Powiat krapkowicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:40, 15 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Powiat krapkowicki
powiat
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

opolskie

Siedziba

Krapkowice

Starosta

Maciej Sonik

Powierzchnia

442,35 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


64 463[1]

• gęstość

145,9 os./km²

Urbanizacja

55,1%

Tablice rejestracyjne

OKR

Adres urzędu:
ul. Kilińskiego 1
47-303 Krapkowice
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejsko-wiejskich

3

Liczba gmin wiejskich

2

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa

Powiat krapkowicki – powiat w Polsce (województwo opolskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Krapkowice.

Podział administracyjny

W skład powiatu wchodzą:

Historia

Historycznie teren powiatu leży na Górnym Śląsku[2]. Na obszarze powiatu krzyżowały się niegdyś szlaki handlowe: ze wschodu na zachód i z północy na południe (ze Skandynawii na Bałkany przez Bramę Morawską). Mimo istnienia tradycyjnych, silnych więzi gospodarczych między trzema leżącymi w pobliżu siebie miejscowościami: Krapkowicami, Otmętem (teraz dzielnica Krapkowic) i Gogolinem, aż do roku 1956 należały one do różnych powiatów: opolskiego i strzeleckiego.

Powiat krapkowicki został powołany dnia 1 stycznia 1956 roku w województwie opolskim, czyli 15 miesięcy po wprowadzeniu gromad w miejsce dotychczasowych gmin (29 września 1954) jako podstawowych jednostek administracyjnych PRL. Na powiat krapkowicki złożyły się 1 miasto, 2 osiedli i 17 gromad, które wyłączono z trzech ościennych powiatów w tymże województwie[3]:

1 stycznia 1957 roku do gromady Komorniki w powiecie krapkowickim przyłączono wieś Pisarzowice, którą wyłączono z gromady Kierpień w powiecie prudnickim[6]. 1 stycznia 1958 roku Gogolin uzyskał status osiedla[7], którym pozostał do 1 stycznia 1967 roku kiedy to nadano mu prawa miejskie[8]. 31 grudnia 1961 roku osiedle Otmęt (o statusie osiedla od 13 listopada 1954 roku[9]) zostało zniesione przez włączenie jego obszaru do Krapkowic[10]. 18 lipca 1962 roku prawa miejskie otrzymało także osiedle Zdzieszowice[11].

1 stycznia 1973 roku zniesiono gromady i osiedla a w ich miejsce reaktywowano gminy. Powiat krapkowicki podzielono na 3 miasta i 5 gmin[12]:

Po reformie administracyjnej obowiązującej od 1 czerwca 1975 roku terytorium zniesionego powiatu krapkowickiego włączono do nowego (mniejszego) województwa opolskiego[13].

Wraz z reformą administracyjną z 1999 roku przywrócono w nowym (zwiększonym) województwie opolskim powiat krapkowicki o granicach identycznych do tych z 1975 roku[14]; jedynie podział administracyjny nieco się zmienił po połączeniu 1 lutego 1991 roku jednoimiennych miast i gmin wiejskich Gogolin, Krapkowice i Zdzieszowice we wspólne gminy miejsko-wiejskie[15].

Demografia

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2010):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  osób % osób % osób %
Ogółem 66 658 100 34 246 51,38 32 412 48,62
Miasto 36 729 55,10 18 785 28,18 17 944 26,92
Wieś 29 929 44,90 15 461 23,19 14 468 21,70
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu krapkowickiego w 2014 roku[1].


Sąsiednie powiaty

Przypisy

  1. a b http://www.polskawliczbach.pl/powiat_krapkowicki, w oparciu o dane GUS.
  2. http://www.haus.pl/images/mapa.jpg
  3. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 285
  4. Ponieważ Zdzieszowice otrzymały status osiedla w dniu utworzenia powiatu krapkowickiego (Dz.U. z 1955 r. nr 45, poz. 299), w rozporządzeniu o utworzniu powiatu (Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 285) podane są jako gromada z powiatu strzeleckiego; jest to logiczne, ponieważ jako jednostka w powiecie strzeleckim, Zdzieszowice jeszcze nie były osiedlem
  5. obecna nazwa Malnia
  6. Dz.U. z 1957 r. nr 8, poz. 28
  7. Dz.U. z 1957 r. nr 57, poz. 279
  8. Dz.U. z 1966 r. nr 52, poz. 318
  9. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253
  10. Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 246
  11. Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
  12. Polska - Zarys encyklopedyczny. PWN, 1974
  13. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  14. Dz.U. z 1998 r. nr 103, poz. 652
  15. Dz.U. z 1991 r. nr 3, poz. 12

Linki zewnętrzne