Przymiotno białe

Przymiotno białe
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	przymiotno
Gatunek	przymiotno białe
	Nazwa systematyczna
	Erigeron annuus (L.) Pers.; Syn. pl. 2(2):431. 1807
Synonimy
	Erigeron annuus var. discoideus Cronquist; Stenactis annua (L.) Nees;
	Erigeron annuus var. discoideus Cronquist; Stenactis annua (L.) Nees;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przymiotno białe^[4], zimotrwał zwyczajny^[5] (Erigeron annuus (L.) Pers) – gatunek roślin należący do rodziny astrowatych.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Ameryki Północnej. Po kolonizacji Ameryki jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się na znacznej części kuli ziemskiej. Obecnie stwierdzono jego występowanie w Afryce (wyspa (Reunion), w Azji (Turcja, Kaukaz, Chiny, Korea, Indie), w Nowej Zelandii, w Ameryce Środkowej (Nikaragua, Panama), oraz w niemal całej Europie. Zwiększył także obszar swojego występowania w Ameryce Północnej o rejony, na których wcześniej nie występował (Kolumbia Brytyjska w Kanadzie, stany: Idaho, Oregon, Waszyngton, Kalifornia, Utah w USA) i nadal rozprzestrzenia się na pozostałych kontynentach świata^[6]. W Polsce jest kenofitem i jest bardzo pospolity^[7]. Występuje zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich^[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Prosta, ulistniona, w górze gałęzista, o wysokości do 90 cm. Jest dość obficie ulistniona i rzadko, odstająco owłosiona^[8].
Liście: Dolne są odwrotnie jajowate, lub eliptyczne, gruboząbkowane, o nasadzie klinowato zbiegającej w długi ogonek. Liście górne szeroko lancetowate lub lancetowate, drobno ząbkowane lub prawie całobrzegie^[8].
Kwiaty: Kwiatostan złożony. Kwiaty zebrane w liczne koszyczki, te zaś z kolei w baldachokształtną wiechę. Koszyczki mają szerokość 15–20 mm i dołem zwężają się. Szczytowy koszyczek wyrasta niżej od pozostałych. Listki okrywy tworzą 2–3 szeregi, wszystkie są niemal tej samej długości, są ostro zakończone i nagie lub słabo owłosione. Brzeżne kwiaty języczkowe są czerwonoliliowe lub białe (rzadziej), tworzą dwa szeregi i wszystkie są kwiatami żeńskimi. Długość kwiatów języczkowych jest równa średnicy koszyczka. Wewnątrz koszyczka znajdują się żółte obupłciowe kwiaty rurkowe^[8].
Owoc: Niełupka z puchem kielichowym. U kwiatów w zewnętrznym szeregu włoski puchu kielichowego wyrastają w jednym szeregu, u kwiatów z wewnętrznego szeregu w dwóch szeregach, przy czym włoski szeregu wewnętrznego są dużo dłuższe od włosków szeregu zewnętrznego)^[8].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina dwuletnia lub bylina, hemikryptofit. Występuje w miejscach ruderalnych, na przydrożach, ugorach, w uprawach rolniczych jako chwast, a także w suchych murawach. Kwitnie od czerwca do października. Liczba chromosomów 2n = 26, 27, 36 (wyjątkowo 54)^[7]. Jest owadopylna i wiatrosiewna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
↑ ^a ^b The Plant List [online] [dostęp 2012-06-21] .
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 494. ISBN 83-01-00129-1.
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN) [online] [dostęp 2010-06-15] .
↑ ^a ^b LucjanL. Rutkowski LucjanL., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, ISBN 83-01-14342-8 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).

[tpl-3] The Plant List [online] [dostęp 2012-06-21] .

[checklist2002-4] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[Mowszowicz79-5] Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 494. ISBN 83-01-00129-1.

[grin-6] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [online] [dostęp 2010-06-15] .

[Rutkowski-7] LucjanL. Rutkowski LucjanL., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, ISBN 83-01-14342-8 .

[Szafer-8] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]