Postument heraldyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mozarteus (dyskusja | edycje) o 09:31, 26 lis 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Postument heraldyczny zewnętrzny element herbu, na którym umieszczona jest tarcza herbowa , zwykle z trzymaczami

Postument heraldyczny obecny w heraldyce już w XV w. wywodzi się z dekoracyjnego początkowo elementu wprowadzanego przez artystów przedstawiających herby, dla zachowania równowagi kompozycji, lub stworzenia iluzji głębi. Stał się później jednym z elementów herbu, w większości krajów niemogącym być dowolnie stosowanym, lecz przyznawanym w nadaniu. W niektórych krajach, m.in.w Polsce stosowanie postumentu było dowolne i traktowane jako niemające znaczenia heraldycznego, czysto plastyczne wzbogacenie kompozycji.

Przedstawiany jest zwykle w trzech podstawowych formach:

  • architektoniczny - jako ozdobnie profilowany gzyms, fragment muru, często naśladujący marmur. Dewiza herbowa bywa w tym przypadku przedstawiana często jako napis wykuty w kamieniu.
  • plenerowy - fragment murawy, skał, rzadziej szerszego pejzażu lądowego lub morskiego. Czasem elementy tego przedstawienia (np. kwiaty) mają osobne heraldyczne znaczenie, m.in. w herbie Zjednoczonego Królestwa oset, róże i koniczyna są symbolami Szkocji, Anglii i Irlandii.
  • ornamentalny - ozdobne ornamenty np. splecione ornamenty roślinne, stylizowane gałęzie, często splecione ze wstęgą dewizy

Przykłady postumentów

Zobacz też