Pseudomonarchia Daemonum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pseudomonarchia Daemonum (łac. Fałszywa Monarchia Demonów lub Fałszywe Królestwo Demonów) – grymuar z 1577[1] roku, autorstwa holenderskiego okultysty i uczonego, Johanna Weyera (Jana Wiera) (1515-1588), opisujący hierarchiczną strukturę piekła.

69 demonów[edytuj | edytuj kod]

  1. Bael (Baell)
  2. Aguares
  3. Marbas (Barbas)
  4. Pruflas (Bufas)
  5. Amon (Aamon)
  6. Barbatos
  7. Buer
  8. Gusojn
  9. Botis (Otis)
  10. Bathym (Marthim)
  11. Pursan (Kurson)
  12. Eligor (Abigor)
  13. Loraj (Oraj)
  14. Walefor (Malafar)
  1. Forras (Forkas)
  2. Furfur
  3. Marchosjas
  4. Malfas
  5. Wepar (Separ)
  6. Sabnak (Salmak)
  7. Asmodeus (Asmodaj) (Sydonaj)
  8. Gaap (Tap)
  9. Szaks (Skoks)
  10. Pucel
  11. Furkas
  12. Murmur
  13. Kajm
  14. Raum (Rajm)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wprowadzenie. W: McGregor Mathers, Aleister Crowley: GOECJA wg Aleistera Crowleya. Wrocław: Wydawnictwo FOX, 2000, s. 10. ISBN 83-913114-5-7. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]