Punkt konsolidacyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Punkt konsolidacyjny - dodatkowe pole połączeniowe włączane w odcinek okablowania strukturalnego poziomego pomiędzy panelem krosowym a punktem abonenckim.

Głównym jego zadaniem jest minimalizacja pracochłonności dokonywania potencjalnych zmian w obrębie otwartych powierzchni biurowych. W razie konieczności przebudowy systemu okablowania, nie jest wymagana wymiana całego okablowania poziomego, a jedynie jego części pomiędzy punktem konsolidacyjnym a gniazdem abonenckim.

Typowy punkt konsolidacyjny składa się z dwóch głównych elementów: uniwersalnej podstawy (montowanej na ścianie, suficie lub pod podłogą technologiczną) oraz wymiennej pokrywy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pawlak R.: Okablowanie strukturalne sieci - teoria i praktyka, Wydawnictwo Helion, Warszawa 2008, ISBN 978-83-246-1752-4.