilustracja
Pontos na rzymskiej mozaice z Tunezji
Inne imiona

łac. Pontus

Występowanie

mitologia grecka

Teren kultu

starożytna Grecja

Rodzina
Matka

Gaja

Dzieci

Eurybia,
Keto,
Nereus,
Taumas,
Forkos

Pontos (gr. Πόντος Pontos, łac. Pontus) – w mitologii greckiej bóg pramorza, należący do rzędu bogów pierwotnych (protogenoi).

Według Hezjoda miała począć go Ziemia (Gaja) w akcie samorództwa (Theogonia 132)[1]. Następnie jako jej małżonek spłodził z nią dwie córki: Eurybię i Keto, oraz trzech synów: Nereusa, Taumasa oraz Forkosa, którzy byli bóstwami morskimi (Theogonia 233-239), a także na wpół rybich telchinów[2]. Z Talassą miał być natomiast ojcem ryb[3].

W odróżnieniu od Okeanosa – boga morza zewnętrznego, czyli wód opływających Ziemię, był bogiem niedostępnego ludziom morza wewnętrznego w trzewiach Ziemi. Z upływem czasu jego imię stało się ogólnym określeniem akwenu morskiego – np. Axeinos Pontos, Euxeinos Pontos. Pochodną jest także nazwa nadczarnomorskiej krainy Pont.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hyginus uznawał, że ojcem jego był Eter (Aither) (Fabulae, Wstęp).
  2. Jedynie na podstawie wzmianki w zachowanym fragmencie liryki poety Bakchylidesa z Keos.
  3. Według Hyginusa, jak wyżej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Aaron J. Atsma: Pontos. theoi.com. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).