Przybysław Henryk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przybysław Henryk (zm. 1150) – ostatni książę słowiańskiego plemienia Stodoran ze stolicą w Brennie.

Objął rządy w 1127 roku po księciu Meinfriedzie. Był chrześcijaninem, aktywnie popierał akcję chrystianizacyjną osadzając na swoich ziemiach premonstratensów. Bił własną monetę i utrzymywał przyjazne stosunki z władcami Niemiec, Polski oraz Czech. Według ciężkich do zweryfikowania informacji kronikarskich miał uzyskać od cesarza Lotara III koronę królewską.

Żonaty z Petrysą. Będąc bezdzietny, w obawie przed reakcją pogańską po swojej śmierci, wyznaczył w 1142 roku na swojego następcę margrabię niemieckiego Albrechta Niedźwiedzia[1]. Po śmierci Przybysława jego kraj został zajęty zbrojnie przez Jaksę z Kopanicy, co wywołało wojnę z Albrechtem, który ostatecznie podbił państwo Stodoran.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Benedykt Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1973, s. 326.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mały słownik kultury dawnych Słowian pod red. Lecha Leciejewicza, Wiedza Powszechna, Warszawa 1988