Powierzchnia najmu brutto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powierzchnia najmu brutto (ang. gross leasable area, GLA) – miara powierzchni stosowana przy wynajmowaniu nieruchomości i lokali komercyjnych.

Powierzchnia najmu brutto to powierzchnia najmu netto powiększona o powierzchnie pomieszczeń pomocniczych danego najemcy, takich jak pomieszczenia administracyjne, socjalne, magazyny, recepcje oraz udział najemcy w eksploatacji powierzchni wspólnych budynku, takich jak korytarze, klatki schodowe, ogólnodostępne toalety.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Iwona Foryś: Encyklopedia wiedzy o nieruchomościach. Warszawa - Kraków: Europejski Instytut Nieruchomości, Krakowski Instytut Nieruchomości, 2008, s. 226-227. ISBN 978-83-924-959-1-8.