Porwania toruńskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Porwania toruńskie – seria uprowadzeń i zastraszeń działaczy podziemnej Solidarności, przeprowadzonych w lutym i marcu 1984 w okolicach Torunia przez specjalną grupę operacyjno-śledczą Służby Bezpieczeństwa, występującą pod nazwą Organizacja Anty-Solidarność.

W ich wyniku porwano Piotra Hryniewicza, Gerarda Zakrzewskiego, Antoniego Mężydłę i jego żonę Zofię Jastrzębską.

W czasie procesu sprawców w 1991 Marek Kuczkowski, jeden z inicjatorów porwań, utrzymywał, że Piotr Hryniewicz był tajnym współpracownikiem SB i cała akcja miała jedynie na celu uwiarygodnienie agentów bezpieki w podziemiu solidarnościowym. Historyk Wojciech Polak określił tę tezę jako krzywdzącą dla Hryniewicza dezinformację[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Polak: Czas ludzi niepokornych. UMK, 2003. ISBN 83-231-1551-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]