Pseudohistoria

Pseudohistoria – termin najczęściej określający zamieszczane w pewnych książkach tezy o podłożu historycznym, ale odbiegające od standardów metod historycznych w taki sposób, by przedstawić ich wnioski w złym świetle. Prace, które przedstawiają kontrowersyjne wnioski dotyczące nowych, przypuszczalnych lub spornych dowodów historycznych, w szczególności dotyczące polityki, wojska czy religii, są często określane mianem pseudohistorii.

Cechy[edytuj | edytuj kod]

Praca najczęściej ma podłoże polityczne, religijne itp.
Informacje o pracy nie są zamieszczone w czasopismach naukowych lub praca taka nie ma odpowiedniej recenzji
Kluczowe dowody wspierające tezy postawione w książce są (musi być spełniona chociaż jedna cecha z poniższych):
- przypuszczalne
- kontrowersyjne
- niepoprawne
- źle uźródłowione
- zinterpretowane w nieuzasadnionym świetle
- wyolbrzymione
- wyrwane z kontekstu
- wypaczone, nieuczciwe
W pracy są przedstawione „nowe” interpretacje i wyjaśnienia wyników badań historycznych, które można uznać za pewne.
Praca odrzuca lub ignoruje zrecenzowane i dobrze udokumentowane konkurencyjne (i możliwie prostsze) wytłumaczenia lub interpretecje tych samych faktów, przykładowo opierając się na jednej lub wielu teoriach spiskowych^[1].