Promnicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Promicz w opracowaniu Tadeusza Gajla
Herb Promnicz w herbarzu Siebmachera - karta 56, drugi z prawej, górny rząd

Promnicz (Promnic, Promnitz) – polski herb szlachecki, używany na Dolnym Śląsku.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym strzała srebrna w skos, między takimiż gwiazdami.

Klejnot trzy pióra strusie: srebrne, czarne i czerwone.

Labry czerwone, podbite srebrem.

W wersji średniowiecznej strzała była w słup, barwy nieznane[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb znany w średniowieczu. Używała go znacząca śląska rodzina Promnitzów, która uzyskała w XVI wieku czeskie tytuły baronowskie i hrabiowskie[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Promnic (Promnicz, Promnitz), Stybicz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 227. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]