Puchar Heinekena

Heineken Cup
	; Oficjalna piłka Pucharu Heinekena
Państwo	Anglia; Francja; Irlandia; Włochy; Szkocja; Walia;
Oficjalny skrót	H-Cup
Dyscyplina	rugby union
Data założenia	1995
Data rozwiązania	2014
Nowa nazwa	European Rugby Champions Cup
Prezes	Jean-Pierre Lux
	Rozgrywki
Liczba drużyn	24
	Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca	Stade Toulousain
Ostatni zwycięzca	RC Toulon
Najwięcej zwycięstw	Stade Toulousain (4)
	Strona internetowa

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 21 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Puchar Heinekena (ang. Heineken Cup) – coroczne rozgrywki dla najlepszych europejskich klubów rugby union. Organizowane przez European Rugby Cup od sezonu 1995/1996 do sezonu 2013/2014. Są one odpowiednikiem Ligi Mistrzów w piłce nożnej. Nazwa Heineken Cup pochodziła od głównego sponsora, którym był holenderski koncern Heineken. We Francji, z powodu zakazu reklamy alkoholu, rozgrywki nosiły nazwę H-Cup.

W pucharze uczestniczyły drużyny z Anglii, Francji, Walii, Szkocji, Irlandii i Włoch.

Historia

Pierwsze rozgrywki zainaugurowano w 1995 r. z inicjatywy pięciu państw.

Uczestnicy rozgrywek

Liczba drużyn z każdego państwa uczestniczących w Pucharze Heinekena oraz w Europejskim Pucharze Challenge jest ze sobą ściśle powiązana^[1]. Pogrubioną czcionką zaznaczona jest domyślna liczba zespołów reprezentujących dany kraj. Pozostałe dwa miejsca w Pucharze Heinekena obsadzają zdobywcy obu pucharów w poprzednim sezonie, z zastrzeżeniem, że maksymalna liczba drużyn angielskich oraz francuskich wynosi po siedem. Kraje, które reprezentują te dwie drużyny, tracą jednocześnie miejsce w ECC.

Kraj	Puchar Heinekena	ECC	Uwagi
Anglia	6-7	5-6
Francja	6-7	7-8
Walia	3-4	0-1
Irlandia	3-4	0-1
Szkocja	2	0	Szkocja posiada jedynie dwie zawodowe drużyny (do PH)
Włochy	2	4	Włochy posiadają jedynie dwie zawodowe drużyny (do PH) Cztery najwyżej sklasyfikowane w lidze Super 10 (do ECC)
Rumunia	0	1	Drużyna Bukareszt Rugby utworzona z najlepszych zawodników ligi rumuńskiej
Hiszpania	0	1	Mistrz kraju
Suma	22+2	22-2

System rozgrywek

W zawodach uczestniczyły 24 zespoły podzielone na 6 grup po 4 zespoły. Do fazy pucharowej awans uzyskiwali zwycięzcy i dwie najlepsze drużyny z drugich miejsc.

Wyniki finałów

Sezon	Zwycięzca	Wynik	Przegrany	Stadion	Frekwencja
1995/1996	Toulouse	21 - 18 po dogrywce	Cardiff	Cardiff Arms Park, Cardiff	21 800
1996/1997	Brive	28 - 9	Leicester Tigers	Cardiff Arms Park, Cardiff	41 664
1997/1998	Bath	19 - 18	Brive	Stade Chaban-Delmas, Bordeaux	36 500
1998/1999	Ulster	21 - 6	Colomiers	Lansdowne Road, Dublin	49 000
1999/2000	Northampton Saints	9 - 8	Munster	Twickenham, Londyn	68 441
2000/01	Leicester Tigers	34 - 30	Stade Français	Parc des Princes, Paryż	44 000
2001/02	Leicester Tigers	15 - 9	Munster	Millennium Stadium, Cardiff	74 000
2002/03	Toulouse	22 - 17	Perpignan	Lansdowne Road, Dublin	28 600
2003/04	London Wasps	27 - 20	Toulouse	Twickenham, Londyn	73 057
2004/05	Toulouse	18 - 12 po dogrywce	Stade Français	Murrayfield, Edynburg	51 326
2005/06	Munster	23 - 19	Biarritz	Millennium Stadium, Cardiff	74 534
2006/07	London Wasps	25 - 9	Leicester Tigers	Twickenham, Londyn	81 076
2007/08	Munster	16 – 13	Toulouse	Millennium Stadium, Cardiff	74 500
2008/09	Leinster	19 - 16	Leicester Tigers	Murrayfield, Edynburg	66 523
2009/10	Toulouse	21 - 19	Biarritz	Stade de France, Saint-Denis	78 962
2010/11	Leinster	33 - 22	Northampton Saints	Millennium Stadium, Cardiff	72 456
2011/12	Leinster	42 - 14	Ulster	Twickenham, Londyn	81 774
2012/13	Toulon	16-15	Clermont Auvergne	Aviva Stadium, Dublin	50 148
2013/14	Toulon	23-6	Saracens	Millennium Stadium, Cardiff	67 578

Przypisy

↑ Qualification Process. ercrugby.com. [dostęp 2011-11-13]. (ang.).

Zobacz też

[1] Qualification Process. ercrugby.com. [dostęp 2011-11-13]. (ang.).

[1]