Przebicie główki

Operacje pomniejszające objętość płodu

Klasyfikacje
ICD-10	O83.4

Przebicie główki – operacja pomniejszająca objętość płodu wykonywana na żywym lub martwym płodzie, polegająca na wewnątrzmacicznym otwarciu główki, co powoduje wypłynięcie mózgu. Daje to zmniejszenie wymiarów czaszki i umożliwia przejście główki przez kanał rodny. Jego konsekwencją jest usunięcie zagrożenia życia i zdrowia matki jednak wiąże się ze śmiercią płodu.

Wskazania

Wskazaniem do operacji jest wodogłowie u żywego płodu.

W praktyce klinicznej ta procedura wykonywana jest rzadko i tylko w powyższym wskazaniu, jeśli zachodzi "występujące w danej chwili, niemożliwe do usunięcia innym sposobem zagrożenie matki i matka nie sprzeciwia się przebiciu główki" (Ebermayer). Wówczas położnik jest prawnie chroniony.

Wstępne warunki

Rozwarcie ujścia szyjki macicy na 2 palce (3 cm).

Przeciwwskazaniem do procedury nie jest niezupełne rozwarcie ujścia szyjki macicy, jak to ma miejsce w kraniotrakcji.

Etapy (wg Stoeckela)

1. Unieruchomienie główki od zewnątrz
2. Wprowadzenie ręki do pochwy w celu odszukania miejsca przebicia
3. Przebicie główki
4. Rozdrobnienie tkanki mózgowej za pomocą zębatych kleszczy i jej wypłukanie

Przebicie czaszki i wypłukanie mózgu stanowi zakończenie zabiegu oraz usuwa zagrożenie życia i zdrowia matki.

Często przebicie główki musi być połączone z kraniotrakcją, która z reguły jest bardzo trudnym zabiegiem.

Można odczekać do wystąpienia samoistnego porodu. Dobra czynność skurczowa macicy może spowodować szybkie samoistne urodzenie się wymóżdżonej główki.

Zobacz też

• Kraniotrakcja

Bibliografia

• Joachim W. Dudenhausen: Położnictwo praktyczne i operacje położnicze. Warszawa: PZWL, 2010, s. 363-365. ISBN 978-83-200-4032-6.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.