Przemysława
Przemysława – żeński odpowiednik imienia Przemysław[1][2] – formy staropolskiego imienia Przemysł, utworzonej, kiedy świadomość jego pochodzenia zatarła się[3] i błędnie zostało ono uznane za imię kończące się członem -sław (zamiast -mysł). W źródłach poświadczone w XII wieku (1155–1156)[4][3].
W innych językach:
Przemysława pozostaje imieniem rzadko występującym w Polsce. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL były 104 kobiety o imieniu Przemysława nadanym jako imię pierwsze[6] oraz 145 kobiet noszących imię Przemysława jako imię drugie[7].
Przemysława obchodzi imieniny: 13 kwietnia[4][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Janowowa i in. 1991 ↓, s. 225.
- ↑ Behind the Name [online], www.behindthename.com [dostęp 2024-04-13] (ang.).
- ↑ a b c Grzenia 2008 ↓, s. 273.
- ↑ a b Bubak 1993 ↓, s. 259.
- ↑ Janowowa i in. 1991 ↓, s. 226.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-13], Przemysława - imię pierwsze.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-13], Przemysława - imię drugie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Bubak Józef: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 259. ISBN 83-04-03860-9.
- Słownik imion. W: Grzenia Jan: Słownik imion. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 273. ISBN 978-83-01-15644-2.
- Słownik imion. W: Wanda Janowowa, Aldona Skarbek, Bronisława Zbijowska, Janina Zbiniowska: Słownik imion. Wyd. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 225–226, kol. lewa. ISBN 83-04-03123-X.