Projektowanie współbieżne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Projektowanie współbieżne (ang. concurrent engineering, CE) – dziedzina równoległego, zintegrowanego i przewidującego skutki, projektowania produkcji.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Metodyka równoległego i zintegrowanego projektowania produkcji pozwala na poprawę konkurencyjności wyrobu poprzez zmniejszenie kosztów, zapewnienie jakości i skrócenie czasu przygotowania produkcji.

Projektowanie CE jest rozwinięciem koncepcji projektowania sytuacyjnego (systemowego) z wyraźnym ukierunkowaniem na paradygmat 6E.

Zmniejszenie kosztów całkowitych ∆K i skrócenie czasu ∆t przy projektowaniu współbieżnym CE wynika z wolniejszego rozwoju tradycyjnego projektowania sekwencyjnego sztucznie podzielonego na pojedyncze fazy o określonych czasach i składającego się z oddzielnych kroków. Czas zakończenia projektowania przy CE musi być zaplanowany.