Pułk Opoczyński

Fizylier

Lansjer

Pułk Opoczyński – pułk piechoty polskiej okresu powstania styczniowego. Wchodził w skład Dywizji Sandomierskiej. Jego dowódcą był Jan Rudowski.

Sformowanie

Pułk Opoczyński powstał w wyniku scalenia luźnych oddziałów powstańczych. Wiosną 1864 kadrę organizacyjną pułku postanowiono uzupełnić masowym ochotnikiem.

Skład

• 1 kadrowy batalion strzelców - d-ca mjr Mateusz Bezkiszkin,
• 2 batalion - d-ca Majewski, następnie kpt Walter,
• 3 batalion - d-ca mjr Mieczysław Szemiot,
• szwadron jazdy - d-ca rtm Juliusz Solbach
• 50 kawalerzystów stanowiących osobistą eskortę J. Rudowskiego

Działania zbrojne

21 lutego 1864 pod Opatowem rozbity został II Korpus Krakowski gen Hauke-Bosaka.

Pułk Opoczyński tropiony przez Rosjan starł się z nimi pod Suchedniowem, Opocznem (10 marca 1864), Wąchockiem, Odrowążem i Radkowicami.

9 kwietnia 1864 doszło do starcia powstańców w sile około 60 ludzi, dowodzonych przez kpt Waltera, z patrolującym opoczyńskie lasy - Zajażskim na czele sotni kozackiej. Potyczka ta była ostatnią walką powstańczą w tym regionie.

4 maja 1864 Jan Rudowski rozwiązał swój oddział powstańczy, który z placu boju schodził jako jeden z ostatnich.

Bibliografia

• Eligiusz Kozłowski, Od Węgrowa do Opatowa 3.02.1863 - 21.02.1864 Wybrane bitwy z Powstania Styczniowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1962 r.
• S. Kotarski, Opatów w latach 1861-1864, Opatów 1935 r.
• Tadeusz Manteuffel (red.), Historia Polski, t.II, cz.III, Warszawa 1959 r.

Linki zewnętrzne

• Z dziejów powstania styczniowego na ziemi opoczyńskiej. opoczno.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-14)].