Powiat Züllichau-Schwiebus

Powiat Züllichau-Schwiebus (niem. Landkreis Züllichau-Schwiebus, Kreis Züllichau-Schwiebus, Kreis Züllichau; pol. powiat sulechowsko-świebodziński) – były powiat w pruskiej rejencji frankfurckiej w prowincji Brandenburgia. Istniał w latach 1816–1945. Teren dawnego powiatu leży obecnie w Polsce, w województwie lubuskim.

Powiat powstał w 1816 roku z dwóch powiatów: należącego do Brandenburgii powiatu sulechowskiego na południu oraz należącego do Śląska powiatu świebodzińskiego na północy (stanowiącego dotąd śląską eksklawę otoczoną od południa i zachodu Brandenburgią oraz graniczącego od wschodu z Królestwem Polskim).

Po rozwiązaniu powiatu Bomst 1 października 1938 powiat Züllichau-Schwiebus powiększył się o następujące miejscowości:

miasta Babimost (Bomst) i Kargowa (Unruhstadt),
gminy Alt Hauland, Obra Dolna (Alt Obra Hauland), Chwalim (Altreben), Alt Tepperbuden, Bergvorwerk, Großdorf, Podmokle Wielkie (Groß Posenbrück), Karge, Klein Posenbrück, Nowe Kramsko (Kleistdorf), Krammensee, Neu Hauland, Uście (Neu Tepperbuden), Wojnowo (Reckenwalde), Zdzisław (Unruhsau) i Wilcze (Wolfsheide).

1 stycznia 1945 w skład powiatu wchodziły:

5 miast: Babimost (Bomst), Lubrza (Liebenau b. Schwiebus), Świebodzin (Schwiebus), Kargowa (Unruhstadt) i Sulechów (Züllichau), z których tylko Świebodzin i Sulechów miały więcej niż 2000 mieszkańców;
89 gmin liczące mniej niż 2000 mieszkańców.

Siedziba powiatu znajdowała się w Züllichau.

Po przejęciu przez Polskę w 1945 został przekształcony w powiat sulechowsko-świebodziński.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]