Primula integrifolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Primula integrifolia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

pierwiosnek

Gatunek

Primula integrifolia

Nazwa systematyczna
Primula integrifolia L.
Sp. Pl. 144 1753[3]
Synonimy
  • Aretia integrifolia (L.) Link
  • Auricula integrifolia (L.) Spach
  • Auricula-ursi integrifolia (L.) Soják[3]

Primula integrifolia L. – gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych (Primulaceae Vent.). Występuje naturalnie w Alpach – rośnie powszechnie w Alpach Centralnych, bywa również rzadko spotykany w Północnych i Południowych Alpach Wapiennych[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bylina dorastająca do 1–5 cm wysokości[4].
Liście
Są mięsiste, zwężające się u nasady. Są gładkie – rzadko pokryte drobnymi włoskami. Mają do 3 cm długości i 1 cm szerokości. Brzegi liści są całobrzegie. Osadzone są na krótkim ogonku liściowym. Zebrane są w odziomkową rozetę[4].
Kwiaty
W czasie kwitnienia wyrasta głąbik o wysokości 1–5 cm. Jest on drobno owłosiony. Na jego szczycie zazwyczaj znajdują się dwa kwiaty. Kielich ma rurkowaty kształt i zakończony jest jajowatymi ząbkami. Płatki zrośnięte są w krótką rurkę, są wcięte na końcach i mają 1,5–2 cm średnicy. Mają ciemnoróżową barwę[4].
Owoce
Torebki o okrągławym kształcie[4].
Gatunki podobne
Roślina jest podobna do pierwiosnka maleńkiego (Primula minima), który również znajduje się pod ochroną. Dorasta on tylko do 4 cm wysokości. Liście odziomkowe zebrane są w gęstą rozetę i ich brzegi są ząbkowane przy wierzchołku. Ma płatki do połowy wcięte. Występuje na kwaśnym podłożu – na piargach i wyleżyskach śnieżnych[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Kwitnie od maja do lipca. Występuje na wyleżyskach śnieżnych oraz wilgotnych murawach. Preferuje lekko kwaśne podłoże, ubogie w wapń. Występuje na wysokości do około 3000 m n.p.m.[4]

Gatunek ten znajduje się pod ochroną[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
  3. a b Primula integrifolia L.. The Plant List. [dostęp 2015-07-07]. (ang.).
  4. a b c d e f g h Wolfgang Hensel: Rośliny Alp. Rozpoznać – Podziwiać – Chronić. Warszawa: Bauer-Weltbild Media, 2001, s. 35. ISBN 83-88729-72-1. (pol.).