Pupo Román

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

José René "Pupo" Román Fernández (zm. 1961) – dominikański generał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie w historii Dominikany, kiedy władzę nad nią dzierżył dyktatorski prezydent Rafael Leónidas Trujillo, Roman był mężem jego siostrzenicy i pełnił funkcję "trzeciego człowieka w państwie"[1] (po samym Trujillo i szefie służb bezpieczeństwa SIM Arturo Espaillata). Był ministrem sił zbrojnych bliskim współpracownikiem Trujillo, co nie przeszkodziło mu w 1961 przyjąć zlecenie na zabójstwo Trujillo od amerykańskiego konsula na Dominikanie - Henry'ego Dearborna. Doprowadził do zamordowania Rafaela Trujillo 30 maja 1961, jednak nie potrafił wykorzystać tego do obalenia jego zwolenników. Nie udało mu się ich aresztować łącznie z synami Trujillo takimi jak Ramfis. Ostatecznie spisek zakończył się klęską spiskowców, kiedy Zacarias - szofer Trujillo - przeżył zamach na prezydenta i podał SIM rysopisy zamachowców, zaś Arturo Espaillat powiadomił Romana o śmierci wodza - na widok Arturo Espaillata Roman wszystko wyjawił, obawiając się, że odkrył on intrygę[1]. Plan przekazania rządów juncie cywilno-wojskowej został zniweczony, a rodzina Trujillo przejęła - na krótki jak się później okazało okres - władzę.

Generał Pupo Roman został ukarany za swój udział w spisku śmiercią w torturach nadzorowanych osobiście przez Ramfisa Trujillo.

Osierocił dzieci Álvaro i José René.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Xavier de Marchis, Trujillo, Cezar tropików w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 68

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Xavier de Marchis, Trujillo, Cezar tropików w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 68-69
  • Mario Vargas Llosa, Święto kozła