Powiat nowoświęciański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powiat nowoświęciański (lit. Švenčionėlių apskritis) – jednostka podziału administracyjnego państwa litewskiego istniejąca w latach 1939–1940 na terenie okupowanej Wileńszczyzny.

Powiat został utworzony w wyniku zajęcia zachodniej połaci województwa wileńskiego przez wojska litewskie w październiku 1939. Tereny te, od września 1939 roku będące pod okupacją Związku Sowieckiego, zostały przekazane Litwie na mocy specjalnej umowy między Moskwą a Kownem. Był to jeden z trzech powiatów powstałych na terenie zajętej przez Litwę Wileńszczyzny. Objął następujące gminy:

Gdy w 1940 roku przekazano Litwie dalsze połacie Wileńszczyzny w skład powiatu weszły również gminy Janiszki (Joniškio valsčius) oraz Syłgudyszki (Saldutiškio valsčius). W 1941 roku do powiatu przyłączono miasto Święciany. W okresie okupacji niemieckiej powiat przekształcono w powiat święciański[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Podział administracyjny, "Chata Rodzinna", nr 46 z 11 listopada 1939, s. 2
  2. Švenčionėlių apskritis, w: Tarybų Lietuvos enciklopedija, T. 4 (Simno-Žvorūnė). Vyriausioji enciklopedijų redakcija, Vilnius 1988