Procol Harum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Procol Harum
Ilustracja
Procol Harum we Wrocławiu
Rok założenia

1967

Pochodzenie

 Wielka Brytania

Gatunek

rock psychodeliczny[1], art rock[1], jazz-rock[1], rock progresywny[1]

Aktywność

1967–1977
od 1991

Strona internetowa
Procol Harum, 1967
Gary Brooker, 2001

Procol Harumbrytyjski zespół rockowy grający rock psychodeliczny i progresywny z nutami bluesa, R&B oraz soulu, założony w 1967 w Southend-on-Sea przez Gary'ego Brookera i Keitha Reida. Ich debiutancki singiel A Whiter Shade of Pale sprzedał się w ponad 10 milionach egzemplarzy na całym świecie, a w 2018 został włączony na listę singli Rock and Roll Hall of Fame.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Założony w 1967 przez Gary’ego Brookera i Keitha Reida jako zespół grający rhythm and blues, pozostając pod wyraźnym wpływem amerykańskiego zespołu The Band. Początkowo grali w lokalnych klubach repertuar taneczny. Przełomem było wydanie w 1967 pierwszego singla, który zawierał utwór „A Whiter Shade of Pale” (co na polski przetłumaczono nieściśle jako „Bielszy odcień bieli”), zainspirowany muzycznie „Arią na strunie GJohanna Sebastiana Bacha. Ten i dalsze utwory były dziełem pary autorskiej spółki Brooker – Reid. Do najbardziej znanych należą: „Conquistador”, „Shine on Brightly”, „A Salty Dog”, „Whisky Train”, „Whaling Stories”, „Simple Sister”, „Grand Hotel”, „Pandora’s Box”.

Bogate brzmienie grupy oparte było na rozbudowanej sekcji instrumentów klawiszowych (Brooker, Fisher), melodyjnej gitarze, łagodniej grającej sekcji rytmicznej, śpiewie Brookera oraz symfonicznych aranżacjach. Zespół rozwinąwszy swe progresywne, a zarazem lekkie brzmienie, zajął miejsce pomiędzy awangardą progresywnego rocka (Yes, King Crimson, ELP), a muzyką środka.

W 1977 Gary Brooker postanowił opuścić grupę, by poświęcić się solowej karierze. M.in. jako solista dał koncert na festiwalu piosenki w Sopocie w 1978. Odejście Brookera zawiesiło na kilkanaście lat działalność Procol Harum. W 1991 Brooker reaktywował zespół, który nagrał nowy album, The Prodigal Stranger, i odbył trasę koncertową. W 2002 grupa powróciła do studia nagrywając płytę The Well’s on Fire.

Zespół występował kilkakrotnie w Polsce, a w 1975 Polskie Nagrania „Muza” wydały jego dziewiąty album – Procol’s Ninth[2].

19 lutego 2022 w wieku 76 lat zmarł Gary Brooker[3][4][5][6]. Przyczyną śmierci muzyka była choroba nowotworowa[3][4][5][6].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Ostatni skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie zespołu[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d AllMusic – Procol Harum – Overview.
  2. Procol Harum – Procol’s Ninth [online] [dostęp 2021-02-06] (ang.).
  3. a b Procol Harum singer Gary Brooker dies at 76, „BBC News”, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-02-22] (ang.).
  4. a b Katarzyna Derda, Najpierw Paszt, teraz kolejna legenda. Nie żyje genialny muzyk [online], Swiatgwiazd.pl, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  5. a b Zmarł Gary Brooker, wokalista Procol Harum | Poinformowani.pl [online], kultura.poinformowani.pl, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  6. a b WPROST.pl, Nie żyje Gary Brooker, lider Procol Harum. Muzyk miał 76 lat [online], Wprost, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  7. Bobby Harrison w bazie AllMusic (ang.)
  8. Pierre Perrone: Dave Ball: Lead guitarist who joined prog-rockers Procol Harum in time to feature on their seminal 1972 live album. independent.co.uk, 2015-05-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)]. (ang.).
  9. Alan Clayson: Obituary: Ian Wallace. theguardian.com, 2007-04-27. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)]. (ang.).