Przelot pospolity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 11:14, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Przelot pospolity
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

Euphyllophyta

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Klad

dwuliścienne właściwe

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Rodzaj

przelot

Gatunek

przelot pospolity

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} L.
Sp. pl. 2:719. 1753
Kwiatostan

Przelot pospolity, przelot uprawny (Anthyllis vulneraria L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Rodzimy obszar jego występowania to Europa, Azja Mniejsza, Afryka Północna, ale jest też uprawiany w wielu innych regionach świata[2]. W Polsce dość pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich.

Morfologia

Łodyga
Wznosząca się, czasem, zwłaszcza u nasady – leżąca. Pęd zwykle tylko u nasady rozgałęziony, o wysokości 10…60 cm.
Liście
Liście odziomkowe niepodzielone, owalnie wydłużone lub złożone, o 1-4 parach listków bocznych i znacznie większym, wydłużonym listku szczytowym. Listki podłużnie jajowate, całobrzegie, zaostrzone. Liście łodygowe złożone z 3-7 par listków bocznych. U nasady liści czasem obecne małe przylistki.
Kwiatostan
Wielokwiatowa główka objęta dłoniasto wrębnymi podsadkami.
Kwiaty
Motylkowe o dużym, rozdętym i owłosionym kielichu. Włoski na kielichu do 11 mm długie, skośnie odstające. Dziesięć pręcików, zrośniętych nitkami w rurkę obejmującą słupek. Korona kwiatu w kolorze żółtym lub złocisto-żółtym, do 2 cm.
Owoce
Drobny jednonasienny strąk, prawie kulisty. Nasiona wydłużone, jajowate, dwubarwne (połowa nasienia zielona, reszta jasnożółta)
Korzeń
Wrzecionowaty, silny, do 1 m w głąb ziemi.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Występuje na niżu, na suchych łąkach i pastwiskach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Anthyllido-Trifolietum montani (regionalnie)[3]. Kwitnie w okresie maj-sierpień.

Jest rośliną żywicielską larw motyli modraszka dorylasa i modraszka malczyka[4].

Zmienność

Gatunek zmienny morfologicznie, występuje w kilku podgatunkach[5]:

  • Anthyllis vulneraria L. subsp. vulneraria – podgatunek typowy.
  • Anthyllis vulneraria L. subsp. carpatica (Pant.) Nyman – występuje w Europie środkowej od Wysp Brytyjskich i Francji na zachodzie po Polskę na wschodzie i od Danii na północy, po Włochy na południu. Podgatunek uprawiany w całej Europie.
  • Anthyllis vulneraria L. subsp. maritima (Schweigg.) Corb. (syn. Anthyllis maritima Schweigg.) – występuje na wybrzeżu Morza bałtyckiego w pasie od Estonii i Szwecji, po Niemcy i Danię,
  • Anthyllis vulneraria L. subsp. polyphylla (DC.) Nyman – występuje w Europie wschodniej i południowo-wschodniej od Estonii, Łotwy, Litwy i Białorusi na północy po Turcję i region Kaukazu na południu.

Zastosowanie

  • Roślina lecznicza. Kwiaty (Flos Anthyllidis) używane były dawniej jako lek ściągający i przeczyszczający. Napar stosowany u dzieci działał pobudzająco na przemianę materii i przeciwwymiotnie. Świeże ziele stosowano jako środek gojący rany do okładów i zmywań. Surowiec jest rzadko stosowany per se, zwykle jako składnik mieszanek ziołowych i preparatów[6].
  • Przelot zwyczajny jest wartościową rośliną pastewną i łąkową zawierająca w sianie 12% białka i 3% tłuszczu.

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae. 2001–. [dostęp 2010-02-26]. (ang.).
  2. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
  3. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  4. Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska, Motyle dzienne, wyd. Multico, Warszawa 2010, ss. 152 i 202
  5. Anthyllis vulneraria. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network – (GRIN). [dostęp 23 listopada 2008]. (ang.).
  6. Aleksander Ożarowski, Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy, 1982 Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, s. 68, ISBN 83-200-0640-6.

Bibliografia

  1. Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
  2. Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, ISBN 83-09-00256-4
  3. Leonidas Świejkowski: Rośliny lecznicze występujące w stanie dzikim. Kraków: Wydawnictwo Polskiego Związku Zielarskiego, 1950.