Potycz
51°54′05″N 21°12′56″E/51,901389 21,215556| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-530[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPI |
| SIMC |
0001991[5] |
Położenie na mapie gminy Góra Kalwaria  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego  | |
| 51°54′05″N 21°12′56″E/51,901389 21,215556[1]
| |
Potycz – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Przez wieś przebiega droga krajowa nr 79, Warszawa – Kozienice – Zwoleń – Sandomierz oraz droga wojewódzka nr 731, Potycz - Warka – Falęcice. Skrzyżowaniem obu dróg jest rondo w południowej części wsi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Potyczy pochodzą z 1410 r. W 1526 r. była to wieś szlachecka położona w ziemi czerskiej, powiecie czerskim i parafii Czersk. Początkowo należała do Potyckich. Ród Potyckich wygasł i wieś przeszła na własność króla.
W 1827 r. we wsi było 26 domów i 240 mieszkańców.
W 1828 r. wieś była siedzibą zarządu Ekonomii, tj. majątku państwowego położonego między Jeziorką a Pilicą. W 1838 r. zarząd dóbr państwowych przeniesiony został do Moczydłowa.
Dobra ziemskie Potycz od Skarbu Państwa Królestwa Polskiego kupiła w 1832 r. Amelia Wulfers i sprzedała całość Józefowi Minasowiczowi.
W 1868 r. w majątku przeprowadzono uwłaszczenie chłopów. Wydzielono 20 osad włościańskich.
W 1869 r. Minasowicz sprzedał dobra Potycz Kruszewskiemu. Po nim nowym dziedzicem był Klemens Paprocki. W 1895 r. Paprocki spisał testament przekazując nim majątek w Potyczy Towarzystwu Ogrodniczemu w Warszawie, a jego żona była dożywotnim użytkownikiem. Majątek wydzierżawiła Tadeuszowi Plebańskiemu, inżynierowi rolnikowi. Towarzystwo Ogrodnicze Warszawskie zamierzało po ustaniu dożywocia zorganizować w Potyczy szkołę pszczelarsko-ogrodniczą.
W 1921 w folwarku w Potyczy było 9 budynków zamieszkanych przez 160 osób, natomiast we wsi było 14 domów zamieszkanych przez 72 mieszkańców. Przed wybuchem II wojny we wsi było 17 gospodarstw.
W 1945 r. majątek o pow. ok. 640 ha przejęto na cele reformy rolnej. Część rozparcelowano w 1946 r. We wsi powołano rolniczą spółdzielnię produkcyjną.
W Potyczy do 1867 r. była gmina, później wieś należała do gminy Czersk. W 1952 r. do gminy Rososz. Obecnie gmina Góra Kalwaria. Do 1975 r. leżała w powiecie grójeckim. Teraz znajduje się w powiecie piaseczyńskim. Nieznana jest data przyłączenia wsi do parafii Konary.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 109463
- ↑ Wieś Potycz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-11-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 958 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Potycz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 879.
- Potycz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 503.
- Bagieńscy o Potyczy. gorakalwaria.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-13)].
- Siedziba gminy: Góra Kalwaria
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
