Prawo mili

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 17 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Prawo mili – stosowany w średniowieczu przywilej handlowy, zgodnie z którym na terenie o szerokości jednej mili^[1] wokół miasta wszystkie znajdujące się tam targi, kramy, składy (np. sukna), jatki, piekarnie i karczmy^[2] musiały być własnością miasta.

Przywileje takie nadawane bywały przez panujących książąt i bywały dla miast ważnym monopolem, wpływającym korzystnie na ich rozwój.

Przypisy

↑ w średniowieczu w zależności od regionu dystans jednej mili różnił się w zależności od regionu i w różnym czasie, ale zawsze był znacznie dłuższy niż współczesna mila morska albo mila angielska; przykładowo mila polska miała ponad 7 kilometrów, a mila wrocławska - nawet ponad 10 km
↑ Halina Okólska: Wrocławski cech karczmarzy w okresie od 2. poł. XIII w. do końca XVIII w.. W: Piwo we Wrocławiu od średniowiecza po czasy współczesne. Wrocław: Muzeum Miejskie Wrocławia, 2002, s. 47. ISBN 83-917909-0-8.

Zobacz też

[1] w średniowieczu w zależności od regionu dystans jednej mili różnił się w zależności od regionu i w różnym czasie, ale zawsze był znacznie dłuższy niż współczesna mila morska albo mila angielska; przykładowo mila polska miała ponad 7 kilometrów, a mila wrocławska - nawet ponad 10 km

[2] Halina Okólska: Wrocławski cech karczmarzy w okresie od 2. poł. XIII w. do końca XVIII w.. W: Piwo we Wrocławiu od średniowiecza po czasy współczesne. Wrocław: Muzeum Miejskie Wrocławia, 2002, s. 47. ISBN 83-917909-0-8.

[1]

[2]