Poznań Open

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Porsche Open)
Poznań Open
Miejsce

 Polska
Poznań

Obiekt

Park Tenisowy Olimpia

Nawierzchnia

Ceglana

Pierwsza edycja

2004

ATP Tour
Kategoria

ATP Challenger Tour

Pula nagród

118 000 €

Drabinka

32S/24Q/16D

Dyrektor

Krzysztof Jordan

Aktualni mistrzowie
Gra pojedyncza
Argentyna Mariano Navone
Gra podwójna
Polska Karol Drzewiecki
Czechy Petr Nouza
Strona internetowa

Poznań Open – męski turniej tenisowy rozgrywany w Poznaniu na kortach Parku Tenisowego Olimpia. Impreza zaliczana jest do cyklu ATP Challenger Tour, a turniej należy do kategorii Challenger 100. Dyrektorem turnieju jest Krzysztof Jordan. Pula nagród wynosi 118 000 euro.

Turniej jest kontynuacją rozgrywanego w latach 1992–2000 challengera Polish Open. Od 2004 roku turniej nosił nazwę Porsche Open, w latach 2012–2022 Poznań Open, a od roku 2023 sponsorem tytularnym turnieju została Enea, przez co turniej otrzymał nazwę Enea Poznań Open.

Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Rok Mistrz Finalista Wynik
2023 Argentyna Mariano Navone Chile Marcelo Tomás Barrios Vera 7:5, 6:3
2022 Francja Arthur Rinderknech Chile Marcelo Tomás Barrios Vera 6:3, 7:6(2)
2021 Hiszpania Bernabé Zapata Miralles Czechy Jiří Lehečka 6:3, 6:2
2020 Turniej anulowano z powodu pandemii COVID-19
2019 Hiszpania Tommy Robredo Niemcy Rudolf Molleker 5:7, 6:4, 6:1
2018 Polska Hubert Hurkacz Japonia Taro Daniel 6:1, 6:1
2017 Rosja Aleksiej Watutin Argentyna Guido Andreozzi 2:6, 7:6(10), 6:3
2016 Mołdawia Radu Albot Belgia Clément Geens 6:2, 6:4
2015 Hiszpania Pablo Carreño-Busta Mołdawia Radu Albot 6:4, 6:4
2014 Belgia David Goffin Słowenia Blaž Rola 6:4, 6:2
2013 Austria Andreas Haider-Maurer Bośnia i Hercegowina Damir Džumhur 4:6, 6:1, 7:5
2012 Polska Jerzy Janowicz Francja Jonathan Dasnières de Veigy 6:3, 6:3
2011 Portugalia Rui Machado Polska Jerzy Janowicz 6:3, 6:3
2010 Niemcy Denis Gremelmayr Rosja Andriej Kuzniecow 6:1, 6:2
2009 Australia Peter Luczak Kazachstan Jurij Szczukin 3:6, 7:6(4), 7:6(6)
2008 Francja Nicolas Devilder Niemcy Björn Phau 7:5, 6:0
2007 Holandia Raemon Sluiter Brazylia Júlio Silva 6:4, 6:3
2006 Czechy Jan Hájek Serbia i Czarnogóra Ilija Bozoljac 6:4, 6:3
2005 Rosja Tejmuraz Gabaszwili Chile Adrián García 6:4, 6:2
2004 Czechy Tomáš Zíb Argentyna Juan Pablo Brzezicki 6:7(4), 7:6(3), 6:3
W latach 2001–2003 turniej nie był rozgrywany.
2000 Belgia Christophe Rochus Rumunia Adrian Voinea 6:4, 3:6, 7:6(4)
1999 Hiszpania Galo Blanco Szwecja Fredrik Jonsson 6:4, 6:2
1998 Norwegia Christian Ruud Argentyna Martin Rodriguez 1:6, 6:3, 6:3
1997 Stany Zjednoczone Jeff Tarango Czechy David Rikl 7:5, 6:3
1996 Francja Thierry Champion Rumunia Ion Moldovan 6:0, 6:3
1995 Hiszpania Jordi Arrese Hiszpania Tomas Carbonell 6:4, 6:2
1994 Austria Horst Skoff Argentyna Christian Miniussi 6:7, 6:3, 6:4
1993 Włochy Andrea Gaudenzi Bułgaria Milen Velev 6:3, 3:6, 6:3
1992 Czechy Ctislav Doseděl Czechy Daniel Vacek 6:4, 3:6, 7:6

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Rok Mistrzowie Finaliści Wynik
2023 Polska Karol Drzewiecki
Czechy Petr Nouza
Urugwaj Ariel Behar
Czechy Adam Pavlásek
7:6(2), 7:6(2)
2022 Stany Zjednoczone Hunter Reese
Polska Szymon Walków
Czechy Marek Gengel
Czechy Adam Pavlásek
1:6, 6:3, 10–6
2021 Czechy Zdeněk Kolář
Czechy Jiří Lehečka
Polska Karol Drzewiecki
Australia Aleksandar Vukic
6:4, 3:6, 10–5
2020 Turniej anulowano z powodu pandemii COVID-19
2019 Włochy Andrea Vavassori
Hiszpania David Vega Hernández
Hiszpania Pedro Martínez
Holandia Mark Vervoort
6:4, 6:7(4), 10–6
2018 Polska Mateusz Kowalczyk
Polska Szymon Walków
Węgry Attila Balázs
Włochy Andrea Vavassori
7:5, 6:7(8), 10–8
2017 Argentyna Guido Andreozzi
Hiszpania Jaume Munar
Polska Tomasz Bednarek
Portugalia Gonçalo Oliveira
6:7(4), 6:3, 10–4
2016 Gruzja Aleksandre Metreweli
Peng Hsien-yin
Polska Mateusz Kowalczyk
Polska Kamil Majchrzak
6:4, 3:6, 10–8
2015 Rosja Michaił Jełgin
Polska Mateusz Kowalczyk
Chile Julio Peralta
Stany Zjednoczone Matt Seeberger
3:6, 6:3, 10–6
2014 Mołdawia Radu Albot
Czechy Adam Pavlásek
Polska Tomasz Bednarek
Finlandia Henri Kontinen
7:5, 2:6, 10–8
2013 Niemcy Gero Kretschmer
Niemcy Alexander Satschko
Finlandia Henri Kontinen
Polska Mateusz Kowalczyk
6:3, 6:3
2012 Australia Rameez Junaid
Niemcy Simon Stadler
Australia Adam Hubble
Australia Nima Roshan
6:3, 6:4
2011 Francja Olivier Charroin
Francja Stéphane Robert
Brazylia Franco Ferreiro
Brazylia André Sá
6:2, 6:3
2010 Portugalia Rui Machado
Hiszpania Daniel Muñoz de la Nava
Stany Zjednoczone James Cerretani
Kanada Adil Shamasdin
6:2, 6:3
2009 Argentyna Sergio Roitman
Francja Alexandre Sidorenko
Niemcy Michael Kohlmann
Holandia Rogier Wassen
6:4, 6:4
2008 Szwecja Johan Brunström
Antyle Holenderskie Jean-Julien Rojer
Kolumbia Santiago Giraldo
Hiszpania Alberto Martín
4:6, 6:0, 10–6
2007 Hiszpania Marc López
Hiszpania Santiago Ventura
Włochy Flavio Cipolla
Słowacja Ivo Klec
6:2, 5:7, 10–3
2006 Polska Tomasz Bednarek
Polska Michał Przysiężny
Grecja Wasilis Mazarakis
Czechy Jan Mertl
6:3, 3:6, 10–8
2005 Polska Łukasz Kubot
Polska Filip Urban
Chile Adrián García
Włochy Tomas Tenconi
6:7(5), 6:3, 6:2
2004 Polska Adam Chadaj
Francja Stéphane Robert
Czechy Tomáš Cibulec
Czechy David Škoch
3:6, 6:1, 6:2
W latach 2001–2003 turniej nie był rozgrywany.
2000 Czechy Petr Pála
Czechy Pavel Vízner
Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Leoš Friedl
6:3, 6:0
1999 Włochy Massimo Ardinghi
Włochy Davide Sanguinetti
Stany Zjednoczone Hugo Armando
Rosja Andriej Czerkasow
6:4, 6:4
1998 Argentyna Sebastián Prieto
Argentyna Martín Rodríguez
Włochy Cristian Brandi
Brazylia Márcio Carlsson
6:3, 6:4
1997 Czechy David Rikl
Czechy Tomáš Anzari
Hiszpania Jordi Burillo
Węgry László Markovits
6:3, 6:2
1996 Włochy Cristian Brandi
Włochy Filippo Messori
Stany Zjednoczone Devin Bowen
Meksyk David Roditi
6:3, 6:4
1995 Stany Zjednoczone Bill Behrens
Stany Zjednoczone Matt Lucena
Stany Zjednoczone Jeff Belloli
Stany Zjednoczone Jack Waite
7:5, 6:1
1994 Stany Zjednoczone Martin Blackman
Chile Sergio Cortés
Portugalia João Cunha e Silva
Portugalia Emanuel Couto
6:7, 7:5, 7:5
1993 Holandia Michiel Schapers
Czechy Daniel Vacek
Włochy Cristian Brandi
Włochy Federico Mordegan
6:7, 6:4, 7:6
1992 Polska Tomasz Iwański
Belgia Dick Norman
Chile Sergio Cortés
Hiszpania Vicente Solves
4:6, 6:3, 6:2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]