Prosta Sorgenfreya

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prosta Sorgenfreya, prosta z topologią Sorgenfreya, prosta z topologią strzałki, strzałka Niemyckiegozbiór liczb rzeczywistych z topologią wprowadzoną przez bazę:

Zbiór liczb rzeczywistych z topologią Sorgenfreya oznaczany bywa czasem symbolem

Nazwa pojęcia pochodzi od nazwiska matematyka amerykańskiego, Roberta Sorgenfreya. Przestrzeń ta, podobnie jak płaszczyzna Niemyckiego czy zbiór Cantora, jest często wykorzystywanym kontrprzykładem w topologii ogólnej.

Własności[edytuj | edytuj kod]

  • Topologia strzałki jest silniejsza (większa) od naturalnej topologii (euklidesowej) na prostej ponieważ każdy przedział otwarty można przedstawić jako sumę (nieskończenie wielu) przedziałów jednostronnie otwartych.
  • Dla dowolnych liczb rzeczywistych przedział jest zbiorem otwarto-domkniętym w topologii Sorgenfreya. Ponadto, dla dowolnego przedziały
są również otwarto-domknięte. Oznacza to, że prosta Sorgenfreya jest całkowicie niespójna.
Dowód. Zbiór
jest dyskretny i domknięty w Istotnie, ponieważ jest on domknięty w standardowej topologii euklidesowej, która jest słabsza jest on także domknięty w topologii mocniejszej. Dyskretność wynika z tego, że dla każdego część wspólna z ze zbiorem otwartym jest jednoelementowa. Ponieważ jest dyskretnym i domkniętym zbiorem mocy continuum, ma on zbiorów domkniętych (każdy podzbiór jest domknięty). Gdyby produkt był normalny, przeczyłoby to twierdzeniu Tietzego z którego wynikałoby, że na tej przestrzeni jest różnych funkcji ciągłych, a jest ich tylko continuum z uwagi na ośrodkowość prostej Sorgenfreya (a więc też produktu jej dwóch kopii).
Dowód. Podzbiór jest gęsty w w topologii Sorgenfreya wtedy i tylko wtedy, gdy jest gęsty w w zwykłej topologii euklidesowej. Niech będzie ciągiem zbiorów otwartych i gęstych w w topologii Sorgenfreya. Dla każdego niech oznacza wnętrze zbioru w sensie topologii euklidesowej. Wówczas każdy ze zbiorów jest również jest gęsty w w zwykłej topologii euklidesowej. Ponieważ z topologią euklidesową jest przestrzenią Baire’a, część wspólna wszystkich zbiorów jest niepusta. W szczególności, część wspólna wszystkich zbiorów jest niepusta, co kończy dowód. □

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Emeryk, Władysław Kulpa. The Sorgenfrey line has no connected compactification. „Comm. Math. Univ. Carolinae 18”, s. 483–487, 1977. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Wyd. pierwsze. Warszawa: PWN, 1976.
  • Arthur Steen Lynn, J. Arthur Seebach: Counterexamples in Topology. New York: Springer-Verlag, 1978, s. 75–76.