Puchar Świata w Rugby 2019

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Świata w Rugby 2019
2019 Rugby World Cup
2015 2023
Ilustracja
Dyscyplina

rugby union

Organizator

World Rugby

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Japonia

Otwarcie

20 września 2019, Chōfu

Zamknięcie (finał)

2 listopada 2019, Jokohama

Liczba drużyn

20

Liczba aren

12 (w 12 miastach)

I miejsce

 Południowa Afryka

II miejsce

 Anglia

III miejsce

 Nowa Zelandia

Statystyki turnieju
Liczba meczów

45

Liczba punktów

2150 (47,78 na mecz)

Oglądalność

1 698 528 (37 745 na mecz)

Najlepiej punktujący

Południowa Afryka Handré Pollard (69)

Najwięcej przyłożeń

Walia Josh Adams (7)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 2019 – dziewiąta edycja Pucharu Świata, zawodów o randze mistrzostw świata w rugby union. Organizowany przez Japonię turniej odbył się między 20 września a 2 listopada 2019 roku. Mecze rozgrywane były na dwunastu stadionach w całym kraju. Tytułu bronili Nowozelandczycy, a po ostateczny triumf sięgnęła reprezentacja Południowej Afryki, dla której było to trzecie zwycięstwo w rozgrywkach pucharu świata.

Wybór organizatora[edytuj | edytuj kod]

Wstępne głoszenia związków rugby chętnych do zorganizowania zarówno tego turnieju, jak i poprzedniego, były przyjmowane przez IRB do 15 sierpnia 2008 roku. Na tym etapie żadne szczegóły nie były wymagane, toteż zgłosiła się rekordowa liczba dziesięciu państw: Anglia, Australia, Irlandia, Jamajka, Japonia, Rosja, RPA, Szkocja, Walia i Włochy, przy czym Anglia zgłosiła swe zainteresowanie jedynie turniejem w roku 2015[1]. W listopadzie tegoż roku IRB, z uwagi na kryzys ekonomiczny, ogłosiła, iż minimalna opłata na jej rzecz za zorganizowanie turnieju zostanie zmniejszona ze stu dwudziestu do dziewięćdziesięciu sześciu milionów funtów, zapowiedziała także wprowadzenie systemu podziału zysków uzyskanych ponad tę kwotę[2].

Z dziewięciu federacji, które złożyły wstępne zgłoszenia, trzy przedstawiły oficjalne wnioski w wyznaczonym terminie 8 maja 2009 roku[3], a kilka dni później zaprezentowały swoje kandydatury[4]. RPA argumentowała swoją kandydaturę dużymi tradycjami rugby, pewnością zorganizowania rentownej imprezy oraz już gotową infrastrukturą, przygotowaną na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010[5][6]. Atutem Włochów miała być relatywnie nieduża odległość dla kibiców z Wysp Brytyjskich i Francji, duże stadiony, w tym jeden udostępniony przez Francuzów w Marsylii oraz sygnalizowaną przez IRB chęcią rozegrania turnieju w kraju rozwijającym się pod względem rugby[7][8]. Podobnie przedstawiała swoją kandydaturę Japonia – byłby to pierwszy Puchar Świata rozegrany w Azji, z meczami planowanymi również w Hongkongu i Singapurze, przez kraj z rozbudowaną infrastrukturą i doświadczeniem w organizacji największych sportowych imprez[5][9].

Rugby World Cup Limited, zarządzająca organizacją turniejów o Puchar Świata, 30 czerwca 2009 roku zarekomendowała Zarządowi IRB w swoim raporcie Anglię i Japonię jako potencjalnych gospodarzy kolejnych dwóch Pucharów Świata[10]. Argumentowała to maksymalizowaniem zysków w roku 2015 i możliwością zorganizowania wówczas kolejnego Pucharu Świata w regionie ważnym z punktu widzenia rozwoju dyscypliny[11]. Potwierdzająca tę rekomendację decyzja o przyznaniu Anglii i Japonii organizacji turniejów odpowiednio w 2015 i 2019 zapadła stosunkiem głosów 16 do 10 i została ogłoszona przez przewodniczącego IRB, Bernarda Lapasseta, w Dublinie 28 lipca 2009 roku[12].

Budowa znajdującego się na oficjalnej liście obiektów mających gościć zawody Stadionu Olimpijskiego została w lipcu 2015 roku wstrzymana przez premiera Japonii Shinzō Abe w związku z eskalacją kosztów – zaprojektowany od nowa miał być gotowy dopiero na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2020[13]. Jako że miał on być głównym stadionem zawodów, na którym miały odbyć się mecz otwarcia, finał i inne kluczowe pojedynki, decyzja ta wymusiła reakcję World Rugby domagającej się wyjaśnień, w jaki sposób jego utrata wpłynie na budżet turnieju i liczbę dostępnych biletów[14]. W razie kłopotów ze spełnieniem przez Japonię stawianych przed nią wymogów rozważane było przez władze światowej federacji przeniesienie zawodów do jednego z przegranych kandydatów – RPA lub Włoch[15]. Ostatecznie pod koniec września 2015 roku World Rugby po analizie przyjęła zrewidowany model przedstawiony przez organizatorów i poparty przez rząd Japonii[16], rządowe wsparcie zostało potwierdzone dwa miesiące później[17]. World Rugby przeprowadzała następnie okresowe inspekcje postępów w przygotowaniach do zawodów, po początkowych opóźnieniach chwaląc organizatorów za przyśpieszenie prac przygotowujących turniej[18][19][20][21][22][23][24][25].

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2015 roku World Rugby przedstawiła logo zawodów zawierające dwa symbole Japonii – wschodzące słońce oraz górę Fudżi[26], w maju kolejnego roku natomiast bazujące na nim symbole identyfikujące miasta-gospodarzy, bazy zespołów i instytucji działających przy organizacji turnieju[27], nawiązujące do kultury tegoż kraju były także zademonstrowane w połowie czerwca 2019 roku projekty graficzne biletów[28]. W styczniu 2018 roku zaprezentowano maskotki zawodów – parę mitycznych podobnych do lwów stworzeń – o wspólnej nazwie Ren-G[29], a kilka miesięcy później ich honorowym patronem został książę Akishino[30]. Na początku listopada tegoż roku uruchomiono oficjalny sklep internetowy[31] oraz przedstawiono oficjalną turniejową piłkę przygotowaną ponownie przez firmę Gilbert[32]. Ofertę sklepu online uzupełniają siedemdziesiąt trzy stacjonarne, a sztandarowy został otwarty w centrum handlowym Odakyū znajdującym się w pobliżu obsługującego najwięcej pasażerów na świecie dworca Shinjuku[33].

W maju 2015 roku rozpoczęto proces wyboru baz dla uczestniczących w turnieju reprezentacji, a zgłoszenia przyjmowano do 1 sierpnia tegoż roku. Zgodnie z wyznaczonymi kryteriami powinny one mieścić hotel, basen, siłownię i dwa obiekty treningowe – kryty i na otwartym powietrzu[34]. W styczniu 2017 roku ogłoszono, że aplikacje złożyło siedemdziesiąt sześć ośrodków z ponad dziewięćdziesięciu prefektur i miast, a spośród nich miało zostać wybranych około pięćdziesięciu, które zostaną następnie przedstawione zespołom[35]. Wstępną selekcję przeszły pięćdziesiąt dwie kandydatury[36], a ostateczna lista zamknęła się liczbą pięćdziesięciu pięciu[37].

Organizatorzy Pucharu Świata uruchomili także dodatkowe inicjatywy, jak: klub kibica[38], iluminację Tokyo Tower, wystawę zdjęć w Ōita, zegar w Kamaishi odliczający czas do rozpoczęcia turnieju czy aktywności na meczach Top League[39], a także specjalne, pamiątkowe tablice rejestracyjne[40]. Podpisali również umowę o współpracy ze swoimi odpowiednikami przygotowującymi Letnie Igrzyska Olimpijskie 2020. Miała ona polegać na wymianie doświadczeń i zasobów w takich obszarach jak bezpieczeństwo, transport, infrastruktura, wolontariusze i program antydopingowy[41]. Dzięki współdziałaniu z charytatywną organizacją ChildFund, będącym częścią poturniejowej spuścizny[42][43], do marca 2019 roku udało się zebrać ponad 1,5 miliona GBP[44]. Jej główną składową był jednak ambitny plan przyciągnięcia w Azji do tego sportu miliona nowych graczy, w tym dwustu tysięcy w samej Japonii[45][46]. W maju 2018 roku ich liczba przekroczyła pół miliona[47], cztery miesiące później dotarła do dziewięciuset tysięcy[48][49], cel został osiągnięty w połowie grudnia tegoż roku[50], a ostateczna liczba wyniosła 1,8 miliona, z czego sześćdziesiąt procent w Japonii[51]. Został także zorganizowany objazd Pucharu Webba Ellisa po osiemnastu krajach z całego świata[52][53]: Urugwaju[54][55], Hiszpanii[56], Fidżi[57][58], Hongkongu[59][60], Chinach[61][62], Filipinach[63][64][65], Malezji[66], Indiach[67][68][69][70], Nepalu[71][72], Niemczech[73][74], Południowej Afryce[75], USA[76], Kanadzie[77], Brazylii[78], Chile[79], Argentynie[80] oraz Japonii[81][82][83][84][85][86][87]. Wszystkie zespoły były witane na specjalnych ceremoniach w historycznych bądź zabytkowych lokalizacjach, zaś każdy z uczestników otrzymał pamiątkowy medal, który przygotował Żywy Skarb Narodowy, Yoshita Minori[88][89][90].

We wrześniu 2017 roku podany został orientacyjny harmonogram sprzedaży[91], a zgodnie z zapowiedziami[92] w listopadzie tego roku wraz z ogłoszeniem terminarza rozgrywek potwierdzono rozpiętość cenową wejściówek i ramowy plan ich sprzedaży, a także szczegółowe ceny biletów na każde ze spotkań – od 1000 jenów za ulgowy bilet na mecze fazy grupowej do 100 000 jenów za najdroższą wejściówkę na finał – podkreślając, iż spośród 1,8 miliona biletów połowa będzie dostępna w cenie poniżej 15 000 jenów[93][94][95]. Spodziewano się jednocześnie, iż ponad sześćset tysięcy z nich zostanie zakupione przez gości z zagranicy[96]. W pierwszej fazie – na przełomie stycznia i lutego 2018 roku – do sprzedaży trafiły pakiety obejmujące mecze danej drużyny bądź na danym stadionie, najpierw dla związanych z rugby kibiców z Japonii, potem została ona otwarta dla zainteresowanych z całego świata[97][98][99]. W tej fazie popyt znacznie przekroczył podaż, wpłynęło bowiem 864 tysiące zamówień[100], przez kolejne trzy miesiące, gdy w drugiej fazie o bilety na pojedyncze spotkania aplikowali kolejno w miesięcznych interwałach członkowie lokalnych klubów rugby, mieszkańcy miast-gospodarzy oraz kibice z Japonii, ich liczba przekroczyła półtora miliona[101]. W ostatniej części drugiej fazy sprzedaży trwającej do końca czerwca 2018 roku o wejściówki mogły ubiegać się osoby zarejestrowane w newsletterze światowej federacji, wówczas liczba aplikacji przekroczyła 2,5 miliona[102]. We wrześniu 2018 roku rozpoczęły się zapisy na zakup biletów dla szerokiej publiczności[103][104] i mimo iż do dyspozycji było około trzystu tysięcy wejściówek, przez blisko dwa miesiące wpłynęło dwa miliony aplikacji[105]. Pozostałe bilety, w liczbie około dwustu tysięcy, trafiły do sprzedaży na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy” w połowie stycznia 2019 roku z priorytetem dla osób, które nie miały szczęścia we wcześniejszych losowaniach[106][107]. Kolejna tura, obejmująca także bilety zwrócone przez krajowe związki, touroperatorów czy z rekonfiguracji stadionów, ruszyła w połowie maja[108][109], zaś ostatnia 10 sierpnia 2019 roku[110]. Organizatorzy dodatkowo rozpoczęli kampanię zniechęcającą do zakupu biletów od nieautoryzowanych dystrybutorów, zapowiedziano także utworzenie platformy do wymiany lub odsprzedaży biletów po cenie zakupu[111][112]. Na pięćdziesiąt dni przed rozpoczęciem zawodów organizatorzy potwierdzili, że 85% z 1,8 miliona biletów zostało sprzedanych[113], zaś w tygodniu poprzedzającym jego otwarcie odsetek ten wzrósł do 96%[114]. Od 1 lutego 2018 roku ruszyła też sprzedaż pakietów meczowo-hotelowo-wycieczkowych oraz – po raz pierwszy w Japonii – corporate hospitality w pięciu wariantach, których cena wahała się w zależności od stadionu i rangi spotkania od 75 do 285 tysięcy jenów za osobę[115]. Sprzedaż tych pierwszych okazała się tak dużym sukcesem, iż już w maju touroperatorzy zwiększyli prognozę o 20%[101], a we wrześniu do 30% ponad zakładany początkowo poziom[116][117].

Rekrutacja około dziesięciu tysięcy wolontariuszy rozpoczęła się w kwietniu 2018 roku[118][119]. Wstępnie zgłosiła się rekordowa liczba ponad trzydziestu ośmiu tysięcy chętnych[120], a ich kwalifikacje były sprawdzane w drugiej połowie roku 2018[121][122].

Wpływ turnieju na japońską gospodarkę był szacowany początkowo na 420[123], a następnie na 437 miliardów jenów, z czego blisko połowa miałaby przełożyć się na wzrost PKB[124][125]. Z uwagi na trwający sezon tajfunowy, a także ewentualność wystąpienia trzęsienia ziemi, utraty stadionu bądź ważnego węzła transportowego zostały przygotowane plany awaryjne – obejmujące także możliwość przełożenia meczu fazy pucharowej, jednakże mecze fazy grupowej zostałyby odwołane, a wynik takiego spotkania ustalony byłby na 0:0[126][127]. Organizatorzy zostali także ostrzeżeni, by z uwagi na panującą w środowisku rugbowym kulturę picia piwa nie zabrakło tego trunku[128].

Do oficjalnych składów zgłoszono ponad trzystu zawodników, którzy uczestniczyli w organizowanych przez WR turniejach w kategorii U-20, zarówno na poziomie Championship, jak i Trophy[129].

Podczas zawodów obowiązywały nowe, rozszerzone standardy medyczne związane przede wszystkim z zapobieganiem i monitorowaniem urazów głowy[130], a w podejmowaniu decyzji arbitrom ponownie miała pomagać technologia Hawk-Eye[131]. Przed turniejem wszyscy zawodnicy, trenerzy i sędziowie przeszli obowiązkowe szkolenie antykorupcyjne i program edukacyjny związany z zakładami bukmacherskimi[132], a Rob Howley będący trenerem ataku Walijczyków został odesłany do kraju pośród zarzutów o obstawianie wyników spotkań z udziałem swojego zespołu[133][134].

Według zapowiedzi transmisje telewizyjne dotrą do ponad ośmiuset milionów gospodarstw domowych w 217 terytoriach, przekraczając uzyskany w 2015 roku wynik 683 milionów, zaś w pozostałych będą transmitowane w Internecie. Mecze półfinałowe i finał będą obsługiwane przez trzydzieści cztery kamery, w pozostałych spotkaniach będzie ich natomiast co najmniej dwadzieścia trzy, toteż stacje telewizyjne będą miały możliwość wyboru jakości sygnału, aż do oferowanego w Japonii 8K. Zostaną również wykorzystane elementy rzeczywistości rozszerzonej, a także rozbudowana obecność w mediach społecznościowych oraz oficjalnej aplikacji[135]

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2015 roku World Rugby ustaliła ramy czasowe turnieju – mecz otwarcia zaplanowany został na 20 września w Chōfu, a finał na 2 listopada 2019 roku w Jokohamie[26]. Na początku listopada 2017 roku przedstawiono terminarz zawodów, tym razem kładąc nacisk na bardziej niż w poprzednich edycjach równomierne rozłożenie gier dla poszczególnych zespołów. Faza grupowa trwać będzie od 20 września do 13 października, mecze ćwierćfinałowe odbędą się w dniach 19 i 20 października, półfinały w dniach 26 i 27 października, mecz o trzecie miejsce rozegrany zostanie 1 listopada, finał zaś dzień później[136][137][138].

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Puchar Świata w Rugby 2019 (kwalifikacje).

W połowie września 2015 roku World Rugby ogłosiła, iż system kwalifikacji co do zasady pozostanie taki sam, jak w przypadku poprzednich dwóch edycji. Dwanaście drużyn zapewniło sobie zatem automatyczny awans zajmując w swoich grupach na Pucharze Świata 2015 zorganizowanym w Anglii jedną z pierwszych trzech pozycji, dodatkowo – niezależnie od zajętego w tych zawodach miejsca – bezpośrednią kwalifikację uzyskać mieli także Japończycy. W celu obsadzenia pozostałych siedmiu bądź ośmiu miejsc miały zostać zorganizowane kilkuetapowe eliminacje regionalne zwieńczone turniejem barażowym dla czterech zespołów, które dotąd nie uzyskałyby awansu[139]. Z uwagi na fakt, iż Japonia w swej grupie angielskiego turnieju uplasowała się ostatecznie w pierwszej trójce, w pozostałych fazach eliminacji było więc dostępnych osiem miejsc[140].

W listopadzie 2015 roku World Rugby opublikowała schemat kwalifikacji. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: Oceanii i Ameryce (Południowej wspólnie z Północną) przyznano po dwa miejsca, po jednym przydzielono Afryce oraz Europie, kwalifikację uzyska także zwycięzca dwumeczu pomiędzy trzecią drużyną Oceanii i drugą z Europy. Przegrany z tego pojedynku natomiast zmierzy się w czterozespołowym turnieju repasażowym, którego stawką będzie ostatnie, dwudzieste miejsce w Pucharze Świata 2019. Jego przeciwnikami w nim będą drużyny z Ameryki i Afryki oraz zwycięzca dwumeczu pomiędzy uprawnionym zespołem z Azji i triumfatorem kwalifikacji dla rozwijających się drużyn z Oceanii[141]. Rozpoczęły się one 5 marca 2016 roku meczem na Karaibach sędziowanym przez arbitra finału poprzedniego turnieju, Nigela Owensa, zakończyły się natomiast 23 listopada 2018 roku ostatnim meczem międzykontynentalnego turnieju barażowego, w którym stawką było ostatnie wolne miejsce w Pucharze Świata[142][143][144].

W trakcie kwalifikacji World Rugby uznała, że w meczach rozgrywanych w jej ramach w czterech reprezentacjach uczestniczyli zawodnicy nieuprawnieni do reprezentowania tych krajów, w związku z czym zweryfikowała wyniki spotkań z udziałem tych zawodników i tym samym wyeliminowała te zespoły z kwalifikacji (m.in. reprezentację Rumunii, która już awans zdobyła)[145][146][147].

Zakwalifikowane drużyny[edytuj | edytuj kod]

Drużyna Podstawa kwalifikacji Liczba występów Najlepszy wynik Ostatni występ Charakterystyki
 Japonia Gospodarz 8 Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [1]
 Nowa Zelandia Złoty medal 2015 8 Mistrz świata (1987, 2011, 2015) 2015 [2]
 Australia Srebrny medal 2015 8 Mistrz świata (1991, 1999) 2015 [3]
 Południowa Afryka Brązowy medal 2015 6 Mistrz świata (1995, 2007) 2015 [4]
 Argentyna Uczestnik z 2015 8 III miejsce (2007) 2015 [5]
 Irlandia Uczestnik z 2015 8 Ćwierćfinał (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2011, 2015) 2015 [6]
 Walia Uczestnik z 2015 8 III miejsce (1987) 2015 [7]
 Szkocja Uczestnik z 2015 8 IV miejsce (1991) 2015 [8]
 Francja Uczestnik z 2015 8 II miejsce (1987, 1999, 2011) 2015 [9]
 Anglia Uczestnik z 2015 8 Mistrz świata (2003) 2015 [10]
 Włochy Uczestnik z 2015 8 Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [11]
 Gruzja Uczestnik z 2015 4 Faza grupowa (2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [12]
 Stany Zjednoczone Amerykańskie kwalifikacje 7 Faza grupowa (1987, 1991, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [13]
 Fidżi Kwalifikacje w Oceanii 7 Ćwierćfinał (1987, 2007) 2015 [14]
 Tonga Kwalifikacje w Oceanii 7 Faza grupowa (1987, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [15]
 Urugwaj Amerykańskie kwalifikacje 3 Faza grupowa (1999, 2003, 2015) 2015 [16]
 Rosja Europejskie kwalifikacje 1 Faza grupowa (2011) 2011 [17]
 Samoa Play-off Europa/Oceania 7 Faza grupowa (1987, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [18]
 Namibia Afrykańskie kwalifikacje 5 Faza grupowa (1999, 2003, 2007, 2011, 2015) 2015 [19]
 Kanada Baraż 8 Ćwierćfinał (1991) 2015 [20]

Losowanie grup[edytuj | edytuj kod]

W maju 2016 roku World Rugby ogłosiła, iż rozstawienie zespołów według aktualnego rankingu i losowanie grup odbędzie się w maju 2017 roku, czyli przed czerwcową serią testmeczów[148]. Na przesunięcie tego terminu o pół roku bliżej turnieju – w porównaniu do poprzednich edycji – wskazywały już w marcu 2016 roku prasowe doniesienia, a był on kompromisem pomiędzy zbyt wczesnym losowaniem mogącym spowodować utworzenie kolejnej „grupy śmierci”, potrzebami organizatorów dotyczącymi konieczności szybkiego rozpoczęcia sprzedaży biletów (w związku z nadchodzącymi LIO 2020), a także sytuacją, w której w czerwcu 2017 roku zespoły z Wysp Brytyjskich wystawiają słabsze reprezentacje z uwagi na udział ich najlepszych zawodników w barwach British and Irish Lions w tournée po Nowej Zelandii[149][150][151][152]. Pod koniec listopada 2016 roku wskazano, iż losowanie zostanie przeprowadzone w Kyoto State Guest House w Kioto 10 maja 2017 roku[153], a w jego przeprowadzeniu mieli wziąć udział między innymi przewodniczący World Rugby Bill Beaumont, trener All Blacks Steve Hansen, multimedalistka mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich zapaśniczka Saori Yoshida oraz Demi Sakata, legenda japońskiego rugby, przyjęty do World Rugby Hall of Fame[154].

Automatycznie zakwalifikowane drużyny zostały podzielone na trzy koszyki według rankingu World Rugby na dzień losowania, w pozostałych dwóch koszykach znajdowały się natomiast zespoły, które walczyły w kwalifikacjach[155].

Koszyk 1
 Nowa Zelandia
 Anglia
 Australia
 Irlandia
Koszyk 2
 Szkocja
 Francja
 Południowa Afryka
 Walia
Koszyk 3
 Argentyna
 Japonia
 Gruzja
 Włochy
Koszyk 4
Oceania 1
Ameryka 1
Europa 1
Afryka 1
Koszyk 5
Oceania 2
Ameryka 2
Play-off
Baraż

Transmitowane w Internecie losowanie grup turnieju głównego odbyło się 10 maja 2017 roku w Kioto i w jego wyniku powstały cztery grupy[156].

Grupa A
 Irlandia
 Szkocja
 Japonia
 Rosja
Europa 1
 Samoa
Play-off
Grupa B
 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka
 Włochy
 Namibia
Afryka 1
 Kanada
Baraż
Grupa C
 Anglia
 Francja
 Argentyna
 Stany Zjednoczone
Ameryka 1
 Tonga
Oceania 2
Grupa D
 Australia
 Walia
 Gruzja
 Fidżi
Oceania 1
 Urugwaj
Ameryka 2

Sędziowie[edytuj | edytuj kod]

Światowy związek wyznaczył do sędziowania Pucharu Sześciu Narodów 2019 czternastu arbitrów głównych, sześciu bocznych i siedmiu telewizyjnych zaznaczając, iż to spośród nich zostanie pod koniec marca wybrana obsada sędziowska na Puchar Świata 2019[157][158]. Spośród wytypowanej wcześniej dwudziestki boiskowych arbitrów jedynie Glen Jackson nie znalazł się na ogłoszonej na początku maja 2019 roku liście, podobnie jak trzech sędziów telewizyjnych[159][160]. Pod koniec tego miesiąca wyznaczono także osoby odpowiedzialne za utrzymywanie dyscypliny i karanie za nieprzestrzeganie zasad gry[161]. Przydzielenie sędziów do meczów fazy grupowej nastąpiło 1 lipca tegoż roku[162], dwa tygodnie później przedstawiono zaś ich stroje[163].

Stadiony[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec maja 2013 roku organizatorzy ogłosili harmonogram wyboru obiektów, z ostateczną decyzją zaplanowaną na marzec 2015 roku[164]. Ostatecznie spośród piętnastu kandydatur wybrano dwanaście, reprezentujące miasta całej Japonii[165]. We wrześniu 2015 roku znajdujący się na oryginalnej liście Stadion Olimpijski został zastąpiony przez Tokyo Stadium w Chōfu w aglomeracji Tokio[16][166].


Chōfu Jokohama Fukuroi Higashiōsaka
Tokyo Stadium International Stadium Yokohama Stadion Shizuoka Hanazono Rugby Stadium
Pojemność: 50 000 Pojemność: 72 327 Pojemność: 50 889 Pojemność: 30 000
Fukuoka
Toyota
Level-5 Stadium Toyota Stadium
Pojemność: 22 563 Pojemność: 45 000
Sapporo Ōita
Sapporo Dome Stadion Ōita
Pojemność: 41 410 Pojemność: 40 000
Kumamoto Kobe Kumagaya Kamaishi
Umakana Yokana Stadium Kobe City Misaki Park Stadium Kumagaya Rugby Ground Kamaishi Recovery Memorial Stadium
Pojemność: 32 000 Pojemność: 30 312 Pojemność: 24 000 Pojemność: 16 187

Tajfun Hagibis[edytuj | edytuj kod]

W trakcie trwania turnieju, 12 października około godziny 19.00 miejscowego czasu w okolice półwyspu Izu w środkowej części wyspy Honsiu uderzył zmierzający od południa tajfun Hagibis. Przyniósł on ze sobą wiatr osiągający w porywach 225 km/h, rekordowe opady, powodzie i osunięcia gruntu[167][168]. W rezultacie zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami[126][127] ze względów bezpieczeństwa odwołano spotkania grupy B i C zaplanowane na 12 października, to jest pomiędzy Nową Zelandią a Włochami w Toyocie oraz pomiędzy Anglią a Francja w Jokohamie. Mecz zakwalifikowano jako remis 0:0, przyznając każdej z drużyn po dwa punkty[169]. Analogiczną decyzję podjęto co do meczu pomiędzy reprezentacjami Namibii i Kanady, który miał się odbyć dzień później w Kamaishi, dokąd przesunął się tajfun[170].

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół Mecze Punkty Pkt
bonus		 Pkt
M W R P + − +/−
1.  Japonia 4 4 0 0 115 62 +53 3 19
2.  Irlandia 4 3 0 1 121 27 +94 4 16
3.  Szkocja 4 2 0 2 119 55 +64 3 11
4.  Samoa 4 1 0 3 58 128 −70 1 5
5.  Rosja 4 0 0 4 19 160 −41 0 0
20 września 2019
19.45 JST (UTC+9)
sędzia: Walia Nigel Owens 		Japonia  30:10  Rosja Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 45 745[171]
Punkty: Matsushima 15 (3P), Tamura 8 (pd 2K), Labuschagné 5 (P), Matsuda 2 (pd)
 (12:7)
Relacja 		Punkty: Gołosnicki 5 (P), Kusznariow 5 (pd K)
22 września 2019
16.45 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Wayne Barnes 		Irlandia  27:3  Szkocja International Stadium Yokohama, Jokohama
widzów: 63 731[171]
Punkty: Best 5 (P), Conway 5 (P), Furlong 5 (P), Ryan 5 (P), Carty 3 (K), Murray 2 (pd), Sexton 2 (pd)
Beirne
 (19:3)
Relacja 		Punkty: Laidlaw 3 (K)
24 września 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Romain Poite 		Rosja  9:34  Samoa Kumagaya Rugby Ground, Kumagaya
widzów: 22 564[171]
Punkty: Kusznariow 9 (dg 2K)
Gotowcew
 (6:5)
Relacja 		Punkty: Leiua 10 (2P), Fidow 10 (2P), Amosa 5 (P), Lee-Lo 5 (P), Pisi 4 (2pd),
Lee-Lo, Matuʻu
28 września 2019
16.15 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Angus Gardner 		Japonia  19:12  Irlandia Stadion Shizuoka, Fukuroi
widzów: 47 813[171]
Punkty: Tamura 14 (pd 4K), Fukuoka 5 (P)
 (9:12)
Relacja 		Punkty: Kearney 5 (P), Ringrose 5 (P), Carty 2 (pd)
30 września 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Pascal Gaüzère 		Szkocja  34:0  Samoa Kobe City Misaki Park Stadium, Kobe
widzów: 27 586[171]
Punkty: Laidlaw 12 (P 2pd K), Maitland 5 (P), Hogg 3 (dg), 2 karne przyłożenia – 14
 (20:0)
Relacja 		Fidow
3 października 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Jérôme Garcès 		Irlandia  35:0  Rosja Kobe City Misaki Park Stadium, Kobe
widzów: 26 856[171]
Punkty: Sexton 6 (3pd), Conway 5 (P), Kearney 5 (P), O’Mahony 5 (P), Ringrose 5 (P), Ruddock 5 (P), Carty 4 (2pd)
 (21:0)
Relacja 		Fiedotko, Ostrikow
5 października 2019
19.30 JST (UTC+9)
sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper 		Japonia  38:19  Samoa Toyota Stadium, Toyota
widzów: 39 695[171]
Punkty: Tamura 18 (3pd 4K), Fukuoka 5 (P), Himeno 5 (P), Lafaele 5 (P), Matsushima 5 (P)
 (16:9)
Relacja 		Punkty: Taefu 19 (P pd 4K)
Ioane
9 października 2019
16.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Mathieu Raynal 		Szkocja  61:0  Rosja Stadion Shizuoka, Fukuroi
widzów: 44 123[171]
Punkty: Hastings 26 (2P 8pd), G. Horne 15 (3P), Barclay 5 (P), McInally 5 (P), Seymour 5 (P), Turner 5 (P)
 (21:0)
Relacja
12 października 2019
19.45 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Nic Berry 		Irlandia  47:5  Samoa Level-5 Stadium, Fukuoka
widzów: 17 967[171]
Punkty: Sexton 18 (2P 4pd), Best 5 (P), Conway 5 (P), Furlong 5 (P), Larmour 5 (P), Stander 5 (P), Carbery 4 (2pd)
Aki
 (26:5)
Relacja 		Punkty: J. Lam 5 (P)
Ioane, S. Lam
13 października 2019
19.45 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Ben O’Keeffe 		Japonia  28:21  Szkocja International Stadium Yokohama, Jokohama
widzów: 67 666[171]
Punkty: Fukuoka 10 (2P), Tamura 8 (4pd), Inagaki 5 (P), Matsushima 5 (P)
 (21:7)
Relacja 		Punkty: Russell 7 (P pd), Fagerson 5 (P), Nel 5 (P), Laidlaw 4 (2pd)


Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół Mecze Punkty Pkt
bonus		 Pkt
M W R P + − +/−
1.  Nowa Zelandia 4 3 1 0 157 22 +135 2 16
1.  Południowa Afryka 4 3 0 1 185 36 +149 3 15
3.  Włochy 4 2 1 1 98 78 +20 2 12
4.  Namibia 4 0 1 3 34 175 −141 0 2
5.  Kanada 4 0 1 3 14 177 −163 0 2
21 września 2019
18.45 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Jérôme Garcès 		Nowa Zelandia  23:13  Południowa Afryka International Stadium Yokohama, Jokohama
widzów: 63 649[171]
Punkty: Moʻunga 10 (2pd 2K), Bridge 5 (P), S. Barrett 5 (P), B. Barrett 3 (K)
 (17:3)
Relacja 		Punkty: Pollard 8 (pd dg K), Du Toit 5 (P)
22 września 2019
14.15 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Nic Berry 		Włochy  47:22  Namibia Hanazono Rugby Stadium, Higashiōsaka
widzów: 20 354[171]
Punkty: Allan 11 (P 3pd), Canna 9 (P 2pd), Bellini 5 (P), Minozzi 5 (P), Polledri 5 (P), Tebaldi 5 (P), karne przyłożenie – 7
 (21:7)
Relacja 		Punkty: Loubser 7 (2pd K), Greyling 5 (P), Plato 5 (P), Stevens 5 (P)
26 września 2019
16.45 JST (UTC+9)
sędzia: Walia Nigel Owens 		Włochy  48:7  Kanada Level-5 Stadium, Fukuoka
widzów: 16 984[171]
Punkty: Allan 9 (3pd K), Bellini 5 (P), Budd 5 (P), Minozzi 5 (P), Negri 5 (P), Steyn 5 (P), Zani 5 (P), Canna 2 (pd), karne przyłożenie – 7
 (17:0)
Relacja 		Punkty: Coe 5 (P), Nelson 2 (pd)
Heaton
28 września 2019
18.45 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Mathieu Raynal 		Południowa Afryka  57:3  Namibia Toyota Stadium, Toyota
widzów: 36 449[171]
Punkty: E. Jantjies 12 (6pd), Mapimpi 10 (2P), Mbonambi 10 (2P), Am 5 (P), Brits 5 (P), Gelant 5 (P), Kolisi 5 (P), Louw 5 (P)
 (31:3)
Relacja 		Punkty: Loubser 3 (K)
Booysen, Coetzee
2 października 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Romain Poite 		Nowa Zelandia  63:0  Kanada Stadion Ōita, Ōita
widzów: 34 411[171]
Punkty: Moʻunga 16 (8pd), Weber 10 (2P), B. Barrett 5 (P), J. Barrett 5 (P), S. Barrett 5 (P), Frizell 5 (P), Ioane 5 (P), Williams 5 (P), karne przyłożenie – 7
 (28:0)
Relacja
4 października 2019
18.45 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Wayne Barnes 		Południowa Afryka  49:3  Włochy Stadion Shizuoka, Fukuroi
widzów: 44 148[171]
Punkty: Pollard 14 (4pd 2K), Kolbe 10 (2P), Am 5 (P), Mapimpi 5 (P), Marx 5 (P), Mbonambi 5 (P), Snyman 5 (P)
 (17:3)
Relacja 		Punkty: Allan 3 (K)
Lovotti
6 października 2019
13.45 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Pascal Gaüzère 		Nowa Zelandia  71:9  Namibia Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 48 354[171]
Punkty: J. Barrett 21 (P 8pd), Lienert-Brown 10 (2P), Reece 10 (2P), B. Smith 10 (2P), Moody 5 (P), Perenara 5 (P), Taʻavao 5 (P), Whitelock 5 (P)
Laulala, Tuʻungafasi
 (17:9)
Relacja 		Punkty: Stevens 9 (3K)
8 października 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Luke Pearce 		Południowa Afryka  66:7  Kanada Kobe City Misaki Park Stadium, Kobe
widzów: 28 014[171]
Punkty: E. Jantjies 16 (8pd), Reinach 15 (3P), Brits 5 (P), De Allende 5 (P), Gelant 5 (P), Malherbe 5 (P), Nkosi 5 (P), Steyn 5 (P), Willemse 5 (P)
 (47:0)
Relacja 		Punkty: Geaton 5 (P), Nelson 2 (pd)
Larsen
12 października 2019
13.45 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Luke Pearce 		Nowa Zelandia  –  Włochy Toyota Stadium, Toyota
(mecz odwołano)
13 października 2019
12.15 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Paul Williams 		Namibia  –  Kanada Kamaishi Recovery Memorial Stadium, Kamaishi
(mecz odwołano)


Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół Mecze Punkty Pkt
bonus		 Pkt
M W R P + − +/−
1.  Anglia 4 3 1 0 119 20 +99 3 17
2.  Francja 4 3 1 0 79 51 +28 1 15
3.  Argentyna 4 2 0 2 106 91 +15 3 11
4.  Tonga 4 1 0 3 67 105 −38 2 6
5.  Stany Zjednoczone 4 0 0 4 52 156 −104 0 0
21 września 2019
16.15 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Angus Gardner 		Francja  23:21  Argentyna Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 40 004[171]
Punkty: Ntamack 10 (2pd 2K), Dupont 5 (P), Fickou 5 (P), Lopez 3 (dg)
 (20:3)
Relacja 		Punkty: Urdapilleta 6 (2K), Montoya 5 (P), Petti 5 (P), Sánchez 5 (pd K)
22 września 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Paul Williams 		Anglia  35:3  Tonga Sapporo Dome, Sapporo
widzów: 35 923[171]
Punkty: Farrell 15 (3pd 3K), Tuilagi 10 (2P), Cowan-Dickie 5 (P), George 5 (P)
 (18:3)
Relacja 		Punkty: Takulua 3 (K)
26 września 2019
19.45 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Nic Berry 		Anglia  45:7  Stany Zjednoczone Kobe City Misaki Park Stadium, Kobe
widzów: 27 194[171]
Punkty: Ford 15 (P 5pd), Cokanasiga 10 (2P), Cowan-Dickie 5 (P), Ludlam 5 (P), McConnochie 5 (P), B. Vunipola 5 (P)
 (19:0)
Relacja 		Punkty: Campbell 5 (P), MacGinty 2 (pd)
Quill
28 września 2019
13.45 JST (UTC+9)
sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper 		Argentyna  28:12  Tonga Hanazono Rugby Stadium, Higashiōsaka
widzów: 21 971[171]
Punkty: Montoya 15 (3P), Urdapilleta 8 (4pd), Carreras 5 (P)
 (28:7)
Relacja 		Punkty: Veainu 10 (2P), Takulua 2 (pd)
2 października 2019
16.45 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Ben O’Keeffe 		Francja  33:9  Stany Zjednoczone Level-5 Stadium, Fukuoka
widzów: 17 660[171]
Punkty: Lopez 6 (3pd), Fickou 5 (P), Huget 5 (P), Poirot 5 (P), Raka 5 (P), Serin 5 (P), Ramos 2 (pd)
 (12:6)
Relacja 		Punkty: MacGinty 9 (3K)
5 października 2019
17.00 JST (UTC+9)
sędzia: Walia Nigel Owens 		Anglia  39:10  Argentyna Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 48 185[171]
Punkty: Farrell 9 (3pd K), Cowan-Dickie 5 (P), Daly 5 (P), Ford 5 (P), May 5 (P), Nowell 5 (P), Youngs 5 (P)
 (15:3)
Relacja 		Punkty: Moroni 5 (P), Urdapilleta 3 (K), Boffelli 2 (pd)
Lavanini
6 października 2019
16.45 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Nic Berry 		Francja  23:21  Tonga Umakana Yokana Stadium, Kumamoto
widzów: 28 477[171]
Punkty: Ntamack 13 (2pd 3K), Raka 5 (P), Vakatawa 5 (P)
 (17:7)
Relacja 		Punkty: Takulua 9 (P 2pd), Hingano 5 (P), Kapeli 5 (P), Fosita 2 (pd)
9 października 2019
13.45 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Paul Williams 		Argentyna  47:17  Stany Zjednoczone Kumagaya Rugby Ground, Kumagaya
widzów: 24 377[171]
Punkty: Sánchez 15 (P 5pd), de la Fuente 10 (2P), Tuculet 10 (2P), Bertranou 5 (P), Cruz Mallía 5 (P), Urdapilleta 2 (pd)
 (19:5)
Relacja 		Punkty: Scully 10 (2P), Lasike 5 (P), MacGinty 2 (pd)
12 października 2019
17.15 JST (UTC+9)
sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper 		Anglia  –  Francja International Stadium Yokohama, Jokohama
(mecz odwołano)
13 października 2019
14.45 JST (UTC+9)
sędzia: Walia Nigel Owens 		Stany Zjednoczone  19:31  Tonga Hanazono Rugby Stadium, Higashiōsaka
widzów: 22 012[171]
Punkty: Teʻo 10 (2P), Lamborn 5 (P), MacGinty 4 (2pd)
 (12:7)
Relacja 		Punkty: Piutau 7 (P pd), Takulua 7 (2pd K), Fisiʻihoi 5 (P), Hingano 5 (P), Veainu 5 (P), Faiva 2 (pd)

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół Mecze Punkty Pkt
bonus		 Pkt
M W R P + − +/−
1.  Walia 4 4 0 0 136 69 +67 3 19
2.  Australia 4 3 0 1 136 68 +68 4 16
3.  Fidżi 4 1 0 3 110 108 +2 3 7
4.  Gruzja 4 1 0 3 65 122 −57 1 5
5.  Urugwaj 4 1 0 3 60 140 −80 0 4
21 września 2019
13.45 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Ben O’Keeffe 		Australia  39:21  Fidżi Sapporo Dome, Sapporo
widzów: 36 482[171]
Punkty: Latu 10 (2P), Hodge 8 (P K), Hooper 5 (P), Kerevi 5 (P), Koroibete 5 (P), Toʻomua 4 (2pd), Lealiʻifano 2 (pd)
 (12:14)
Relacja 		Punkty: Volavola 11 (pd 3K), Nayacalevu 5 (P), Yato 5 (P)
Botia
23 września 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Luke Pearce 		Walia  43:14  Gruzja Toyota Stadium, Toyota
widzów: 35 546[171]
Punkty: Biggar 11 (4pd K), Adams 5 (P), Jo. Davies 5 (P), North 5 (P), Tipuric 5 (P), L. Williams 5 (P), T. Williams 5 (P), Halfpenny 2 (pd)
 (29:0)
Relacja 		Punkty: Czilaczawa 5 (P), Mamukaszwili 5 (P), Abżandadze 4 (2pd),
Bregwadze
25 września 2019
14.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Pascal Gaüzère 		Fidżi  27:30  Urugwaj Kamaishi Recovery Memorial Stadium, Kamaishi
widzów: 14 025[171]
Punkty: Matawalu 10 (2P), Dolokoto 5 (P), Mawi 5 (P), Ratuniyarawa 5 (P), Matavesi 2 (pd),
 (12:24)
Relacja 		Punkty: Berchesi 15 (3pd 3K), Arata 5 (P), Cat 5 (P), Diana 5 (P)
29 września 2019
14:15 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Wayne Barnes 		Gruzja  33:7  Urugwaj Kumagaya Rugby Ground, Kumagaya
widzów: 24 895[171]
Punkty: Abżandadze 8 (4pd), Bregwadze 5 (P), Czilaczawa 5 (P), Giorgadze 5 (P), Kweseladze 5 (P), Todua 5 (P)
 (12:7)
Relacja 		Punkty: Vilaseca 5 (P), Berchesi 2 (pd)
Gattas
29 września 2019
16.45 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Romain Poite 		Australia  25:29  Walia Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 47 885[171]
Punkty: Toʻomua 7 (2pd K), Ashley-Cooper 5 (P), Haylett-Petty 5 (P), Hooper 5 (P), Foley 3 (K)
 (8:23)
Relacja 		Punkty: Patchell 14 (pd dg 3K), Biggar 5 (pd dg), G. Davies 5 (P), Parkes 5 (P)
3 października 2019
14.15 JST (UTC+9)
sędzia: Nowa Zelandia Paul Williams 		Gruzja  10:45  Fidżi Hanazono Rugby Stadium, Higashiōsaka
widzów: 21 069[171]
Punkty: Gorgodze 5 (P), Matiaszwili 5 (pd K)
 (3:7)
Relacja 		Punkty: Radradra 10 (2P), Volavola 10 (5pd), Kunatani 5 (P), Lomani 5 (P), Nayacalevu 5 (P), Ratuniyarawa 5 (P), Tuisova 5 (P)
5 października 2019
14.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Mathieu Raynal 		Australia  45:10  Urugwaj Stadion Ōita, Ōita
widzów: 33 781[171]
Punkty: Lealiʻifano 10 (5pd), Haylett-Petty 10 (2P), Kuridrani 10 (2P), Genia 5 (P), Petaia 5 (P), Slipper 5 (P)
Coleman, Salakaia-Loto
 (19:3)
Relacja 		Punkty: Berchesi 5 (pd K), Diana 5 (P)
9 października 2019
18.45 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Jérôme Garcès 		Walia  29:17  Fidżi Stadion Ōita, Ōita
widzów: 33 379[171]
Punkty: Adams 15 (3P), L. Williams 5 (P), Patchell 5 (pd K), Biggar 4 (2pd)
Ja. Davies, Owens
 (14:10)
Relacja 		Punkty: Murimurivalu 5 (P), Tuisova 5 (P), karne przyłożenie – 7
Cavubati, Kunatani
11 października 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Pascal Gaüzère 		Australia  27:8  Gruzja Stadion Shizuoka, Fukuroi
widzów: 39 802[171]
Punkty: Toʻomua 7 (2pd K), Dempsey 5 (P), Genia 5 (P), Koroibete 5 (P), White 5 (P)
Naisarani
 (10:3)
Relacja 		Punkty: Todua 5 (P), Matiaszwili 2 (pd)
13 października 2019
17.15 JST (UTC+9)
sędzia: Australia Angus Gardner 		Walia  35:13  Urugwaj Umakana Yokana Stadium, Kumamoto
widzów: 27 317[171]
Punkty: Halfpenny 8 (4pd), Adams 5 (P), G. Davies 5 (P), Smith 5 (P), T. Williams 5 (P), karne przyłożenie – 7
 (7:6)
Relacja 		Punkty: Berchesi 8 (pd 2K), Kessler 5 (P),
Civetta


Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Drabinka[edytuj | edytuj kod]

Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
19 października 2019        
  Anglia 40
26 października 2019
  Australia 16  
  Anglia 19
19 października 2019
    Nowa Zelandia 7  
  Nowa Zelandia 46
2 listopada 2019
  Irlandia 14  
  Anglia 12
20 października 2019
    Południowa Afryka 32
  Walia 20
27 października 2019
  Francja 19  
  Walia 16 Mecz o 3. miejsce
20 października 2019
    Południowa Afryka 19  
  Japonia 3   Nowa Zelandia 40
  Południowa Afryka 26     Walia 17
1 listopada 2019


Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

19 października 2019
16.15 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Jérôme Garcès 		Anglia  40:16  Australia Stadion Ōita, Ōita
widzów: 36 954[171]
Punkty: Farrell 20 (4pd 4K), May 10 (2P), Sinckler 5 (P), Watson 5 (P)
 (17:9)
Relacja 		Punkty: Lealiʻifano 11 (pd 3K), Koroibete 5 (P)
19 października 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Walia Nigel Owens 		Nowa Zelandia  46:14  Irlandia Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 46 686[171]
Punkty: Moʻunga 11 (4pd K), A. Smith 10 (2P), B. Barrett 5 (P), J. Barrett 5 (P), Bridge 5 (P), Taylor 5 (P), Todd 5 (P)
 (22:0)
Relacja 		Punkty: Henshaw 5 (P), Carbery 2 (pd), karne przyłożenie – 7
20 października 2019
16.15 JST (UTC+9)
sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper 		Walia  20:19  Francja Stadion Ōita, Ōita
widzów: 34 426[171]
Punkty: Biggar 10 (2pd 2K), Moriarty 5 (P), Wainwright 5 (P)
Moriarty
 (10:19)
Relacja 		Punkty: Ollivon 5 (P), Vahaamahina 5 (P), Vakatawa 5 (P), Ntamack 4 (2pd)
Vahaamahina
20 października 2019
19.15 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Wayne Barnes 		Japonia  3:26  Południowa Afryka Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 48 831[171]
Punkty: Tamura 3 (K)
 (3:5)
Relacja 		Punkty: Pollard 11 (pd 3K), Mapimpi 10 (2P), De Klerk 5 (P)
Mtawarira


Półfinały[edytuj | edytuj kod]

26 października 2019
17.00 JST (UTC+9)
sędzia: Walia Nigel Owens 		Anglia  19:7  Nowa Zelandia International Stadium Yokohama, Jokohama
widzów: 68 843[171]
Punkty: Ford 12 (4K), Tuilagi 5 (P), Farrell 2 (pd)
 (10:0)
Relacja 		Punkty: Savea 5 (P), Moʻunga 2 (pd)
27 października 2019
18.00 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Jérôme Garcès 		Walia  16:19  Południowa Afryka International Stadium Yokohama, Jokohama
widzów: 67 750[171]
Punkty: Biggar 9 (3K), Adams 5 (P), Halfpenny 2 (pd)
 (6:9)
Relacja 		Punkty: Pollard 14 (pd 4K), De Allende 5 (P)


Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

1 listopada 2019
18.00 JST (UTC+9)
sędzia: Anglia Wayne Barnes 		Nowa Zelandia  40:17  Walia Tokyo Stadium, Chōfu
widzów: 48 842[171]
Punkty: Moʻunga 15 (P 5pd), B. Smith 10 (2P), B. Barrett 5 (P), Crotty 5 (P), Moody 5 (P)
 (28:10)
Relacja 		Punkty: Adams 5 (P), Amos 5 (P), Patchell 5 (pd K), Biggar 2 (pd)

Finał[edytuj | edytuj kod]

2 listopada 2019
18.00 JST (UTC+9)
sędzia: Francja Jérôme Garcès 		Anglia  12:32  Południowa Afryka International Stadium Yokohama, Jokohama
widzów: 70 103[171]
Punkty: Farrell 12 (4K)
 (6:12)
Relacja 		Punkty: Pollard 22 (2pd 6K), Kolbe 5 (P), Mapimpi 5 (P)


Partnerzy[edytuj | edytuj kod]

Światowi Partnerzy[edytuj | edytuj kod]

Oficjalni Partnerzy[edytuj | edytuj kod]

Oficjalni Sponsorzy[edytuj | edytuj kod]

Transmisje telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Statystyki podane za stroną ESPN Scrum dla drużyn[210], punktów zawodników[211] oraz przyłożeń[212].

Drużyna W P R PZ PS Różnica P pd K dg
 Południowa Afryka 6 1 0 262 67 +195 33 23 16 1
 Anglia 5 1 0 190 75 +115 22 16 16 0
 Nowa Zelandia 5 1 0 250 72 +178 36 28 4 0
 Walia 5 2 0 189 147 +42 22 19 11 2
 Japonia 4 1 0 118 88 +30 13 10 11 0
 Australia 3 2 0 152 108 +44 21 13 7 0
 Francja 3 1 0 98 71 +27 12 10 5 1
 Irlandia 3 2 0 135 73 +62 20 15 1 0
 Argentyna 2 2 0 106 91 +15 14 12 4 0
 Szkocja 2 2 0 119 55 +64 16 13 2 1
 Włochy 2 1 0 98 78 +20 14 9 2 0
 Fidżi 1 3 0 110 108 +2 17 7 3 0
 Gruzja 1 3 0 65 122 −57 9 7 2 0
 Samoa 1 3 0 58 128 −70 8 3 4 0
 Tonga 1 3 0 67 105 −38 9 8 2 0
 Urugwaj 1 3 0 60 140 −80 6 6 6 0
 Kanada 0 3 0 14 177 −163 2 2 0 0
 Namibia 0 3 0 34 175 −141 3 2 5 0
 Rosja 0 4 0 19 160 −141 1 1 3 1
 Stany Zjednoczone 0 4 0 52 156 −104 7 4 3 0

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Record Rugby World Cup Tender Interest. irb.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-14)]. (ang.).
  2. ↑ IRB boosts RWC bidding process. rugbyworldcup.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
  3. ↑ IRB confirms record RWC bid response. irb.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-11)]. (ang.).
  4. ↑ RWC Tender Unions Present to the IRB Council. rugbyworldcup.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
  5. ↑ a b SA optimistic about 2015 rugby. mediaclubsouthafrica.com. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)]. (ang.).
  6. ↑ IRB impressed by South African RWC bid. espnscrum.com. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-29)]. (ang.).
  7. ↑ Four in running for 2015 World Cup. stuff.co.nz. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-11)]. (ang.).
  8. ↑ Italy could kick England’s bid for 2015 Rugby World Cup into touch. telegraph.co.uk. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-10)]. (ang.).
  9. ↑ 15 main topics of the Bid of Japan. rugbyjapan.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-10-13]. (ang.).
  10. ↑ RWCL recommends England and Japan. rugbyworldcup.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-05)]. (ang.).
  11. ↑ Rugby's coming home: England get the green light to host 2015 World Cup. dailymail.co.uk. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-08)]. (ang.).
  12. ↑ England and Japan handed Rugby World Cups. rugbyworldcup.com. [dostęp 2014-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
  13. ↑ 2019 RWC showpiece stadium scrapped. planetrugby.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-20)]. (ang.).
  14. ↑ Revised roadmap set for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-27)]. (ang.).
  15. ↑ Brett Gosper confident Japan will host 2019 Rugby World Cup. en.espn.co.uk. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-12)]. (ang.).
  16. ↑ a b World Rugby approves revised Japan 2019 hosting roadmap. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-28)]. (ang.).
  17. ↑ Japan Prime Minister pledges support as Japan begins reign as Rugby World Cup 2019 host. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-28)]. (ang.).
  18. ↑ World Rugby endorses Rugby World Cup 2019 hosting progress as excitement builds in Japan. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-30)]. (ang.).
  19. ↑ RWC 2019 planning begins important phase as Japan prepares to welcome the world. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-06)]. (ang.).
  20. ↑ Preparations for Rugby World Cup 2019 behind schedule. washingtonpost.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-20)]. (ang.).
  21. ↑ Japan 2019 Rugby World Cup organisers told to quicken up their preparations by World Rugby. telegraph.co.uk. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-20)]. (ang.).
  22. ↑ Review underscores importance of 2018 to Rugby World Cup 2019 success. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-18)]. (ang.).
  23. ↑ Japan on track to host a very special Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-14)]. (ang.).
  24. ↑ Rugby World Cup 2019 on track to deliver a game-changing tournament. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)]. (ang.).
  25. ↑ Preparation on track for a very special Rugby World Cup as World Rugby completes key review. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-12)]. (ang.).
  26. ↑ a b World Rugby unveil official logo and set tournament dates for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-28)]. (ang.).
  27. ↑ Rugby World Cup 2019 marks build on excitement in host cities. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (ang.).
  28. ↑ Rugby World Cup 2019 unveils iconic match ticket designs. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-17)]. (ang.).
  29. ↑ Introducing REN-G, the official mascot for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-26)]. (ang.).
  30. ↑ Prince Akishino appointed as honorary patron of 2019 Rugby World Cup. insidethegames.biz. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)]. (ang.).
  31. ↑ Rugby World Cup 2019 official online shop launches. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-02)]. (ang.).
  32. ↑ Innovative SIRIUS Rugby World Cup 2019 match ball launched. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-02)]. (ang.).
  33. ↑ Flagship Rugby World Cup 2019™ Megastore set to open in Tokyo. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-01)]. (ang.).
  34. ↑ RWC 2019 team camp selection process revealed. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-27)]. (ang.).
  35. ↑ World Rugby welcomes strong Rugby World Cup 2019 team camp hosting interest. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-12)]. (ang.).
  36. ↑ Team camps announced for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)]. (ang.).
  37. ↑ Final RWC 2019 team camps announced. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-12)]. (ang.).
  38. ↑ Japan celebrates three years to go until RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-26)]. (ang.).
  39. ↑ Rugby World Cup 2019 marks 1,000 days to go ahead of big year of milestones. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-24)]. (ang.).
  40. ↑ RWC 2019 puts its stamp on Japanese motoring. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-06)]. (ang.).
  41. ↑ Japans Olympics and Rugby World Cup organizers pledge cooperation to ensure successful sporting events. japantimes.co.jp. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-09)]. (ang.).
  42. ↑ World Rugby and ChildFund launch transformational partnership for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-05)]. (ang.).
  43. ↑ Rugby World Cup 2019 Mascots Ren-G call on rugby fans to ‘pass it back’ and help disadvantaged children in Asia. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-11)]. (ang.).
  44. ↑ World Rugby marks 200 days to RWC 2019 with record-breaking donations to ChildFund Pass it Back programme. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-04)]. (ang.).
  45. ↑ Massive impact of RWC 2019 will be an enduring legacy in Asia. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (ang.).
  46. ↑ Impact Beyond 2019. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (ang.).
  47. ↑ Rugby World Cup 2019 preparations advancing with 500 days to go. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-08)]. (ang.).
  48. ↑ Beaumont anticipates special and game-changing RWC 2019 as Japan celebrates one year to go. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-20)]. (ang.).
  49. ↑ Japan 2019 set be most impactful Rugby World Cup to date. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-20)]. (ang.).
  50. ↑ Rugby World Cup 2019 achieves ‘Asia 1 Million’ participation target. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)]. (ang.).
  51. ↑ RWC 2019 Impact Beyond programme inspires 1.8 million new rugby participants in Asia. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-18)]. (ang.).
  52. ↑ Rugby World Cup 2019 Trophy Tour launched. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)]. (ang.).
  53. ↑ Rugby World Cup 2019 Trophy Tour. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-17)]. (ang.).
  54. ↑ Major rugby growth markets feature in RWC 2019 Trophy Tour schedule as Uruguay kicks off global journey. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)]. (ang.).
  55. ↑ Rugby World Cup 2019 Trophy Tour rounds off a successful week for Uruguay. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. (ang.).
  56. ↑ National Sports Council welcomes Webb Ellis Cup to Madrid. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-09)]. (ang.).
  57. ↑ Fiji welcomes the Webb Ellis Cup as RWC 2019 Trophy Tour continues. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-17)]. (ang.).
  58. ↑ Fiji's future generations inspired by the RWC 2019 Trophy Tour. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (ang.).
  59. ↑ Trophy Tour reaches Hong Kong as countdown to Japan 2019 continues. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-28)]. (ang.).
  60. ↑ Victory for Hong Kong wraps up successful RWC 2019 Trophy Tour visit. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-29)]. (ang.).
  61. ↑ Rugby’s greatest prize set to visit the Great Wall of China as the Trophy Tour arrives in Beijing. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-31)]. (ang.).
  62. ↑ Great end to the Rugby World Cup 2019 Trophy Tour in China. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-06)]. (ang.).
  63. ↑ Manila welcomes the Webb Ellis Cup as Rugby World Cup 2019 trophy tour continues. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)]. (ang.).
  64. ↑ Rugby World Cup Trophy Tour sees Albay Bulkans on the highway to overnight success in the Philippines. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)]. (ang.).
  65. ↑ Rugby World Cup 2019 Trophy Tour a big hit in Philippines. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-02)]. (ang.).
  66. ↑ Webb Ellis Cup visits Malaysia for the first time. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-23)]. (ang.).
  67. ↑ India prepares to welcome the Webb Ellis Cup as part of Rugby World Cup 2019 trophy tour. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-03)]. (ang.).
  68. ↑ Honourable Sports Minister of India, col. Rajyavardhan Singh Rathore, welcomes the Webb Ellis Cup on its first visit to India. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-07)]. (ang.).
  69. ↑ The Rugby World Cup 2019 Trophy Tour reaches the Taj Mahal. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-08)]. (ang.).
  70. ↑ Rugby in India boosted by record breaking Rugby World Cup Trophy Tour visit. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)]. (ang.).
  71. ↑ Webb Ellis Cup scales new heights in the Himalayas. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)]. (ang.).
  72. ↑ 2,500 people ‘Get Into Rugby’ in Nepal as World Rugby’s ‘Asia 1 Million’ Impact Beyond target edges closer. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-17)]. (ang.).
  73. ↑ German National Team welcome the Webb Ellis Cup to Heidelberg as the Rugby World Cup 2019 Trophy Tour kicks off in Germany. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-05)]. (ang.).
  74. ↑ The Webb Ellis Cup inspires rugby players and fans across Germany. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-08)]. (ang.).
  75. ↑ Rugby World Cup 2019 Trophy Tour reunites rugby legends in South Africa. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-25)]. (ang.).
  76. ↑ Stars and stripes for Webb Ellis Cup as RWC 2019 Trophy Tour visits Los Angeles. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-28)]. (ang.).
  77. ↑ Webb Ellis Cup inspires the next generation in Canada. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-01)]. (ang.).
  78. ↑ Brazil welcomes RWC 2019 Trophy Tour. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-29)]. (ang.).
  79. ↑ RWC 2019 Trophy Tour completes first visit to Chile. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-04)]. (ang.).
  80. ↑ Rugby World Cup 2019 Trophy Tour completes final international stop in Argentina. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-06)]. (ang.).
  81. ↑ Exciting nationwide festival in Japan set to mark two years to go until RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]. (ang.).
  82. ↑ Japan celebrates two years to go until Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-20)]. (ang.).
  83. ↑ The Webb Ellis Cup arrives in Japan ahead of Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)]. (ang.).
  84. ↑ Stage set for spectacular Rugby World Cup 2019 in Japan with 100 days to go. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)]. (ang.).
  85. ↑ Osaka and Kyoto welcome the Webb Ellis Cup. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-06)]. (ang.).
  86. ↑ Webb Ellis Cup visits Sapporo during Rugby World Cup 2019 Trophy Tour. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (ang.).
  87. ↑ Webb Ellis Cup and Karne Hesketh celebrate rugby in Fukuoka. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-22)]. (ang.).
  88. ↑ Teams set for unique Japanese welcome at RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-23)]. (ang.).
  89. ↑ Incredible welcome as teams arrive in Japan. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-11)]. (ang.).
  90. ↑ Excitement builds as official Team Welcome Ceremonies begin. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (ang.).
  91. ↑ Fans invited to register interest in Rugby World Cup 2019 tickets. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-21)]. (ang.).
  92. ↑ Rugby World Cup 2019 match schedule and ticketing programme to be launched on 2 November. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)]. (ang.).
  93. ↑ Ticket sales for Rugby World Cup 2019 to start in January 2018. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-05)]. (ang.).
  94. ↑ RUGBY WORLD CUP 2019 TICKET PRICING. info.tickets.rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  95. ↑ RUGBY WORLD CUP 2019 TICKET PRICING BUNDLE TICKETS. info.tickets.rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  96. ↑ International rugby fans set to descend on Japan for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-28)]. (ang.).
  97. ↑ Rugby World Cup 2019 official supporter tour package sales begin. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (ang.).
  98. ↑ RWC 2019 team and stadium ticket pack applications open globally on 27 January. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-26)]. (ang.).
  99. ↑ Strong demand for RWC 2019 team and stadium ticket packs as 12 February deadline approaches. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-14)]. (ang.).
  100. ↑ RWC 2019 captures imagination with team and stadium pack applications. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-07)]. (ang.).
  101. ↑ a b Strong demand for Rugby World Cup 2019 tickets as priority ballot application phase opens. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-18)]. (ang.).
  102. ↑ Unprecedented demand for Rugby World Cup 2019 tickets as priority ballot sales close. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  103. ↑ RWC 2019 tickets available for general public as latest ticket ballot set to open. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-12)]. (ang.).
  104. ↑ RWC 2019 tickets back on sale as general public application period opens. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-19)]. (ang.).
  105. ↑ Phenomenal demand for Rugby World Cup 2019 tickets as fans urged not to miss out. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)]. (ang.).
  106. ↑ Excitement building ahead of Rugby World Cup 2019 general ticket sales. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-14)]. (ang.).
  107. ↑ Rugby World Cup 2019 general ticket sales commence amid unprecedented demand from fans. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  108. ↑ RWC 2019 general ticket sales resume on 18 May. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-16)]. (ang.).
  109. ↑ RWC 2019 tickets on sale now. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-19)]. (ang.).
  110. ↑ Remaining RWC 2019 ticket sales dates revealed as first tickets shipped to international fans. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-18)]. (ang.).
  111. ↑ Fans urged to buy official for Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-13)]. (ang.).
  112. ↑ Rugby World Cup 2019 Ticket Terms and Conditions. info.tickets.rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-19)]. (ang.).
  113. ↑ Japan set for historic Rugby World Cup with 50 days to go. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-01)]. (ang.).
  114. ↑ Stage set for spectacular Rugby World Cup as Japan welcomes the world. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (ang.).
  115. ↑ Official hospitality packages launched for Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-01)]. (ang.).
  116. ↑ Japan proving to be the hot ticket as official travel and hospitality package demand for RWC 2019 exceeds expectations. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-19)]. (ang.).
  117. ↑ RWC 2019 official travel and hospitality programme exceeds expectations. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-06)]. (ang.).
  118. ↑ RWC 2019 volunteer programme set to showcase Japanese rugby’s spirit of ‘no-side’. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)]. (ang.).
  119. ↑ Volunteers RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).
  120. ↑ World Cup receives record number of volunteer applications. english.kyodonews.net. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-17)]. (ang.).
  121. ↑ Official Volunteer Programme NO-SIDE Application Guidelines. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-11)]. (ang.).
  122. ↑ Rugby World Cup 2019 Volunteer Programme ‘Team No-Side’ Conducts Final Round of Volunteer Interviews. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-19)]. (ang.).
  123. ↑ Japan 2019 set to connect, create and go forward to convert a nation. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-06)]. (ang.).
  124. ↑ RWC 2019 set to deliver record economic benefits. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-24)]. (ang.).
  125. ↑ THE ECONOMIC IMPACT OF RUGBY WORLD CUP 2019. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-28)]. (ang.).
  126. ↑ a b Rugby World Cup organizers prepared for natural disasters. japantimes.co.jp. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)]. (ang.).
  127. ↑ a b Real challenges facing the 2019 Rugby World Cup. planetrugby.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-12)]. (ang.).
  128. ↑ Rugby World Cup organisers urged to stock up on beer. rugby.com.au. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-07)]. (ang.).
  129. ↑ U20s a proven pathway to Rugby World Cup stage. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-18)]. (ang.).
  130. ↑ Comprehensive and innovative medical standards set for Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-20)]. (ang.).
  131. ↑ World Rugby announces minor Television Match Official protocol amendment. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-01)]. (ang.).
  132. ↑ World Rugby maintains strong focus on integrity ahead of RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-28)]. (ang.).
  133. ↑ Wales's Rob Howley sent home from World Cup amid betting investigation. theguardian.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-18)]. (ang.).
  134. ↑ Statement: Rob Howley. wru.wales. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-18)]. (ang.).
  135. ↑ RWC 2019 set for broadcast innovation and records. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-21)]. (ang.).
  136. ↑ Rugby World Cup 2019 match schedule announced as fans start to plan. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-05)]. (ang.).
  137. ↑ RWC 2019 Match Schedule. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)]. (ang.).
  138. ↑ The Winners and Losers of RWC 2019 Match Schedule. americasrugbynews.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-08)]. (ang.).
  139. ↑ World Rugby announces RWC 2019 qualification process principles. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-21)]. (ang.).
  140. ↑ The quarter-finals: who's made it and how will they line up. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-13)]. (ang.).
  141. ↑ Regional qualification process set for Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-13)]. (ang.).
  142. ↑ Owens to referee first qualifier for RWC 2019. worldrugby.org. [dostęp 2016-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (ang.).
  143. ↑ Canada complete Rugby World Cup 2019 line-up. rugbyworldcup.com, 2018-11-23. [dostęp 2018-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-24)]. (ang.).
  144. ↑ The road to RWC 2019 – the global qualifying process. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-09)]. (ang.).
  145. ↑ World Rugby statement: Tahiti Rugby Union. rugbyworldcup.com. [dostęp 2018-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)]. (ang.).
  146. ↑ Independent Judicial & Disputes Committee decision: Rugby World Cup 2019 European qualification tournament. rugbyworldcup.com. [dostęp 2018-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)]. (ang.).
  147. ↑ World Rugby statement regarding the independent disputes committee's decision. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)]. (ang.).
  148. ↑ Pool allocation draw for RWC 2019 set for May 2017. rugbyworldcup.com. [dostęp 2016-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-30)]. (ang.).
  149. ↑ Seeding for next Rugby World Cup to be based on 2017 results. scotsman.com. [dostęp 2016-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  150. ↑ Rugby World Cup draw moved to 2017. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-11)]. (ang.).
  151. ↑ Rugby World Cup bosses will try to avoid 'pool of death' scenarios. en.espn.co.uk. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-19)]. (ang.).
  152. ↑ Draw for 2019 Rugby World Cup to take place in May 2017. aol.co.uk. [dostęp 2016-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-11)]. (ang.).
  153. ↑ Date confirmed Rugby World Cup 2019 pool draw. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-06)]. (ang.).
  154. ↑ Presenters confirmed for RWC 2019 pool draw. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-03)]. (ang.).
  155. ↑ RWC 2019 POOL DRAW WEDNESDAY, 10 MAY 2017 EVENT INFORMATION. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-21)]. (ang.).
  156. ↑ Japan target shock as RWC 2019 draw delivers mouth-watering pools. worldrugby.org. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-10)]. (ang.).
  157. ↑ World Rugby announces match officials for 6 Nations ahead of Rugby World Cup selection. world.rugby. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-08)]. (ang.).
  158. ↑ World Cup Match Official short-list confirmed. americasrugbynews.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-12)]. (ang.).
  159. ↑ Match officials selected for RWC 2019: introducing Team 21. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-07)]. (ang.).
  160. ↑ Rugby World Cup 2019 match officials. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-07)]. (ang.).
  161. ↑ International players, coaches and referees at the heart of RWC 2019 disciplinary team. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-31)]. (ang.).
  162. ↑ Match official appointments announced for RWC 2019 pool stage. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)]. (ang.).
  163. ↑ ‘Team 21’ match officials kit unveiled for Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (ang.).
  164. ↑ RWC 2019 host preparations ramp up in Japan. irb.com. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)]. (ang.).
  165. ↑ Host cities and venues announced for RWC 2019 in Japan. worldrugby.org. [dostęp 2015-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)]. (ang.).
  166. ↑ RWC 2019 Match Venues. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-08)]. (ang.).
  167. ↑ Typhoon Hagibis: Japan suffers deadly floods and landslides from storm [online], BBC, 13 października 2019 [dostęp 2019-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-13] (ang.).
  168. ↑ Motoko Rich, Ben Dooley, Typhoon Hagibis Slams Into Japan After Landslides, Floods and a Quake, „The New York Times”, 12 października 2019 [dostęp 2019-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-13] (ang.).
  169. ↑ Typhoon Hagibis impact on Rugby World Cup 2019 matches [online], World Rugby, Puchar Świata w Rugby 2019, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-12] (ang.).
  170. ↑ Namibia v Canada match cancelled, Hanazono and Mumamoto matches go ahead [online], World Rugby, Puchar Świata w Rugby 2019, 13 października 2019 [dostęp 2019-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-13] (ang.).
  171. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as Statsguru | „Rugby World Cup, 2019 Highest attendance” [online], ESPN Scrum [dostęp 2019-10-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-07] (ang.).
  172. ↑ Emirates Official Airline for RWC 2015 & 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (ang.).
  173. ↑ Heineken renews as a RWC 2019 Worldwide Partner. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-06)]. (ang.).
  174. ↑ Land Rover renews as Rugby World Cup 2019 Worldwide Partner. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-03)]. (ang.).
  175. ↑ Rugby World Cup and Société Générale extend worldwide partnership. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-09)]. (ang.).
  176. ↑ World Rugby and DHL renew winning worldwide partnership for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-24)]. (ang.).
  177. ↑ Mastercard and World Rugby renew RWC 2019 worldwide partnership. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-07)]. (ang.).
  178. ↑ IGBS appointed Rugby World Cup 2019 host broadcaster. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-27)]. (ang.).
  179. ↑ World Rugby appoints Gilbert as official ball supplier for showcase 15s competitions. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-26)]. (ang.).
  180. ↑ World Rugby appoints IMG as global master licensee. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-04)]. (ang.).
  181. ↑ Born To Dare – World Rugby and TUDOR announce long-term partnership. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-25)]. (ang.).
  182. ↑ Toppan Printing appointed Rugby World Cup 2019 Tournament Supplier. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-21)]. (ang.).
  183. ↑ World Rugby appoints Canterbury as official sports apparel supplier for RWC 2019 and World Rugby. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-06)]. (ang.).
  184. ↑ NTT DOCOMO appointed Rugby World Cup 2019 Tournament Supplier. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-23)]. (ang.).
  185. ↑ EY appointed professional services supplier of Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)]. (ang.).
  186. ↑ Suntory Holdings appointed official soft drinks supplier of RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-15)]. (ang.).
  187. ↑ Aggreko appointed official supplier of Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-10)]. (ang.).
  188. ↑ Dentsu acquires Rugby World Cup 2019 sponsorship sales rights. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-27)]. (ang.).
  189. ↑ Canon appointed Rugby World Cup 2019 official sponsor. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-19)]. (ang.).
  190. ↑ TOTO becomes Rugby World Cup 2019™ Official Sponsor. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-01)]. (ang.).
  191. ↑ World Rugby appoints SECOM as Rugby World Cup 2019™ Official Sponsor. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-24)]. (ang.).
  192. ↑ World Rugby appoints Taisho Pharmaceutical as Rugby World Cup 2019 Official Sponsor. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-04)]. (ang.).
  193. ↑ Mitsubishi Estate Co. Ltd appointed Rugby World Cup 2019 Official Sponsor. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (ang.).
  194. ↑ HITO Communications appointed official sponsor of Rugby World Cup 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-07)]. (ang.).
  195. ↑ Taisei appointed official sponsor of RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-27)]. (ang.).
  196. ↑ FOX SPORTS and Network 10 appointed Australia’s RWC 2019 rights holding broadcasters. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-10)]. (ang.).
  197. ↑ beIN Asia Pacific appointed Rugby World Cup 2019 rights holder. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-07)]. (ang.).
  198. ↑ World Rugby appoints Fiji TV as RWC 2019 rights-holding broadcaster. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-01)]. (ang.).
  199. ↑ Rugby World Cup 2019 and TF1 continue record broadcast partnership. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-30)]. (ang.).
  200. ↑ India set for record Rugby World Cup coverage as Sony acquires exclusive broadcast rights. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-18)]. (ang.).
  201. ↑ Eir Sport named Rugby World Cup 2019 rights-holder in Ireland. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-25)]. (ang.).
  202. ↑ Nippon TV, NHK and J SPORTS appointed Japan rights holders for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-20)]. (ang.).
  203. ↑ World Rugby awards New Zealand broadcast rights for the men’s and women’s Rugby World Cups to Spark. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (ang.).
  204. ↑ Robert Małolepszy: Puchar Świata w rugby w Polsacie Sport. Plan transmisji. Polsat Sport, 2019-09-19. [dostęp 2019-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-08)].
  205. ↑ Nordic nations set for record RWC 2019 coverage as NENT Group appointed rights-holding broadcaster. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (ang.).
  206. ↑ NBC Sports Group acquires exclusive US media rights to biggest events. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (ang.).
  207. ↑ ITV appointed UK rights holder for men's and women’s Rugby World Cup events. rugbyworldcup.com. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-06)]. (ang.).
  208. ↑ BBC appointed UK radio rights holder for RWC 2019. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-17)]. (ang.).
  209. ↑ Rai confirmed as Rugby World Cup 2019 broadcaster for Italy. rugbyworldcup.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-11)]. (ang.).
  210. ↑ Test matches / Team records [online], ESPN Statsguru [dostęp 2019-11-07] (ang.).
  211. ↑ Test matches / Player records / Points [online], ESPN Statsguru [dostęp 2019-11-07] (ang.).
  212. ↑ Test matches / Player records / Tries [online], ESPN Statsguru [dostęp 2019-11-07] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Puchar świata w rugby union
Mężczyźni
Kobiety

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_Rugby_2019&oldid=71901623”