Psałterz z Corbie
Psałterz z Corbie – iluminowany psałterz karoliński z początku IX wieku, znajdujący się obecnie w zbiorach Bibliothèques d'Amiens Métropole (sygnatura MS. 18)[1].
Pergaminowa księga ma wymiary 275×168 mm i liczy 144 karty[2]. Jej nazwa pochodzi od opactwa benedyktyńskiego w Corbie, w posiadaniu którego poświadczona jest od XI wieku. Zagrabiona w trakcie rewolucji francuskiej, została wywieziona do Amiens i włączona do zbiorów tamtejszej biblioteki miejskiej[3]. Manuskrypt zawiera Psałterz Gallikański, psalm 151, kantyczki, litanie oraz credo atanazjańskie[3]. Tekst pisany jest w dwóch kolumnach[2].
Księga prawdopodobnie nie była przeznaczona do użytku liturgicznego, lecz do indywidualnej lektury podczas modlitwy (Lectio Divina)[3]. Każdy psalm i kantyczka rozpoczyna się ozdobnym inicjałem, z których wiele zawiera wizerunki postaci ludzkich. Szczególnie kunsztownie wykonane zostały inicjały rozpoczynające psalmy 1, 50 i 100, co zdradza wpływ iryjskiej konwencji dzielenia psałterza na trzy części[1]. Stylistyka iluminacji stanowi fuzję tradycji frankijskich, insularnych oraz bizantyjskich[1]. W warstwie kolorystycznej dominuje ciemna zieleń, purpura i stonowana żółć[2]. Obecna oprawa księgi pochodzi z XIX wieku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 2. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 197-198. ISBN 978-0-19-539536-5.
- ↑ a b c Le Psautier de Corbie. bibliotheques.amiens.fr. [dostęp 2014-08-19]. (fr.).
- ↑ a b c d Melanie Holcomb: Pen and Parchment. Drawing in the Middle Ages. New York: The Metropolitan Museum of Art, 2009, s. 36. ISBN 978-1-58839-318-0.