Prędocin (województwo opolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prędocin
wieś
Ilustracja
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

brzeski

Gmina

Skarbimierz

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

49-300[2]

Tablice rejestracyjne

OB

SIMC

0492061

Położenie na mapie gminy Skarbimierz
Mapa konturowa gminy Skarbimierz, po prawej znajduje się punkt z opisem „Prędocin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Prędocin”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Prędocin”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Prędocin”
Ziemia50°50′39″N 17°34′21″E/50,844167 17,572500[1]

Prędocinwieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Skarbimierz.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie opolskim.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie villa Prendoczino.[3][4]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 110072
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1050 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  4. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 18. [dostęp 2012-11-24].