Powiat północno-warszawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat północno-warszawski
powiat
1928–1939
Państwo

 Polska

Województwo

Warszawa

Data powstania

24 sierpnia 1928

Data likwidacji

1939

Siedziba

Warszawa

Powierzchnia

31 km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


478 200

• gęstość

15 426 os./km²

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa

Powiat północno-warszawski – powiat istniejący w II Rzeczypospolitej na terenie miasta stołecznego Warszawy, która była wówczas miastem na prawach województwa. Utworzony 24 sierpnia 1928 na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 5 lipca 1928 o organizacji i zakresie działania władz administracji ogólnej na obszarze miasta stołecznego Warszawy[1]. 1 kwietnia 1931 z części powiatu utworzono powiat śródmiejsko-warszawski[2]. Na czele powiatu stał starosta grodzki mianowany przez ministra spraw wewnętrznych[1].

Starostowie grodzcy[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Wasylkiewicz (do 18 IX 1938[3])
  • Jerzy Skrzyński (od 18 IX 1938[3])

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]