Pretty Maids
 Ronnie Atkins | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
od 1981 |
| Strona internetowa | |
Pretty Maids – duński zespół hard/heavymetalowy. Powstał w 1981 roku z inicjatywy wokalisty Ronniego Atkinsa i gitarzysty Kena Hammera. Obecnie jest uważany za jeden z najważniejszych metalowych zespołów z Danii, który wywarł duży wpływ na zespoły następnego pokolenia, min. Hammerfall, Edguy.
Historia
Lata 80.
Pretty Maids został założony w 1981 roku, w Horsens, przez wokaliste Ronniego Atkinsa i gitarzyste Kena Hammera, którzy do współpracy pozyskali Pete'a Collinsa (gitara), Johna Darrowa (bas) i Phila More'a (perkusja). W 1983 roku zespół nagrał kasetę "Heavy Metal", która spotkała się z życzliwym przyjęciem metalowej prasy. Konsekwencją tego był kontrakt z wytwórnią Bullet Records. Jeszcze w tym samym roku została wydana EP-ka "Pretty Maids". Duńczycy zagrali kilka koncertów w centrum ówczesnej muzyki metalowej - Anglii, zostali także wybrani najlepszym debiutem roku w kategorii heavy metal. W 1984 zespół supportował Black Sabbath na ich skandynawskim tournée. Podpisał również kontrakt z CBS Records, która natychmiast wznowiła ich debiutanckie EP. Doszło również do zmiany personalnej: za Collinsa i Darrowa pojawili się byli muzycy grupy Shylock - Rick Hanson (gitara) i Alan Delong (bas). Już z nimi w składzie Pretty Maids nagrał pierwszy, pełnowymiarowy album Red, Hot and Heavy. Debiutancki LP spotkało się z ciepłym przyjęciem prasy i fanów. Zespół, wspomagany przez klawiszowca Alana Owena, koncertował głównie po Europie, pojawił się również w Polsce na festiwalu "Rock Arena" w Poznaniu. Jeszcze w 1984 roku od zespołu odchodzi Rick Hanson, którego zastępuje... Pete Collins. Po dużym sukcesie Duńczycy w 1986 roku po raz pierwszy wyjechali do USA, aby w studiu Bearsville w Woodstocku zarejestrować materiał na drugi album. Future World okazał się kolejnym dużym sukcesem wydawniczym Pretty Maids, przez wielu uważany jest za największe dzieło w historii zespołu. Muzycznie była to kontynuacja hard/heavy metalu z pierwszej płyty z większą dawką melodii, przez co z jednej strony Future World był agresywny, a z drugiej komercyjny. Album trafił na listy przebojów w wielu państwach, a zespół koncertował już z nowym gitarzystą Chrisem 'Angelem' Gerhardtem Schleiferem min. na festiwalu Monsters Of Rock w Niemczech. Wiosną 1988 roku zespół zaczął prace nad kolejnym albumem, lecz gdy w marcu następnego roku krążek był praktycznie gotowy doszło do nieszczęścia, perkusista Phil More uległ wypadkowi samochodowemu, także w większości skończony już materiał został zniszczony. W międzyczasie pojawił się nowy gitarzysta Ricky Marx. Mimo utrudnień grupa zaczęła nagrania od nowa i jej trzeci album ukazał się w kwietniu 1990 roku.
Lata 90.
Jump The Gun ukazał się na całym świecie. Jego producentem był Roger Glover (Deep Purple). Album zbierał dobre recenzje, choć słabsze od poprzednika. Niektórzyli narzekali na brak rozwoju, powielanie tych samych patentów. Phil More przeszedł rekonwalescencję i mógł grać dalej. W składzie grupy oficjalnie pojawił się klawiszowiec Dominic Gale, przez co stała się sekstetem. Zespół po raz pierwszy koncertował w Japonii. Jednak po wyczerpującej trasie okazało się, że kontuzja perkusisty była zbyt poważna i nie pozwoliła mu na dalszą grę w zespole. Pod koniec 1991 roku w grupie za More'a pojawił się Michael Fast, razem z nim przyszedł basista Kenn Jackson, zaś odszedł Marx. Zespół powrócił do pięcioosobowego składu. Z nowymi członkami na pokładzie kwintet nagrał czwarty już w swym dorobku album Sin-Decade, który ukazał się w 1992 roku. Muzyka zawarta na nim była bardziej komercyjna, aniżeli wcześniejsze produkcje zespołu. Ukazał się również pierwszy singiel Pretty Maids, zatytułowany "Please Don't Leave Me", będący coverem zespołu Thin Lizzy. Utwór niespodziewanie stał się wielkim hitem, zdobywając szczyty list przebojów w wielu krajach. W 1993 Sin-Decade został wyróżniony duńskim Grammy[1]. W tym samym roku został wydany album akustyczny Stripped. Natomiast dwa lata później ukazał się Scream. Krążek zawierał mocniejsze granie aniżeli Sin-Decade. Zespół zarejestrował również materiał na pierwsze w swej historii wydawnictwo koncertowe - "Screamin' Live", które ukazało się jeszcze w tym samym roku. W 1997 roku ukazał się Spooked będący powrotem do bardziej klasycznego grania, znanego z pierwszych płyt. Album otrzymał znakomite recenzje, zdobył również duńskie Grammy w 1998 roku[1]. W tym samym roku powstało pierwsze oficjalne wydawnictwo "the best", nazwane "The Best Of...Back To Back". Tymczasem zespół nie próżnował i w 1999 roku został wydany Anything Worth Doing, Is Worth Overdoing, który był muzyczną kontynuacją poprzednika i tak jak Spooked zebrał dobre recenzje.
Współczesność
W 2000 po odejściu Dominica Gale'a grupa stała się kwartetem. W tym samym roku zespół wydał Carpe Diem, a dwa lata później Planet Panic. Były to albumy inaczej brzmiące aniżeli dwa poprzedzające je wydawnictwa. Carpe Diem posiadał więcej melodii, muzyki bardziej komercyjnej, zaś Planet Panic zawierał bardzo ciężką muzykę w porównaniu z poprzednimi produkcjami Duńczyków. Po wydanej w 2003 roku koncertówce "Alive at Least" zespół zniknął na kilka lat. Kolejny, dziesiąty (nie licząc wydawnictwa akustycznego) album studyjny (z nowym perkusistą w składzie: Allanem Tschicaja) ukazał się dopiero w 2006 roku i był powrotem do klasycznego stylu heavyrockowców. Choć Wake Up to the Real World otrzymywał zróżnicowane recenzje w prasie metalowej, fani Pretty Maids byli zachwyceni, a płyta sprzedawała się bardzo dobrze. Zespół wyruszył w trasę koncertową, zagrał także na kilku dużych festiwalach, min. na Sweden Rock Festival. W 2008 roku grupa znów wyruszyła w trasę koncertową obejmującą głównie Europe, grała także na festiwalach, min. Sweden Rock Cruise. 9 stycznia 2009 roku Duńczycy zagrali na Royal Metal Fest, a w lipcu tego samego roku wystąpili na Headbangers Open Air w Niemczech. Na początku 2010 Pretty Maids rozpoczął proces nagrywania nowego, jedenastego w karierze, albumu studyjnego[2] zatytułowanego Pandemonium[3].
Muzycy
Źródło:[4]
Obecny skład
- Ronnie Atkins (właściwie Paul Christensen) - wokal
- Ken Hammer (właściwie Kenneth Hansen) - gitara
- Kenn Jackson (właściwie Kenn Lund Jacobs) - bas
- Allan Tschicaja - perkusja
Współpraca
- Morten Sandager - instumenty klawiszowe na koncertach
- Alan 'Stevie' Owen (właściwie Allan Nielsen) - muzyk sesyjny - instumenty klawiszowe (1982-90)
Ex-muzycy
| (1981–84) |
|
|---|---|
| (1984) |
|
| (1985-86) |
|
| (1987-88) |
|
| (1989-1990) |
|
| (1990-1991) |
|
| (1991-1996) |
|
| (1997-1998) |
|
| (1998-1999) |
|
| (2000-2005) |
|
| (2006-) |
|
- John Darrow (właściwie Johnny Mřller) - bas
- Allan Delong (właściwie Allan Klitgĺrd Jensen) - bas
- Pete Collins (właściwie Jan Piete) - gitara
- Rick Hanson (właściwie Kim Hansen) - gitara
- Chris 'Angel' Gerhardt Schleifer - gitara na koncertach (1987-88)
- Ricky Marx (właściwie Henrik Mark) - gitara
- Phil Moorheed More Morehead (właściwie Henrik Andersen) - perkusja
- Michael Fast Petersen - perkusja
- Dominic Gale - instumenty klawiszowe
- Jørgen Thorup (właściwie Corner Throwup) - instumenty klawiszowe na trasie koncertowej w 2001 roku
- Jan Møller - instumenty klawiszowe na koncertach (1997, 2002-03)
- Jacob Troutner - instumenty klawiszowe na koncertach (2004)
- Knud Lindhard - wokal w chórkach
Dyskografia
Płyty studyjne
- 1984 Red, Hot and Heavy
- 1987 Future World
- 1990 Jump the Gun, w USA wydany jako Lethal Heroes
- 1992 Sin-Decade
- 1993 Stripped
- 1995 Scream
- 1997 Spooked
- 1999 Anything Worth Doing, Is Worth Overdoing
- 2000 Carpe Diem
- 2002 Planet Panic
- 2006 Wake Up to the Real World
- 2010 Pandemonium
- 2013 Motherland
- 2014 Louder Than Ever
- 2016 Kingmaker
Albumy live
EP-ki
- 1983 Pretty Maids
- 1985 Red Hot And Heavy
- 1987 Love Games
- 1990 In Santa's Claws
- 1992 Offside
- 1997 Massacre Classix Shape Edition
Składanki
- 1998 The Best Of...Back To Back
- 1999 First Cuts...And then Some
- 2010 The Best of 1983-2010
Linki zewnętrzne
Główne źródła
- Heavy Rock z serii Encyklopedia muzyki popularnej - wydawnictwo: "Oficyna Wydawnicza Atena", rok 2000
- metalside
Przypisy
- ↑ a b More About Pretty Maids. Encyclopaedia Metallum. [dostęp 2009-04-17].
- ↑ New Pretty Maids CD in 2010. Hard Rock Hideout. [dostęp 2010-03-10].
- ↑ Album title. Pretty Maids: Official Website. [dostęp 2010-03-10].
- ↑ Pretty Maids. Encyclopaedia Metallum. [dostęp 2009-04-17].