Press Club Polska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Press Club Polska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

2009

Profil działalności

dziennikarstwo, wolność słowa, prawo dostępu do informacji

Prezes

Marcin Lewicki

Nr KRS

0000324824

Powiązania

International Association of Press Clubs

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Press Club Polska”
Ziemia52°13′27″N 21°01′29″E/52,224273 21,024632
Strona internetowa

Press Club Polska (PCP) – organizacja twórcza ludzi mediów powstała w 2009 roku[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wspiera zawodowo dziennikarzy oraz dba o prawa obywateli do rzetelnych informacji. Należy do International Association of Press Clubs (IAPC)[2] i European Federation of Press Clubs[3]. Press Club Polska jest instytucją non-profit, utrzymuje się z wpływów od członków i darczyńców.

W Radzie Press Clubu Polska zasiadają Edyta Krześniak, Małgorzata Naukowicz, Magdalena Rigamonti, Marcin Lewicki, Jacek Marczewski, Wojciech Tumidalski i Jarosław Włodarczyk. Siedziba mieści się w Pałacu Rembielińskiego w Alejach Ujazdowskich.

W związku z projektem Marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego, aby od 1 stycznia 2017 roku dziennikarze nie mieli dostępu do budynków Sejmu i Senatu RP, Press Club Polska zorganizował protest 28 redakcji (m.in. Dziennik Gazeta Prawna, Fakt, Gazeta Polska, Gazeta Wyborcza, Najwyższy Czas!, Newsweek, Onet.pl, Polsat News, Radio Zet, RMF FM, Rzeczpospolita, Super Express, TVN, Tygodnik Powszechny, Wirtualna Polska, Wprost). Wystosowano list do Marszałka Sejmu[4], który jednak nie wstrzymał prac nad projektem. Dlatego 16 grudnia 2016 roku Press Club Polska wspólnie z większością polskich redakcji informacyjnych zorganizował Dzień bez polityków[5] czyli bojkot polityków na antenach i łamach wszystkich redakcji[6]. Tego dnia po południu rozpoczęła się blokada Sejmu przez polityków opozycji pod hasłem Wolne media. W styczniu 2017 roku Marek Kuchciński wycofał się z propozycji zamknięcia budynków parlamentu dla dziennikarzy.

W 2019 roku Press Club rozpoczął prace nad pozyskaniem i digitalizacją rejestrów dzienników i czasopism prowadzonych regionalnie przez 47 sądów okręgowych w Polsce. Od 2020 roku Wykaz dzienników i czasopism jest dostępny na stronie internetowej organizacji.[7]

Nagrody Press Club Polska[edytuj | edytuj kod]

Od 2013 roku Press Club Polska jest współorganizatorem wraz z IAPC międzynarodowej Nagrody Wolności Słowa[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Powstał polski Press Club
  2. Press Club Polska ‹ International Association of Press Clubs [online], pressclubs.org [dostęp 2023-03-16].
  3. Fédération Européenne des Press Clubs [online], Press Club [dostęp 2023-03-16] (fr.).
  4. Kancelaria Sejmu odpowiada na list szefów 28 redakcji do marszałka Kuchcińskiego [online], wnp.pl [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  5. Dziennikarski protest: dzień bez polityków w mediach [online], Press.pl [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  6. Wspólny protest polskich mediów: Dzień bez polityków - zdjęcie nr 6 [online], wyborcza.pl [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  7. Rejestr Dzienników i Czasopism dostępny w internecie [online], Onet Wiadomości, 31 lipca 2020 [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  8. Wraca nagroda im. Dariusza Fikusa
  9. Żurnaliści z Nagrodami im. M. Płażyńskiego
  10. Janusz Zbierajewski pierwszym laureatem Nagrody im. kapitana Wiktorowicza. [dostęp 2013-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-01)].
  11. Nagrody – Nagroda Dziennikarstwa Ekonomicznego [online] [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  12. Mateusz Baczyński i Janusz Schwertner nominowani do nagrody im. Jarosława Ziętary za dziennikarstwo śledcze [online], Onet Wiadomości, 4 marca 2023 [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  13. Wałęsa wręczył nagrodę Reporterom Bez Granic [online], www.tvp.info, 4 czerwca 2013 [dostęp 2023-03-16] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]