Przemysław Gosiewski

Przemysław Gosiewski
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1964 ; Słupsk
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 ; pod Smoleńskiem
	Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości
Okres	od 13 listopada 2007; do 6 stycznia 2010
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Marek Kuchciński
Następca	Grażyna Gęsicka
	Wicepremier, Przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów
Okres	od 14 lipca 2006; do 7 września 2007; i ponownie od 11 września 2007 do 16 listopada 2007
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Zbigniew Derdziuk
Następca	Zbigniew Derdziuk
	Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości
Okres	od 3 listopada 2005; do 19 lipca 2006
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Ludwik Dorn
Następca	Marek Kuchciński
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 12 kwi 2010, była oparta na tej wersji.

Plik:Gosiewski Przemysław solidarność.jpg

Przemysław Gosiewski (lata 80.)

Przemysław Edgar Gosiewski (ur. 12 maja 1964 w Słupsku, zm. 10 kwietnia 2010 pod Smoleńskiem^[5]) – polski polityk, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości, minister-członek Rady Ministrów oraz wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, przewodniczący klubu parlamentarnego PiS.

Życiorys

W latach 1983–1989 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Tytuł zawodowy magistra uzyskał w 1997.

W czasie studiów rozpoczął działalność opozycyjną, w 1984 związał się z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów Uniwersytetu Gdańskiego, brał udział w strajku studenckim w 1988. Był studentem m.in. Lecha Kaczyńskiego (prowadzącego na UG zajęcia z prawa pracy), zaś w 1989 rozpoczął współpracę z jego bratem Jarosławem.

W 1989 został zatrudniony przez Lecha Kaczyńskiego, pełniącego funkcję wiceprzewodniczącego NSZZ "Solidarność", na stanowisku kierownika biura ds. kontaktów z regionami Komisji Krajowej "Solidarności", które zajmował do 1991.

Wspólnie z braćmi Kaczyńskimi brał udział w zakładaniu Porozumienia Centrum. W latach 1991–1999 był sekretarzem zarządu głównego PC, zaś w latach 1992–1993 kierownikiem biura poselskiego posła PC Adama Glapińskiego. W latach 90. zaangażował się w działalność Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych. W latach 1993–1995 pracował jako specjalista w biurze pełnomocnika zarządu Fundacji na rzecz Polskich Związków Kredytowych.

W wyborach prezydenckich w 1995 był pełnomocnikiem sztabu wyborczego Lecha Kaczyńskiego (który ostatecznie wycofał się z wyborów). W tym samym roku rozpoczął pracę w spółce "Srebrna" (której kierownicze funkcje pełnił Jarosław Kaczyński, a współpracownikami byli inni działacze PC, Adam Lipiński i Wojciech Jasiński), wydającej czasopismo "Nowe Państwo" (pracował także w redakcji). W latach 1998–2001 zasiadał w sejmiku mazowieckim z ramienia AWS. W okresie 2000–2001 był doradcą Lecha Kaczyńskiego, zajmującego wówczas stanowisko ministra sprawiedliwości.

Od 2001 należał do Prawa i Sprawiedliwości. Organizował struktury tego ugrupowania w województwie świętokrzyskim. W Sejmie IV kadencji (2001–2005) po raz pierwszy sprawował mandat poselski. Zasiadał wówczas w Komisji Obrony Narodowej, Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz w komisji śledczej ds. prywatyzacji PZU. W wyborach w 2005 ponownie został posłem z okręgu kieleckiego. Od 3 listopada 2005 do 19 lipca 2006 był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego PiS. Po publikacji w jednym z niemieckich czasopism tekstu ośmieszającego braci Kaczyńskich w lipcu 2006, wystąpił z oficjalnym wnioskiem do polskiego ministra sprawiedliwości, aby ten podjął kroki zmierzające do ewentualnego ukarania niemieckiego autora tekstu, przy użyciu międzynarodowego listu gończego, za znieważenie prezydenta.

Od 14 lipca 2006 do 16 listopada 2007 pełnił funkcję ministra-członka Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, będąc jednocześnie przewodniczącym stałego komitetu Rady Ministrów. Od 8 maja 2007 do 7 września 2007 i od 11 września 2007 do 16 listopada 2007 zajmował stanowisko wicepremiera. Pomiędzy tymi okresami był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

W październiku 2006 m.in. na skutek jego osobistych zabiegów stacja Włoszczowa Północ na Centralnej Magistrali Kolejowej na północ od Włoszczowy została przystosowana do obsługi pociągów pasażerskich. Adaptacja polegała na wybudowaniu peronu oraz infrastruktury do obsługi podróżnych kosztem około miliona zł^[6].

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał w okręgu kieleckim najlepszy indywidualny wynik w tymże okręgu (138 405 głosów). 13 listopada tego samego roku został ponownie przewodniczącym KP PiS. W styczniu 2010 zrezygnował z tej funkcji^[7] i został jednym z wiceprezesów PiS^[8].

W dniu 10 kwietnia 2010 zginął w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem.

Życie prywatne

Lata młodości spędził w Darłowie; mieszkał w Warszawie^[9], aczkolwiek podawał Darłowo jako miejsce zamieszkania^[10]. Ojciec był nauczycielem historii, należał do PZPR; matka jest pediatrą, kandydowała w wyborach samorządowych w 2006 do rady powiatu w Sławnie^[11].

Przemysław Gosiewski był mężem posłanki V kadencji Małgorzaty Gosiewskiej; miał z nią syna Eryka. Z drugą żoną, Beatą, miał dwoje dzieci.

↑ Do 8 maja 2007 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów w randze ministra – członka Rady Ministrów.
↑ Od 7 września 2007 łączył stanowisko przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów z funkcją sekretarza stanu w KPRM, którą przestał pełnić 11 września 2007 po ponownym objęciu urzędu wiceprezesa Rady Ministrów.
↑ Zbigniew Derdziuk łączył stanowisko przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów z funkcją sekretarza stanu w KPRM.
↑ Zbigniew Derdziuk objął funkcję przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów w randze ministra – członka Rady Ministrów.
↑ Komunikat Nr 152/VI kad.. sejm.gov.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-04-10].
↑ Stacja we Włoszczowie zwróci się w ciągu 2 lat. wprost.pl, 4 lipca 2007. [dostęp 6 stycznia 2010].
↑ Katarzyna Borkowska: Gosiewski wiceprezesem partii zamiast szefem klubu. rp.pl, 6 stycznia 2010. [dostęp 6 stycznia 2010].
↑ Katarzyna Kozak: Rada PiS wybrała Gosiewskiego na wiceprezesa. radio.kielce.pl, 9 stycznia 2010. [dostęp 9 stycznia 2010].
↑ Zgodnie z wyciągiem z Ewidencji partii politycznych, prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie.
↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 10 kwietnia 2010].
↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 10 kwietnia 2010].

Źródła

Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 10 kwietnia 2010].

Linki zewnętrzne

Przemysław Gosiewski – strona prywatna. [dostęp 10 kwietnia 2010].

[1] Do 8 maja 2007 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów w randze ministra – członka Rady Ministrów.

[2] Od 7 września 2007 łączył stanowisko przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów z funkcją sekretarza stanu w KPRM, którą przestał pełnić 11 września 2007 po ponownym objęciu urzędu wiceprezesa Rady Ministrów.

[3] Zbigniew Derdziuk łączył stanowisko przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów z funkcją sekretarza stanu w KPRM.

[4] Zbigniew Derdziuk objął funkcję przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów w randze ministra – członka Rady Ministrów.

[5] Komunikat Nr 152/VI kad.. sejm.gov.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-04-10].

[6] Stacja we Włoszczowie zwróci się w ciągu 2 lat. wprost.pl, 4 lipca 2007. [dostęp 6 stycznia 2010].

[7] Katarzyna Borkowska: Gosiewski wiceprezesem partii zamiast szefem klubu. rp.pl, 6 stycznia 2010. [dostęp 6 stycznia 2010].

[8] Katarzyna Kozak: Rada PiS wybrała Gosiewskiego na wiceprezesa. radio.kielce.pl, 9 stycznia 2010. [dostęp 9 stycznia 2010].

[9] Zgodnie z wyciągiem z Ewidencji partii politycznych, prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie.

[10] Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 10 kwietnia 2010].

[11] Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 10 kwietnia 2010].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]