Puffer
Puffer - typ pistoletu kawaleryjskiego używanego w XVI w.[1]
Puffer był pistoletem olstrowym małego kalibru z kołowym zamkiem. Chwyt pistoletowy był prosty lub lekko odchylony ku dołowi. Miał kształt zwężającego się ku końcowi kolby stożka. Charakterystyczne było zakończenie chwytu w postaci dużej, kulistej głowicy. Ułatwiało to wyciąganie puffera z olster. Jeździec miał na wyposażeniu dwa puffery, stąd zawsze wytwarzane były w parach (lewy i prawy)[1].
Popularność pufferów wpłynęła na taktykę walki jazdy w Europie Zachodniej, co doprowadziło do opracowania tzw. karakolu. Pufferów używała m.in. rajtaria.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Włodzimierz Kwaśniewicz, 1000 słów o dawnej broni palnej, wyd. 1, Warszawa: Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 188, ISBN 83-11-07350-3 [dostęp 2022-06-10].