Przełęcz Półgórska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz Półgórska
(sedlo Pod Beskydom)
Ilustracja
Widok z Przełęczy Przysłopy
Państwo

 Polska
 Słowacja

Wysokość

809 m n.p.m.

Pasmo

Beskid Żywiecki / Beskidy Orawskie, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Beskid Krzyżowski, Jaworzyna

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Półgórska(''sedlo Pod Beskydom'')”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Półgórska(''sedlo Pod Beskydom'')”
49°34′19,8″N 19°23′03,0″E/49,572167 19,384167

Przełęcz Półgórska (słow. sedlo Pod Beskydom, 809 m) – przełęcz górska w Beskidzie Żywieckim, między szczytami Beskidu Krzyżowskiego (923 m) i Jaworzyny (1047 m). Grzbietem, na którym znajduje się przełęcz przebiega, granica polsko-słowacka. Polskie, północno-zachodnie zbocza przełęczy są w dużym stopniu bezleśne, zajęte przez pola i zabudowania miejscowości Krzyżówki. Spod Przełęczy Półgórskiej spływa Gawlasów Potok (dopływ Krzyżówki). Słowackie, południowo-wschodnie zbocza są całkowicie zalesione. Nieco poniżej przełęczy trawersuje je droga, ale zamknięta dla pojazdów[1].

Przy szlaku turystycznym po polskiej stronie Przełęczy Półgórskiej stoi samotna opuszczona chata, ambona myśliwska i rozlatujący się letniak. Obecnie przez przełęcz brak dobrej drogi łączącej Polskę ze Słowacją. Dawniej jednak, zanim wybudowano drogę przez przełęcz Glinne, właśnie przez Przełęcz Półgórską prowadziła główna droga łącząca Orawę z Żywiecczyzną. Używana była przynajmniej od XV wieku, a nazywała się Drogą Miedziową lub Thurzową. Pierwsza nazwa pochodziła stąd, że z Węgier[2] drogą tą wożono na Śląsk głównie miedź (zwłaszcza w XVI w.) oraz wina, druga nazwa pochodziła od węgierskiego rodu Thurzonów[3][4].

Przez Przełęcz Półgórską prowadził też dawniej popularny szlak turystyczny na Babią Górę. Zazwyczaj w tym celu w miejscowości Krzyżówki wynajmowano konie z przewodnikiem lub furmankę, wyjeżdżano nimi na przełęcz, następnie zjeżdżano do doliny potoku Półgórzanka, nią podjeżdżano pod Przełęcz Jałowiecką Południową i dopiero stąd pieszo udawano się na Babią Górę przez Małą Babią Górę[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku: schronisko PTTK na Hali Miziowejprzełęcz GlinneBeskid Krzyżowski – Przełęcz Półgórska – JaworzynaMędralowa
Szlak niebieski słowacki szlak graniczny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
  2. Tj. z ówczesnych Węgier. W rzeczywistości miedź ta pochodziła bowiem z kopalń i zakładów hutniczych zlokalizowanych w rejonie Bańskiej Bystrzycy na dzisiejszej Słowacji.
  3. a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
  4. Właścicieli (wraz z Fuggerami) wspomnianych kopalń i hut w rejonie Bańskiej Bystrzycy, głównych organizatorów handlu miedzią w ówczesnej Europie