Powłoki ochronne

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powłoka ochronna – warstwa wytworzona na powierzchni metalu lub innego materiału konstrukcyjnego w celu zabezpieczenia go przed korozją. Powłoki są klasyfikowane na podstawie:

  • mechanizmu ochrony (np. izolacyjne, anodowe, katodowe)
  • sposobu nanoszenia (np. chemiczne, dyfuzyjne, zanurzeniowe)
  • składu (np. tlenkowe, metaliczne, smarowe)
  • trwałości (np. czasowe)

Powłoki ochronne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się powłoki:

  • anodowe – wykazujące w danym środowisku korozyjnym niższy potencjał niż potencjał chronionego metalu
  • chemiczne – otrzymywane w wyniku reakcji chemicznej metalu z odpowiednimi roztworami bez udziału prądu elektrycznego
  • czasowe – nakładane na metal lub wytwarzane w reakcjach chemicznych zachodzących na powierzchni; utrzymują się tylko przez określony czas, np. czas transportu i magazynowania
  • dyfuzyjne – otrzymywane przez dyfuzję atomów substancji chroniącej od chronionego metalu (np. nawęglanie, azotowanie, węgloazotowanie, tytanowanie, kaloryzowanie)
  • elektrolityczne (galwaniczne) – wytwarzane na powierzchni metalu metodą galwanizacji
  • emaliarskie – otrzymywane przez nałożenie na chroniony metal substancji niemetalicznej (najczęściej są to związki krzemianowe), która jest później stapiana przez wypalanie
  • katodowe – wykazujące w danym środowisku korozyjnym wyższy potencjał niż potencjał chronionego metalu
  • kondensacyjne – otrzymywane przez redukcję metalu bez stosowania zewnętrznego źródła prądu elektrycznego
  • konwersyjne – wytworzone na powierzchni metalu w wyniku obróbki chemicznej lub elektrochemicznej (np. fosforanowanie)
  • malarskie – otrzymywane przez lakierowanie wyrobów
  • metalizacyjne – otrzymywane na powierzchni metalu metodą metalizacji natryskowej oraz platerowanie
  • niemetaliczne izolujące – oddzielające metal od środowiska korozyjnego warstwą niemetaliczną
  • pasywacyjne – wytworzone na metalach szczelne warstwy produktów ich reakcji z substancjami aktywnymi chemicznie, występującymi w środowisku (proces pasywacji)
  • smarowe – otrzymywane przez nałożenie na metal niewysychającej warstwy smaru
  • tlenkowo-anodowe – otrzymywane przez elektrochemiczne utlenianie metalu w procesie anodowania
  • zanurzeniowe (ogniowe) – otrzymywane przez zanurzenie chronionego wyrobu metalowego w innym roztopionym metalu chroniącym (np. cynk na wyrobach stalowych jest aktywną powłoką anodową, co oznacza, że po uszkodzeniu jej ciągłości podłoże nadal jest chronione jako katoda)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Red. Małgorzata Wiśniewska, Encyklopedia dla wszystkich Chemia, Wydawnictwo Naukowe i Techniczne Warszawa, str. 295

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Powłoki_ochronne&oldid=72606057”