Postumus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lancelot (dyskusja | edycje) o 22:38, 13 maj 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Postumus
Marcus Cassianius Latinius Postumus
ilustracja
Cesarz rzymski
Okres

od 260
do 269

Dane biograficzne
Data śmierci

269

Moneta
moneta

Postumus; Marek Kassjanius Latyniusz (Marcus Cassianius Latinius Postumus, zm. 269) – cesarz rzymski od 260 do 269 roku. Jego władza ograniczała się do tak zwanego cesarstwa galijskiego obejmującego rzymskie terytoria w Galii, Germanii, Brytanii i Hiszpanii. Tytułował się Odnowicielem Galii (Restitutor Galliarum).

Około roku 260 Postumus, pełniący do tej pory obowiązki namiestnika prowincji Germania, wystąpił przeciwko małoletniemu synowi cesarza Galiena, Saloninowi oraz jego opiekunowi Sylwanowi. Zarówno Salonina jak i Sylwana kazał zamordować. Wkrótce też opanował całą Galię. Jego zwierzchność uznały również Hiszpania i Brytania. Na opanowanym przez siebie terytorium Postumus utworzył niezależne od Rzymu cesarstwo (Imperium Galliarum), z własnym senatem i konsulami oraz z własną monetą wartościowszą od oficjalnej. W 261 odparł atak Franków i Alamanów, którzy przekroczyli Ren.

Prawdopodobnie w 265 roku cesarz Galien rozpoczął zbrojne działania przeciwko uzurpatorowi, jednak jego wojska zostały po początkowych sukcesach zmuszone do odwrotu. Postumus toczył później dalsze walki z Germanami i piratami frankońskimi atakującymi wybrzeża atlantyckie. Skutecznie stłumił też bunt Leliana w Germanii Górnej (269 r.). Kiedy wydawało się, że nic już nie zagrozi jego pozycji, nieoczekiwanie zginął z rąk własnych żołnierzy, którzy zbuntowali się po tym, gdy wódz zabronił im łupienia zdobytej Moguncji (Mogontiacum). Jego państwo, które przeszło w ręce kolejnych uzurpatorów, ostatecznie upadło kilka lat po jego śmierci.

Bibliografia

  • Alex Axelrod, Charles Phillips: Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.
  • Mirosław J. Leszka: Postumus [w] Słownik cesarzy rzymskich. Poznań 2001 ; ss. 179-181.