Przełęcz Kolędówki
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
809 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°40′17,6″N 19°30′57,8″E/49,671556 19,516056
| |
Przełęcz Kolędówki – położona na wysokości 809 m przełęcz w Paśmie Jałowieckim, pomiędzy Solniskami (879 m) a Kolędówką (882 m)[1]. Według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego pasmo to jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i należy do Beskidu Makowskiego[2]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[3].
Nazwa przełęczy pochodzi od nazwisko Kolęda[4]. Całkowicie zalesione północne stoki spod przełęczy opadają do doliny Stryszawki i spływa nimi potok bez nazwy. Trawersuje je stokowa droga leśna do zwózki drzewa. Natomiast stoki południowe, opadające do doliny Skawicy) są zajęte przez pola i zabudowania osiedli Zawoi. Budynki tych osiedli dochodzą niemal do samego grzbietu pasma, do szlaku turystycznego prowadzącego grzbietem Pasma Przedbabiogórskiego[1]. Dzięki temu z Kolędówek otwiera się szeroki widok na Pasmo Babiogórskie, Pasmo Policy i dolinę Skawicy. Przełęcz Kolędówki była często malowana przez Władysława Fronta zwanego malarzem Babiej Góry[4].
Na przełęczy, przy szlaku stoi murowana, odnowiona kapliczka, obok niej ławka i tablica dydaktyczna z opisem przyrodniczym tego miejsca. Nieco poniżej tego miejsca jest niewielki parking. Na przełęcz kolędówki wyjechać można stromą drogą z osiedla Wełcza w Zawoi[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
przełęcz Przysłop – Kiczora – Solniska – Kolędówki – Jałowiec – Czerniawa Sucha – Lachów Groń – Koszarawa. Czas przejścia 6 h, ↓ 6.05 h[3].
Stryszawa Górna – Siwcówka – przełęcz Kolędówki – Jaworówka – Zawoja centrum
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
