Czareczka czarniutka
_Fuckel_206890.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
czareczka czarniutka |
| Nazwa systematyczna | |
| Pseudoplectania nigrella (Pers.) Fuckel Jb. nassau. Ver. Naturk. 23-24: 324 (1870) | |
Czareczka czarniutka (Pseudoplectania nigrella (Pers.) Fuckel) – gatunek grzybów z rodziny Sarcosomataceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pseudolectania, Sarcosomataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christian Hendrik Persoon nadając mu nazwę Peziza nigrella. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1870 r. Leopold Fuckel, przenosząc go do rodzaju Pseudolectania[1].
- Crouania nigrella (Pers.) Hazsl.
- Otidella nigrella (Pers.) J. Schröt. 1893
- Peziza nigrella Pers. 1801
- Plectania nigrella (Pers.) P. Karst. 1885
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Owocniki mają formę apotecjów; są czarkowate, średnicy do 30 mm. Wnętrze owocnika odznacza się błyszczącą czarną barwą. Miąższ nie ma szczególnego zapachu ani smaku.
Worki cylindryczne, o wymiarach 250–300 × 11–13 μm, nie reagują z odczynnikiem Melzera. Wysyp biały. Zarodniki w liczbie ośmiu w jednym worku, bezbarwne, hialinowe, gładkie, okrągławe, niekiedy z jedną kropelką tłuszczu, o wymiarach 10–12 μm[3].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Czareczka czarniutka spotykana jest w Europie, Ameryce Północnej (od New Jersey do Manitoby, Wisconsin, Alabamy i Jamajki), Indiach[4], Japonii[5] i Australii[6]. Występuje w Polsce[7]. została umieszczona w Rejestrze gatunków grzybów chronionych i zagrożonych (GREJ)[8].
Biochemia[edytuj | edytuj kod]
W 2005 roku ukazała się praca, w której zreferowano prace prowadzone nad otrzymaną z owocników czareczki czarniutkiej substancją z grupy defensyn, plektasynę. Plektasyna była pierwszą defensyną otrzymaną z grzyba; te bogate w reszty cysteinowe peptydy opisywano wcześniej jedynie u bezkręgowców (pająków, skorpionów, ważek, małży). Rekombinowany peptyd wywierał silne działanie antybiotyczne in vitro, zwłaszcza wobec Streptococcus pneumoniae, w tym również wobec szczepów opornych na konwencjonalną antybiotykoterapię. Firma farmaceutyczna Novozymes prowadzi obecnie badania nad tym peptydem[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
- ↑ Michael Jordan: The encyclopedia of fungi of Britain and Europe. London: Frances Lincoln, 2004, s. 42. ISBN 0-7112-2378-5.
- ↑ Waraitch KS. Occurrence of Microstoma floccosa and Pseudoplectania nigrella in India and their probable association with oak. Indian Phytopathology v. 33(4) p. 523-526 (1980)
- ↑ Hideyuki N, Toshimitsu F. Fungal Flora in Chiba Pref., Central Japan (III) Ascomycetes-Plectomycetes and Discomycetes. Journal of the Natural History Museum and Institute, Chiba. Special Issue (2002)
- ↑ Seaver FJ: The North American cup-fungi (operculates) (1942) s. 49 link
- ↑ Maria Alicja Chmiel, Bogusław Sałata. GRZYBY Z RODZAJU PSEUDOPLECTANIA FUCK. Biuletyn Lubelskiego Towarzystwa Naukowego v. 3-14 (1987)
- ↑ Pseudoplectania nigrella (Pers.) Fuckel (1869) grzyby.pl Dostęp 27-4-2009
- ↑ Mygind PH, Fischer RL, Schnorr KM, Hansen MT, Sönksen CP, Ludvigsen S, Raventós D, Buskov S, Christensen B, De Maria L, Taboureau O, Yaver D, Elvig-Jørgensen SG, Sørensen MV, Christensen BE, Kjaerulff S, Frimodt-Moller N, Lehrer RI, Zasloff M, Kristensen HH. Plectasin is a peptide antibiotic with therapeutic potential from a saprophytic fungus. „Nature”. 7061 (437), s. 975–80, październik 2005. DOI: 10.1038/nature04051. PMID: 16222292.